روز پنجم جشنواره فیلم فجر؛ بدون جذابیت

«بعد از رفتن»

«بعد از رفتن» فیلمنامه خوبی ندارد و شخصیت‌ها تماماً سردرگم هستند. کارگردانی ضعیف و بازی‌ها به هیچ وجه خوب از کار در نیامده است. همچنین ریتم به شدت کند بوده و امکان ندارد تماشاگر تا پایان با فیلم همراهی کند. درحقیقت چنین آثاری برای سینما ساخته نشده، بلکه قرار است احتمالاً در آرشیو کارگردان خاک بخورد!

درباره‌ فیلم‌هایی نظیر «بعد از رفتن» نقد نوشتن بسیار سخت است چون اصلاً این دست تولیدات را نمی‌توان سینما قلمداد کرد. فیلم یک کار شخصی است که تنها به دغدغه‌های ذهن کارگردان بدون درنظرگرفتن خواست و سلیقه تماشاگر می‌پردازد. در این فیلم کوچکترین جذابیت بصری مشاهده نمی‌شود و بازی‌ها به هیچ وجه جنس سینما نیست و بیشتر به تئاتر نزدیک است. درضمن مفاهیم اخلاقی مندرج در فیلم هم بسیار نخ‌نماست.

«کت چرمی»

حسین میرزامقدمی در اولین تجربه کارگردانی خود، سراغ موضوعی جنایی رفته است که در کنار پرداختن به موضوع اصلی، برخی از معضلات اجتماعی نیز بیان می‌شود. این فیلم اثری فوق العاده نیست اما حداقل جز متوسط‌های جشنواره چهل‌ویکم است. بازی جواد عزتی همانند دیگر کارهای او زیبا و دلنشین است. صابر ابر نیز بازی متفاوت از خود ارائه کرده و دیگر هنرپیشه‌های فیلم نیز در حد خود خوب ظاهر شده‌اند؛ به ویژه رویا تیموریان ایفاگر نقش جدیدی از خود در فیلم است.

درباره آموزه‌های اخلافی «کت چرمی» به چند نکته می‌توان اشاره کرد. ابتدا به بحث تربیت والدین مربوط می‌شود. همچنین در این فیلم به خانواده‌ها گوشزد می‌کند دختر تنها طبقه یا خانواده‌های خاص را تهدید نمی‌کند بلکه در صورت عدم مراقبت لازم هر بخشی از جامعه می‌تواند دستخوش آسیب‌های اجتماعی شود.

نکته دیگر اینکه، این فیلم تا به امروز دومین اثری بوده که به بحث قصاص پرداخته است اما متأسفانه در آثار نمایشی وقتی به این حکم الهی نظر می‌شود، نگاه دوستانه نیست بلکه به آن به عنوان دستوری نامناسب پرداخته می‌شود! در حالی که قصاص را باید احقاق حق مظلوم دانست.

به هر حال در شب پنجم جشنواره شاهد اتفاقی چشمگیر نبودیم. در خاتمه سوالی مطرح است. دبیر جشنواره ادعا کرده که بیش از ۷۰ اثر تقاضای حضور در جشنواره فجر را داشتند اما چگونه می‌شود این تعداد اثر متقاضی شرکت در جشنواره باشند اما فیلمی چون «بعد از رفتن» برای حضور در فستیوال فجر انتخاب شود.