ورطه بلا و امتحان مهمترین بستر محک دینداری است
وی ضمن تبیین روایتی از امام حسین علیهالسلام با بیان این که سیدالشهدا علیهالسلام با همه مقامات عالیه دغدغه عاقبتبهخیری داشتند، به فراز «وَ طَرِیقَةِ حَقٍّ لَا أَزِیغُ عَنْهَا،» از دعای بیستم صحیفه سجادیه اشاره نمود و اذعان داشت: انسانی که در صراط مستقیم حضور دارد، وقتی در نماز برای هدایت خود دعا میکند؛ به معنای استعانت از خدا برای تداوم مسیر هدایت الهی است.
سخنران محفل معارفی حرم مطهر با تأکید بر این که انسان باید لحظهبهلحظه دغدغه سعادت و عاقبتبهخیری داشته باشد، اظهار داشت: معنای «اهدنا الصراط المستقیم» این است که گویی روزبهروز و ساعتبهساعت از خدا طلب عاقبتبهخیری میکنیم؛ چراکه مؤمن ماندن بهمراتب مهمتر از مؤمن بودن است؛ خیلیها شهادتین گفتند، نماز خواندند و روزه گرفتند؛ اما وسط راه جدا شدند و مؤمن نماندند.
وی پایداری در ایمان و اعتقاد را بسیار مهم ارزیابی نمود و ابراز داشت: هر اندازه اعمال صالح داشته باشیم و لحظه آخر ایمانمان را از دست بدهیم، دیگر هیچکدام به دردمان نمیخورد؛ چراکه ملاک مهم مؤمن ماندن در لحظه آخر عمر است. بر عکس آن هم وجود دارد که فردی در لحظه آخر وارد وادی ایمان میشود و عاقبتبهخیر میگردد.
حجت الاسلام میرباقری در ادامه به عوامل ازدستدادن اعتقادات و دوری انسان از عاقبتبهخیری در لحظه جاندادن اشاره نمود و اذعان داشت: عمدهترین دلیلی که باعث ازدسترفتن ایمان انسان میشود، به ضعف ایمان و اعتقاد در زندگی انسان برمیگردد.
وی با اشاره به این که ایمان و اعتقاد گاهی مستودع و گاهی مستقر است، اظهار داشت: ایمان اگر مستقر باشد، هیچ طوفانی نمیتواند آن را مخدوش نماید؛ آنچه باعث میشود انسان در لحظه آخر اعتقاداتش را از دست بدهد، به عمیق نبودن ریشههای اعتقادی برمیگردد.
سخنران حرم مطهر بانوی کرامت با بیان این که برخی از رذیلههای اخلاقی چون؛ طمع، حرص و حسد، ایمان را از انسان دور میسازد، اذعان داشت: ضعف ایمان و اعتقاد القاب حجت الاسلام، دکتر و آیت الله نمیشناسد و ممکن است سراغ هرکسی بیاید.
حجت الاسلام میرباقری در بخش پایانی سخنان خود در تبیین روایت «الناسُ عبیدُ الدنیا و الدین لعق علی السنتهم یحوطونه مادرَّت معایشُهم فاذا مُحَّصوا بالبلاء قَلَّ الدَیّانون» از امام حسین علیه السلام؛ ورطه بلا و امتحان را مهمترین بستر محک دینداری انسان توصیف نمود و اذعان داشت: مردم بندۀ دنیایند و دین لقلقه زبانشان است؛ و تا وقتی زندگیهاشان بر محور دین تأمین شود، در پی آن هستند؛ امّا وقتی به وسیلۀ «بلا» آزموده شوند، دینداران اندک میشوند.