متن کامل/رهبر معظم انقلاب:
براى گسترش معارف اهل‌بیت کافى است که این معارف را درست فرا بگیریم
خبرگزاری رسا ـ متن کامل بیانات رهبر معظم انقلاب در دیدار با طلاب غیر ایرانی منتشر شد.
به گزارش خبرگزاری رسا متن کامل بیانات رهبر معظم انقلاب در جمع پرشور هزاران تن از طلاب غیر ایرانی در قم منتشر شد.
حضرت آیت الله خامنه ای در این دیدار با برشمردن جذابیت های اسلام و انقلاب اسلامی، بر نگاه جهانی در مسایل فرهنگی تاکید کرده و به ارائه توصیه هایی به طلاب غیر ایرانی پرداختند.
متن کامل این بیانات به شرح زیر است:
بسم‌اللَّه‌الرّحمن‌الرّحیم
و الحمد للَّه ربّ العالمین و الصّلاة و السّلام على سیّدنا و نبیّنا ابى‌القاسم المصطفى محمّد و على اله الأطیبین الأطهرین المنتجبین الهداة المهدیّین المعصومین سیّما بقیّةاللَّه فى الأرضین.
السّلام علیک یا فاطمة یا بنت موسى‌بن‌جعفر ایّتها المعصومة سلام اللَّه علیک و على ابائک الطّیّبین الطّاهرین المعصومین.
خیلى خوشوقتم از اینکه امروز این توفیق را پیدا کردم که در جمع شما طلاب و فضلاى عزیز غیر ایرانى، همچنین در کنار مدرسان و اساتید و مدیران این مجموعه، این دقایق باارزش را داشته باشم. طلاب و فضلاى غیر ایرانى بدانند که آنها در ایران اسلامى غریبه نیستند. شما حتّى مهمان هم نیستید، شما صاحبخانه‌اید. شما فرزندان عزیز من هستید. ما مقدم این پروانه‌هاى عاشق را که به شوق فراگیرى معارف اسلام ناب به این دیار سفر کرده‌اند، گرامى میداریم. ما وظیفه‌ى خودمان میدانیم که شما عزیزان را در حد توان خودمان، از آنچه که از معارف اسلام ناب و معارف اهل‌بیت (علیهم‌السّلام) در اختیار ماست، برخوردار کنیم.
اولین درسى که انقلاب اسلامى و نظام مبارک جمهورى اسلامى به ما داد، این بود که ما نگاهمان را از حصار و چهاردیوارى ملت ایران منعطف کنیم به عرصه‌ى وسیع امت اسلامى. امام بزرگوار ما به ما تعلیم کرد که نگاه ما باید به ساحت عظیم امت باشد. درست است که کشور ایران در دوران طاغوت در زیر فشار استبداد و استعمار به جان آمده بود و له میشد و باید نجات داده میشد، اما فشار اساسى و تهاجم اساسى، تهاجم تاریخى به امت اسلام بود. امت بزرگ اسلامى که در یکى از حساس‌ترین نقاط جغرافیائى عالم استقرار داشته است، بر اثر دخالت قدرتهاى بزرگ، طمع‌ورزى دولتهاى بزرگ و مقتدر، تجاوز و تعدى استکبار در طول چند قرن، دچار ضعف، انکسار، عقب ماندگى، استعمار زدگى، فقر - هم فقر مادى، هم فقر علمى - شده بود. انقلاب اسلامى نگاهش به دنیاى اسلام بود؛ نگاهش به برداشتن دست ظالم و متجاوز استکبار از روى سر امت اسلامى و از زندگى امت اسلامى بود. لذا وقتى انقلاب در ایران پیروز شد، ملتهاى مسلمان در شرق و غرب عالم احساس کردند که در زندگى آنها نسیم تازه‌اى وزید، هوا عوض شد؛ احساس کردند گشایشى در کارهاشان پیدا شد؛ لذا در آفریقا، در آسیا، در همه‌ى مناطقى که مسلمانها زندگى میکردند، مسلمانان احساس کردند که با پیروزى انقلاب اسلامى و تشکیل نظام اسلامى، راه تازه‌اى در مقابل آنها گشوده شد. این را ما از امام آموختیم و این خط روشنِ نظام جمهورى اسلامى از آغاز تا امروز بوده است.
بخشى از کار بزرگ، همین کارى است که شما دارید انجام میدهید. شما از نزدیک به صد کشور در اینجا جمع شده‌اید تا با معارف اسلام ناب نجاتبخش آشنا شوید. هدف این نیست که ما انقلاب را به شکل متعارف در عرف سیاسى و قاموس سیاسى به این کشور و آن کشور صادر کنیم؛ انقلاب چیزى نیست که با ابزارهاى سیاسى بشود آن را صادر کرد یا با ابزارهاى نظامى و امنیتى بشود آن را پیش برد؛ این غلط است؛ ما از اول، این راه را بستیم.
مسئله‌ى جمهورى اسلامى، مسئله‌ى بازتولید معارف والاى اسلامى است، تا مسلمانها احساس هویت کنند، احساس شخصیت اسلامى کنند، با تعالیم اسلام که نجاتبخش بشریت است، آشنا شوند؛ بدانند این معنایش چیست که خداوند متعال میفرماید: پیغمبر را فرستادیم «و یضع عنهم اصرهم و الأغلال الّتى کانت علیهم»؛(1) این غلها و زنجیرهائى که در محیط شرک‌آلود به پاى انسانها بسته است و اسلام میخواهد اینها را بگشاید، چیست؟ امت اسلامى بر اثر غفلت، مدتهاى طولانى این حقایق را از یاد برده بود. امت اسلامى میتواند آزاد باشد، پیشرفته باشد، عالم باشد، عزیز باشد، مقتدر باشد؛ اینها به برکت تعالیم اسلامى به‌دست‌آمدنى است. استکبار و دستگاه‌هاى استعمارى در طول دویست سال سعى کردند این مفاهیم را از یاد مسلمانها ببرند؛ آنها را از هویت خودشان غافل کنند تا بتوانند دست تجاوز را به محیط سیاسى آنها، به محیط اقتصادى آنها، به فرهنگ بومى آنها دراز کنند و تطاول کنند. انقلاب اینها را به یاد امت اسلامى آورد.
شما امروز این فرصت بزرگ را در جمهورى اسلامى، در عاصمه‌ى علمى قم، در جامعه‌ى مبارک «المصطفى» دارید که با این معارف آشنا شوید؛ «لیتفقّهوا فى الدّین و لینذروا قومهم اذا رجعوا الیهم»؛(2) خود شما بتوانید نورافکنى شوید که فضا را روشن میکند. امروز دنیاى اسلام به این نیاز دارد.
البته شما در اینجا در غربت زندگى میکنید. اگرچه اینجا خانه‌ى شماست، اما از اهل خود، خویشان خود، خانواده‌ى خود دورید. سختى‌هائى دارید، مشکلاتى دارید؛ خودتان، همسرانتان، خانواده‌هاتان مشکلاتى دارند؛ اما ایستادگى کنید. خداوند متعال در اول بعثت پیغمبر چند خط اساسى را جلوى پاى رسول گرامى خود گذاشت که با توجه به این چند خط و چند جهتگیرى مهم، پیغمبر اکرم بتواند این بار سنگینِ بى‌نظیر را تحمل کند. یکى از این خطوط، صبر بود؛ «و لربّک فاصبر». «بسم‌اللَّه‌الرّحمن‌الرّحیم. یا ایّها المدّثّر. قم فأنذر. و ربّک فکبّر. و ثیابک فطهّر. و الرّجز فاهجر. و لاتمنن تستکثر. و لربّک فاصبر».(3) خداوند متعال خط صبر را جلوى پیغمبر گذاشت. باید صبر کرد. صبر یعنى پایدارى، یعنى خسته نشدن، یعنى مغلوب مشکلات نشدن. مشکلات گوناگون بر سر راه همه‌ى ما هست؛ باید مغلوب نشویم. این درس را هم امام بزرگوار ما در عمل به ما تعلیم کرد؛ صبر کرد. آن روزى که در این شهر قم فریاد امام بلند شد، جز جمع طلبه‌اى در پیرامون او، کسى یاور او نبود؛ غریب بود. امام در وطن خود غریب بود، در شهر خود غریب بود؛ اما ایستادگى کرد. انواع و اقسام فشارها - فشارهاى مادى و معنوى - بر آن مرد بزرگ وارد آمد، اما ایستاد - «المؤمن کالجبل الرّاسخ لا تحرّکه العواصف» - هیچکدام از این تندبادها نتوانست آن اراده‌ى پولادین، آن عزم راسخ را تکان دهد؛ ایستاد. وقتى در قله چشمه‌اى میجوشد، دامنه‌ها هم سیراب میشوند. صبر او از او سرریز شد، دیگران هم صبر کردن را یاد گرفتند؛ لذا دیگران هم صبر کردند. ملت بزرگ ایران هم با این صبر توانست بر این همه توطئه فائق بیاید.
شما میدانید از اول پیروزى جمهورى اسلامى ایران تا امروز چقدر توطئه، چقدر خنجرهاى پنهانىِ زهرآلود علیه این ملت، علیه این نظام به کار گرفته شده است؟ یک قلم توطئه علیه ما، یک جنگ هشت ساله بود. هشت سال علیه ما جنگ را تحمیل کردند. یک قلم توطئه بر ضد جمهورى اسلامى، تحریم سى ساله است. امروز سر و صدا و جنجال تحریم را بلند میکنند. تحریم مال امروز نیست؛ جمهورى اسلامى سى سال است که تحریم اقتصادى است. صبر این ملت، ایستادگى این ملت، بر همه‌ى این خباثتها، عداوتها و کارشکنى‌ها فائق آمد. امروز به توفیق الهى، بإذن اللَّه تعالى، جمهورى اسلامى در قله‌ى اقتدار سیاسى و امنیتى خود قرار دارد.
صبر را، ایستادگى و پایدارى را فراموش نکنید؛ این یک قلم مهم در برنامه‌ى زندگى هر انسانى است که داراى هدف والاست. شماها ذخیره‌هاى اسلامید، شماها سرمایه‌ى عظیمى براى اسلامید. اینجا خوب فرا بگیرید؛ در فضاى انقلاب و نظام جمهورى اسلامى خوب تنفس کنید و به امید خدا در زمان لازم در میان ملت خودتان برگردید و با ابزار علم، با سلاح حلم و اخلاق و تواضع و مهر و محبت به مردم، این حقایق را منتقل کنید.
هدف حضور شما در اینجا، هدف سیاسى نیست؛ هدف علمى است، هدف تربیتى است؛ بسیار شفاف و روشن. علم همه جا خریدار دارد. سخن نیک و معرفت روشن همه جا خریدار دارد. امام على‌بن‌موسى‌الرّضا (علیه الصّلاة و السّلام) به یکى از یاران خود فرمود: «رحم اللَّه عبدا احیا امرنا»؛ رحمت خدا بر آن کسى که امر ما را، مطلب ما را زنده کند. این راوى میگوید: «فقلت له کیف یحیى امرکم»؛ چه جورى میشود که امر شما، مطلب شما، موضوع مورد اهتمام شما زنده شود؟ «قال یتعلّم علومنا و یعلّمها النّاس»؛ علوم ما را فرا بگیرند، معارف اهل‌بیت را فرا بگیرند، آن را به مردم، به دلهاى مشتاق، به ذهنهاى جستجوگر منتقل کنند. «فانّ النّاس لو علموا محاسن کلامنا لاتّبعونا».(4)
براى گسترش معارف اهل‌بیت هیچ لازم نیست شما به این در و آن در بزنید؛ هیچ نیازى ندارد به بداخلاقى کردن و متعرض این و آن شدن؛ همین اندازه کافى است که معارف اهل‌بیت را درست فرا بگیریم، آن را به دیگران منتقل کنیم. این معارف توحیدى، این معارف انسان‌شناسى، این معارف فراگیر نسبت به مسائل زندگى بشر، خود جذاب است، دلها را جذب میکند، آنها را دنبال راه ائمه به راه مى‌اندازد. اینجا یک فرصت بزرگى است براى شما. از ملیتهاى مختلف، از کشورهاى مختلف در اینجا جمع شده‌اید. هر یک از شما این فرصت را دارد که با برادران مسلمان خود و فرهنگهاى بومى آنها در این محیط آشنا شود.
شما از قاره‌ى اروپا با شرق آسیا در اینجا میتوانید ارتباط برقرار کنید. شما از آفریقا با کشورهاى خاورمیانه میتوانید ارتباط برقرار کنید. گلچینهاى ملتها در اینجا جمع شده‌اند. با یکدیگر آشنا شوید، یکدیگر را بشناسید. فرهنگهاى یکدیگر را، آرزوهاى یکدیگر را، اهداف بلندى را که میتوان در برادران ملتهاى گوناگون سراغ گرفت، اینها را از یکدیگر یاد بگیرید؛ مسلمان یک جامعیتى پیدا میکند. این خیلى فرصت بزرگى است براى شما؛ این فرصت در جاى دیگرى پیش نمى‌آید. یک هسته‌ى بین‌الملل علمىِ اسلامى در اینجا تشکیل شده است. با نشستن شماها در کنار هم، تنفس شماها در فضاى واحد، آشنائى شما با یکدیگر، یک هسته‌ى اولیه‌ى جامعه‌ى بین‌الملل علمىِ اسلامى در اینجا تشکیل میشود؛ از این فرصت حداکثر استفاده را بکنید.
شما جوانید. بزرگترین سرمایه‌ى جوان، دل پاک و نورانى اوست. عزیزان من! از این دل نورانى استفاده کنید. رابطه‌تان را با خداى متعال مستحکم کنید. اگر جوان که آمادگى دارد، بتواند با خشوع، با ذکر، با تضرع، با توسل، دل خود را با خداى متعال آشنا کند، همان چیزى خواهد شد که مصداق «نورٌ على نور» است؛ نور معرفت الهى به دلهاى شما خواهد تابید. از گناه دورى کردن، با خدا انس گرفتن، نماز را مغتنم شمردن، جزو کارهاى مهم است.
یکى از بزرگترین نعمتهاى خدا نماز است. نماز به ما این فرصت را میدهد که هر روزى چند بار ناگزیر با خداى خودمان حرف بزنیم، با خداى متعال تخاطب کنیم، از او کمک بخواهیم، به او عرض نیاز کنیم، سرسپردگى خودمان به ساحت ربوبى را با این تضرع و با این نیاز تقویت کنیم. بزرگان به نماز خیلى اهمیت میدادند. نماز در اختیار همه است. غالباً قدر نماز و اهمیت نماز را نمیدانیم. فقط این نیست که باید یک اسقاط تکلیفى کرد؛ نه، یک فرصت بزرگى است که باید از آن استفاده کرد. فرمود نماز مثل چشمه‌ى آبى است درِ خانه‌ى شما، که روزى پنج بار شما در این چشمه‌ى آب شستشو میکنید. این شستشو میتواند براى دلهاى جوان آثار ماندگارى داشته باشد. با طهارت و تقواست که میتوان سخن نافذ و تأثیرگذار را از خداى متعال هدیه گرفت.
یک علت اینکه امام بزرگوار ما یک کلمه‌اش در این فضاى عظیم عمومى کشور، در شدت و محنت، در همه‌ى حالات اثر شگفت‌آورى میگذاشت، معنویت او بود، صفاى باطن او بود، ارتباط و اتصال او به خدا بود، اشکهاى نیمه شب او بود. فرزند امام - مرحوم حاج سید احمد - همان وقت در زمان حیات امام به من گفت: نیمه شب که امام بلند میشود، از بس گریه میکند، این دستمالهاى معمولى براى پاک کردن اشکش کفاف نمیدهد؛ مجبور است اشک چشمش را با حوله پاک کند؛ اینقدر اشک میریزد. آن مرد پولادین، آن مردى که حوادث و لطماتى به سمت او سرازیر میشد که یک ملت را تکان میداد و او را تکان نمیداد، آن مردى که عظمت و هیمنه‌ى قدرتهاى جهانى در نظر او هیچ و پوچ بود، آن مرد در مقابل عظمت الهى، در حال دعا و استغاثه، آنجور اشک میریخت. اینها خیلى قیمت دارد. این فرصتها را قدر بدانید.
من بار دیگر عرض میکنم امروز خرسند شدم که با شما عزیزان ملاقات کردم. باید صمیمانه تشکر کنم از جناب آقاى اعرافى و مسئولین «جامعة المصطفى» و دست‌اندرکاران مختلف و مدرسین و همه‌ى کسانى که در این حرکت عظیم نقش ایفاء کردند. ان‌شاءاللَّه خداوند همه‌ى آنها را، همه‌ى شما را، همه‌ى کسانى را که در این راه کمکى کرده‌اند، مشمول لطف و عنایت خود بفرماید.
والسّلام علیکم و رحمةاللَّه و برکاته
1) اعراف: 157
2) توبه: 122
3) مدثر: 1 - 7
4) بحارالانوار، ج 2، ص 30
/914/د102/ج
ارسال نظرات