وبلاگ گروهی خانواده

به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، وبلاگ «آرامش کجاست»، وبلاگی گروهی است که از سوی تعدادی از طلاب حوزه علمیه قم با موضوع مباحث خانواده، در فضای مجازی بروز رسانی می‌شود.

حدیث خانواده، سبک زندگی اسلامی، عوامل اختلافات خانوادگی، تربیت فرزند، خانواده و رسانه، نقش زن در خانواده، خانواده و اخلاق، خانواده و مسائل اجتماعی، پاسخگویی و مشاوره از موضوعاتی است که در این وبلاگ به آن پرداخته می‌شود.

بر اساس این گزارش، در پستی از این وبلاگ با عنوان «چرا من برای آشتی پیش قدم بشوم؟» چنین آمده است: «اول ازدواج، همه کوتاه می‌آیند، اغماض می‌کنند، از یاد می‌برند، می‌بخشند و زود آشتی می‌کنند، امّا بعد از چندی، هیچ‌کدام کوتاه نمی‌آیند، اغماض نمی‌کنند، از یاد نمی‌برند و نمی‌بخشند. همه چیز از زیر ذره‌بین رد می‌شود، زود می‌رنجند و می‌رنجانند؛ بعد هم می‌گویند: چرا من برای آشتی پیش قدم بشوم؟ وقتی کار به این مرحله کشیده شود، اهل خانه دور گفتگوی مستقیم را خط می‌کشند، در حالی که زندگی مشترک هم‌چنان ادامه دارد. لذا ناگزیر برای شناخت طرف مقابل و خواسته‌های او به حدس و گُمان متوسل می‌شوند. و مشخص است این شناخت نمی‌تواند درورنی و عمیق باشد. رنجش‌ها نیز مزید برعلت می‌شود و کار را به گوشه و کنایه می‌کشاند در حالی‌که در تمامی این مراحل هم‌صحبت شدن می‌توانست درب‌های آشتی را باز کند».

همچنین در پست دیگری از این وبلاگ با عنوان «فرزند مسؤولیت پذیر» چنین آمده است: «یقیناً پدر و مادر نقش بسیار مهمی در ایجاد روحیه مسؤولیت‌پذیری در فرزندان دارند. برای این منظور باید هم‌زمان با فراهم کردن زمینه‌های پذیرش مسؤولیت متناسب با سنّ بچه‌ها، موانع مسؤولیت‌پذیری را هم در نظر داشته باشند و آن‌ها را رفع کنند.

عوامل مؤثر در ایجاد روحیه مسؤولیت‌پذیری فرزندان:

1- خود والدین یک الگوی بسیار مناسب برای فرزندان هستند، پس لازم است خود آن‌ها در درجه اول مسؤولیت‌پذیر باشند.

2- استفاده از بعضی بازی‌ها می‌تواند حس مسؤولیت‌پذیری در فرزندان را تقویت کند.

3- واگذاری مسؤولیت‌های متناسب با توانایی و سن و سال فرزندان در خانه نیز موجب تقویت حس مسؤولیت‌پذیری می‌شود. (مثلا جمع‌آوری اسباب بازی‌ها توسط کودک زیر 3 سال)

4- والدین باید کیفیت انجام وظایف محوّله را به فرزندان آموزش دهند.

اما عواملی که می‌تواند مانع مسؤولیت‌پذیری فرزندان شود:

1- انجام دادن کارهایی که وظیفه شخصی بچه‌هاست، از سوی والدین (یا از روی دلسوزی یا به خاطر کُند بودن رفتار آن‌ها و یا ناقص انجام دادن وظایفشان و...)

2- عدم نظارت بر رفتارها و وظایف محوله به فرزندان

3- تذکرهای پی در پی و یا سرزنش فرزندان در مورد کارهایی که انجام می‌دهند.

4- خواستن کارهای سخت و بیش از توان و یا در خواست انجام آن در زمان‌های نامناسب».

شایان ذکر است، موضوعاتی همچون: به بهانه آرامش، ترموستات روان، بازار سیاه، رو کم کنی، فرزندان ما چه می آموزند؟، ازدواج با زنی که قبلا رابطه داشته، ارزش گوش، فاصله کمتر صمیمیت بیشتر، نتیجه قهر کردن، دختران چگونه تحصیل می‌کنند؟، فرق مرد بیرون خونه با داخل خونه، دوستی دختر و پسر، تفاوت حجاب فرزندان با والدین، دعوای بچه‌ها، فرزند مسؤولیت‌پذیر، منو بیشتر دوست دارى یا پدر و مادرت رو؟، بخشی از مطالبی است که در این وبلاگ به آن پرداخته شده است.

علاقه‌مندان به مشاهده و استفاده از مطالب این وبلاگ می‌توانند به نشانی اینترنتی http://aramesh.mihanblog.com مراجعه کنند./9191/ت302/ن