سیدالشهدا برای هدایت امت و مبارزه با ظلم پیامبرگونه قیام کردند

به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، حجت الاسلام جواد ابوالقاسمی در برنامه شب آسمانی شبکه قرآن و معارف اسلامی صدا و سیما با بیان این که به لحاظ جامعه شناختی، شخصیت حقیقی و حقوقی امام حسین(ع) به عنوان وارث تمام پیامبران به‌ویژه پیامبرخاتم(ص) موجب بقا و ماندگاری نهضت عاشورا است اظهار داشت: امام حسین(ع) در گودال قتلگاه، نماینده تمام ارزش‌های مسیح، یهود، زردتشت و نماد تمام ادیان الهی در برابر ظلم و طاغوت است.

در قیام سیدالشهدا نخستین منکر، از بین بردن زمینه‌های ستم اجتماعی درگیر شدن با ظالمان است

استاد حوزه و دانشگاه به اهداف متعالی امام حسین(ع) اشاره و تأکید کرد: سیدالشهدا(ع) با هدف اصلاح امت و مبارزه با مفاسد اجتماعی، سیاسی و اقتصادی و آنچه منجر به دین‌سوزی و یأس می‌شد با اجرای امر به معروف و نهی از منکر قیام کردند که نخستین منکر، رد مظالم و از بین بردن زمینه‌های ستم اجتماعی و درگیر شدن با ظالمان بود.

وی گفت: یکی از رازهای ماندگاری حرکت امام حسین(ع) مبارزه با علت ظلم و فساد، ظاهر کردن اصلاح و نشان دادن معالم اسلام است.

حجت الاسلام ابوالقاسمی افزود: قیام امام حسین(ع) قبل از اینکه حسینی باشد حسنی است زیرا امام حسن مجتبی(ع) زمینه‌های آن را آماده کردند و یارانی که که در رکاب امام حسین(ع) شهید شدند تربیت یافته مکتب امام حسن(ع) بودند.

در قیام امام حسین(ع) انتخاب زمان، مکان و یاران، همه براساس عنصر عقلانیت بوده است

استاد حوزه و دانشگاه با بیان عناصر عقلانیت در قیام امام حسین(ع) ابراز کرد: انتخاب زمان، مکان و یاران امام حسین(ع) همه براساس عنصر عقلانیت بوده و تمام مسائل علمی در آن رعایت شده است، حکومت یا شهادت برای امام و یارانشان هدف نبود بلکه رسالت و هدف سیدالشهدا(ع) انجام کار پیامبری و هدایت بود.

وی انتخاب مسیر مدینه به سمت کوفه در قیام امام حسین(ع) را از روی عقلانیت دانست و بیان داشت: حضرت در روز ترویه که همه به سمت مکه حرکت می‌کنند به سمت کوفه حرکت کردند تا از فرصت تبلیغی و رسانه‌ای کاروان‌های حج استفاده کرده و این سؤال تاریخی را ایجاد کنند که چرا امام در ایام حج به سمت کوفه حرکت کردند و در مرحله بعد به سمت یمن یا ایران نرفتند؟

حجت الاسلام ابوالقاسمی در ادامه گفت: کوفه دروازه کشورهایی همچون ایران است و اگر این حرکت در کشوری همچون یمن اتفاق می‌افتاد از همان  ابتدا خفه می‌شد و جایی برای بروز نداشت همچنین کوفه در طول تاریخ به شکل طبیعی با شام درگیر بوده و این درگیری‌ها، زمینه‌های اجتماعی، عقیده‌ای و پیروی از حکومت حق حضرت علی(ع) و حکومت باطل معاویه داشته است.

وی در ادامه افزود: بخش عمده‌ای از قوی‌ترین افرادی که با امام حسین(ع) همراه شدند همچون حبیب بن مظاهر و بقیه یاران اهل کوفه بودند و کوفه دارالهجره و مکان مجاهدان بود چنان که جسارت انقلابی کوفیان و وجود زمینه اجتماعی در کوفه بعد از عاشورا سبب شد که عاشورا و پیام‌های آن حفظ شود.

در قیام عاشورا نقش علی اصغر(ع) از علی اکبر(ع) و بقیه یاران کمتر نبود

استاد حوزه و دانشگاه با اشاره به این که امام حسین(ع) با چینش افراد خود در کربلا جریان‌سازی و تاریخ سازی کردند یادآور شد: نوع چینش یاران و اصحاب امام حسین(ع) از پیرمرد 75 ساله تا طفل 6 ماهه با هدف تفکیک حق از باطل بود و در این راه نقش علی اصغر(ع) از علی اکبر(ع) و بقیه یاران کمتر نبود زیرا یکی از مواقعی که میان لشکر عمر سعد، تردید شناخت حق از باطل افتاد هنگامی بود که امام حسین(ع) با طفل شیر خواره‌اش به میدان آمد.

وی تأکید کرد: هدف امام حسین(ع) انتقام جویی، خصومت ورزی، جنگاوری و کشتن نبود و حضرت ابوالفضل(ع) به عنوان شجاعترین جنگاور لشکر سیدالشهدا(ع) هیچ‌گاه برای جنگیدن به میدان نرفت بلکه حضرت تا جایی که امکان داشت از جنگ خودداری ‌کردند زیرا با آن نسل و عقبه امت کار داشتند و هدف هدایت‌گری و روشن‌گری بود.

حجت الاسلام ابوالقاسمی با توجه به عقلانیت، اهداف و ویژگی قیام امام حسین(ع) خاطرنشان کرد: در ترکیب اصحاب امام حسین(ع) قومیت‌ها و ملیت‌های مختلفی همچون ترک، فارس، عرب و آفریقایی دیده می‌شود که دلیل بر وجود نمایندگانی از نژادهای مختلف در سپاه امام حسین(ع) است و لشکریان امام(ع) هیچ الزامی برای جنگیدن نداشتند زیرا شب عاشورا امام بیعت خود را از آنها برداشت و همه با اختیار خود به میدان جنگ آمدند و تا آخرین لحظه نیز هیچکدام عقب نشینی نکردند.

دو شخصیت در نظر امام حسین(ع) اهمیت و جایگاه ویژه‌ای داشتند

وی بیان داشت: میان اهل بیت(ع)  دو شخصیت در نظر امام حسین(ع) اهمیت و جایگاه ویژه‌ای داشتند نخست حضرت ابوالفضل(ع) که با وجود امان نامه دشمن تا آخرین لحظه در کنار امام حسین(ع) ماند تا جایی که امام حسین(ع) حضرت ابوالفضل(ع) را در جمله‌ای «بنفسی انت» خطاب فرمودند و دوم حضرت علی اکبر(ع)  که ایشان را «اشبه الناس خلقا و خلقا برسولک» خواندند.

استاد حوزه و دانشگاه افزود: دشمنان نیز احترام خاصی برای حضرت علی اکبر(ع) قائل بودند چنان که معاویه در توصیف ایشان می‌گوید «اگر کسی بعد از من لیاقت و شایستگی خلافت را داشته باشد کسی جز علی اکبر حسین و فرزند خودم یزید نیست» که این جمله جایگاه سیاسی، اجتماعی حضرت علی اکبر(ع) را در آن دوران حتی میان دشمنان اهل بیت(ع) نشان می‌دهد.

وی با نگاه جامعه شناسی به قیام عاشورا ابراز داشت: جنایات و ددمنشی دشمن یکی دیگر از عواملی ماندگاری قیام عاشورا است چنان که در مواجهه با اهل بیت(ع)، پیکر شهدای کربلا، جداکردن و حمل سرها بر نیزه‌ها، برخورد با بانوان و اسیران با تمام خشونت رفتار کردند که خلاف مرام نامه اعراب بود.

حجت الاسلام ابوالقاسمی گفت: در جبهه حق سید‌الشهدا(ع)، عطوفت، عشق و عاطفه حاکم بود و اصحاب و اهل بیت(ع) هرکدام در شهادت بر دیگری سبقت می‌گرفتند اما در جبهه باطل ظلم، قساوت، خشونت، دنیا طلبی و ترس از مرگ حاکم بود.

امام سجاد(ع) و حضرت زینب(س)خبر مظلومیت امام حسین(ع) و یاران ایشان را در جهان منتشر کردند

وی به نقش رسانه‌ای امام سجاد(ع) و حضرت زینب(س) در قیام کربلا اشاره و تصریح کرد: بعد از شهادت امام حسین(ع) در شام، مقر حکومت یزید، جشن پیروزی با حضور نمایندگانی از کشورهای مختلف تشکیل شده بود که امام سجاد(ع) و حضرت زینب(س) بعد از مصائب بسیار با ایراد خطبه‌های آتشین، خبر مظلومیت امام حسین(ع) و یاران ایشان را بدون سانسور، محدودیت و سایه استکباری اموی در جهان منتشر کردند.

استاد حوزه و دانشگاه به نقش عمده حضرت زینب(س) در ماندگاری عاشورا اشاره و خاطرنشان کرد: حضرت زینب(س) همچون مادری که در بیماری شدید فرزندش او را پرستاری می‌کند از امام سجاد(ع) محافظت کردند و امام عصر خود را از میان آتش و خون به سلامت عبور دادند.

حجت الاسلام ابوالقاسمی در پایان افزود: امام باقر(ع)، امام صادق(ع) و بقیه ائمه(ع) با برپایی مجالس روضه سید‌الشهدا(ع) نقش مهمی در نهادینه کردن عاشورا داشتند و امروز نیز رواج فرهنگ عاشورایی در میان طرفداران و شیعیان امام حسین(ع) هرسال باشکوه بیشتری ادامه پیدا می‌کند./908/پ201/ی