تبیین احادیث و ذکر مصیبت اهل بیت، دو رکن اساسی هیأت است
به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، حجت الاسلام والمسلمین جعفر واضحی آشتیانی عصر امروز در دوره آموزشی سرگروه های حلقه های صالحین سازمان بسیج مداحان کشور در مجتمع فرهنگی تربیتی ولایت قم با موضوع «شبهات مقتل» به سخنرانی پرداخت.
کارشناس مسائل مذهبی اظهار داشت: یک سؤال مهم درباره مقتل خوانی وجود دارد و آن این است که آیا درباره مرثیه خوانی برای اهل بیت(ع) آیه ای در قرآن کریم آمده است؟ یکی از پاسخ ها را در سوره مبارک یوسف می توان یافت که حضرت یعقوب(ع) در فراق حضرت یوسف(ع) 20 سال گریستند.
وی ادامه داد: برخی آیات قرآن مجید گریه کردن برای اهل بیت(ع) را وارد می داند؛ در آیه 23 سوره مبارک شوری آمده که نسبت به نزدیکان پیامبر اکرم(ص) باید علاقه زیاد داشته و مودّت بورزید.
حجت الاسلام والمسلمین واضحی آشتیانی ابراز داشت: از پیامبر اکرم(ص) سؤال شد که نزدیکان شما چه کسانی هستند؛ در پاسخ سه مرتبه تکرار کردند «علی و فاطمه و فرزندان آن ها»؛ این مودت به نزدیکان رسول اکرم(ص) در قرآن کریم واجب شمرده شده است.
وی افزود: در آیه 32 سوره مبارک حج آمده که عزاداری و گریه کردن، زنده نگه داشتن شعائر خداوند متعال است؛ اقامه عزا برای اهل بیت(ع) نشانه خدا است، چرا که یاد خدا می کنیم؛ یکی از ویژگی ها و نشانه های مودت، گریه کردن بر مصیبت های ایشان است.
حجت الاسلام والمسلمین واضحی آشتیانی با اشاره به برگزاری جلسات هفتگی و ماهانه، بیان داشت: حضور در جلسه اهل بیت(ع) موضوعیت دارد و امام صادق(ع) در این زمینه می فرمایند که اگر افرادی دور هم جمع شوند و حدیث و معارف دینی را تبیین کنند، امر اهل بیت(ع) را احیا کرده اند.
کارشناس مسائل مذهبی تأکید کرد: دو برنامه اصلی برای هر هیأتی وجود دارد که نخستین آن تبیین احادیث اهل بیت(ع) و دوم ذکر مصیبت های اهل بیت(ع) و گریستن در مصیبت ایشان است؛ این دو رکن حتما باید با هم باشد تا به یک جلسه بتوانیم هیأت بگوییم.
وی خاطرنشان کرد: در روایات آمده که اگر کسی برای اهل بیت(ع) یک قطره اشک بریزد، همه گناهانش آمرزده خواهد شد؛ این روایت به این معنا نیست که هر کسی در هر درجه و رتبه ای که یک قطره اشک بریزند تمام گناهانش بخشوده خواهد شد، بلکه این گریه و اشک باید از روی معرفت به اهل بیت(ع) باشد و سبب تحول افراد شود.
حجت الاسلام والمسلمین واضحی اظهار داشت: روضه هایی که خوانده می شود، سه دسته است؛ یک دسته را همه مورخان قبول دارند، مانند روضه حضرت عباس(ع) درباره آوردن آب از فرات؛ دسته دیگری از روضه ها را مورخان معتبر قبول ندارند، مثل عروسی حضرت قاسم(ع) که هیچ منبعی برای آن وجود ندارد؛ دسته سوم روضه های اختلافی است، مثل اختلافی که در زمینه نام و سن حضرت رقیه(س) وجود دارد./840/202/ب3