باورهای دینی و عرفانی امام خمینی زمینه ساز پیروزی انقلاب اسلامی
به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، حجت‌الاسلام پویا عصر امروز در دومین نشست تخصصی بررسی تحلیلی سیره اخلاقی و عرفانی امام خمینی(ره) که در آستانه بیست و هشتمین سالگرد رحلت بنیان‌گذار جمهوری اسلامی ایران از سوی آستان مقدس حضرت معصومه(س) در مقبره شهید مفتح واقع در صحن امام رضا(ع) برگزار شد باورهای دینی و عرفانی امام راحل را زمینه شکل‌گیری و پیروزی انقلاب اسلامی ایران توصیف کرد و اظهار داشت: مجموعاً تعداد 20 وصیت‌نامه از امام خمینی(ره) ثبت‌شده است که گذشته از متن وصیت‌نامه سیاسی امام راحل متن 19 وصیت‌نامه شرعی ایشان نکات قابل‌تأملی در شخصیت عرفانی امام خمینی(ره) دارد.
استاد حوزه و دانشگاه به نامه‌های اخلاقی و عرفانی امام خمینی(ره) اشاره کرد و عنوان داشت: نامه عرفانی به آقای میرزا جواد همدانی از جمله نامه‌هایی است که امام راحل در سن 33 سالگی به‌عنوان وصایای عرفانی، اخلاقی و تأیید صلاحیت فلسفی عرفانی یکی از شاگردان خود نوشته است.
وی افزود: در یکی از فرازهای این نامه شخصیت عرفانی امام را می‌توان جست‌وجو کرد، شخصیتی که نشان از ساختگی و پختگی نفس عرفانی او است چنانکه در این فراز امام راحل در خطاب به شاگرد خود چنین می‌نویسد «پس ای نفس تابعِ هوا که بر خاکدان زمین جاودانه گرفتاری، از خانه تاریک حیرت‌انگیز هیولای بیرون آی و به‌سوی «الله» که مقام جمع است و رسولش که مظهر احدیت جمع است هجرت کن تا مرگ به تأیید خدای متعال تو را دریابد و پاداش تو بر خدا واقع شود که این همانا رستگاری عظیم و بهشت لقاء ذاتی است که نه چشمی را بر آن نظر افتاده و نه گوشی از آن خبر شنیده و نه بر قلب بشری خطور کرده است فوق ادراک بشری است ای نفس؛ بدان که تو از مقام جامعیت اسماء و برزخت کبرا ظهور کرده‌ای و در این دیارْ غریبه‌ای و چاره‌ای جز بازگشت به وطن نداری، پس وطن خویش محبوب دار که این دوستی از ایمان است»
سخنران آستان مقدس حضرت معصومه(س) بابیان اینکه یکی از سیره‌های رفتاری امام خمینی(ره) در نجف اشرف به گواه نزدیکان ایشان قرائت زیارت جامعه کبیره در حرم امام علی(ع) بوده است، گفت: از خصوصیات امام خمینی(ره) تقید ایشان به زیارت و توسل به اهل‌بیت عصمت و طهارت علیهم‌السلام بود، ایشان در نجف اشرف به مدت پانزده سال به‌طور مرتب زیارت جامعه کبیره را می‌خواندند در رابطه با زیارت مخصوصاً، ایشان از نجف به کربلا می‌رفتند و زیارت امام حسین(ع) را انجام می‌دادند به‌مجرد اینکه نام مبارک امام حسین(ع) را می‌شنیدند بی‌اختیار اشک می‌ریختند درحالی‌که در برابر شهادت حاج‌آقا مصطفی اشک نریخته بودند.
وی ادامه داد: حضرت امام تا وقتی در قم بودند، به‌طور مرتب هر روز پس از درس صبح و گاهی پس از درس عصر به حرم مطهر حضرت معصومه(س) مشرف می‌شدند و حضور در نماز جماعت ایشان هرگز ترک نمی‌شد و در حرم معمولاً زیارت جامعه می‌خواندند.
حجت‌الاسلام پویا در پایان به نامه عرفانی امام خمینی(ره) به فرزندشان سید احمد خمینی(ره) اشاره کرد و ابراز داشت: امام راحل در بخشی از این نامه به اهمیت تهذیب نفس در دوران جوانی اشاره فرموده است که حقیقتی قابل تأمل است.
وی افزود: امام در این فراز خطاب به فرزندشان چنین می‌نویسند «پسرم تا نعمت جوانی را از دست ندادی فکر اصلاح خود باش که در پیری همه‌چیز را از دست می‌دهی، یکی از مکاید شیطان که شاید بزرگ‌ترین آن باشد که پدرت بدان گرفتار بوده و هست مگر رحمت حق‌تعالی دستگیر او باشد استدراج است. در عهد نوجوانی شیطان باطن که بزرگ‌ترین دشمنان اوست او را از فکر اصلاح خود بازمی‌دارد و امید می‌دهد که وقت زیاد است، اکنون فصل برخورداری از جوانی است و هر آن و هر ساعت و هر روز که بر انسان می‌گذرد درجه درجه او را با وعده‌های پوچ از این فکر بازمی‌دارد تا ایام جوانی را از او بگیرد.»
حجت الاسلام پویا در ادامه قرائت متن نامه امام یاد آور شد: امام خمینی(ره) غفلت از تهذیب نفس را در دوران جوانی یک خطر اخلاقی توصیف می کنند چنانکه صراحتا در این نامه فرموده اند«و آنگاه‌که جوانی روبه اتمام است، او را به امید اصلاح در پیری سرخوش می‌کند و در ایام پیری نیز این وسوسه شیطانی از او دست نکشد و وعده توبه در آخر عمر می‌دهد و در آخر عمر و شهود موت، حق‌تعالی را در نظر او مبغوض‌ترین موجود جلوه می‌دهد که محبوب او که دنیا است از دستش گرفته است. این حال اشخاصی است که نور فطرت در آن‌ها به‌کلی خاموش نشده است و اشخاصی هستند که غرقاب دنیا آن‌ها را از فکر اصلاح، به دور نگه داشته و غرور دنیا سرتاپای آنان را فراگرفته است. من خود چنین اشخاصی را در اهل علم اصطلاحی دیده‌ام و اکنون بعض آن‌ها در قید حیات‌اند و ادیان را هیچ و پوچ می‌دانند.»/837/پ۲۰۲/ی