تکیه بر دیگر دولت ها کار غلطی است

به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، حضرت آیت الله جعفر سبحانی ظهر امروز در درس تفسیر سوره ملک که در مجمتع آموزش عالی فقه(حجتیه) قم برگزار شد، اظهار داشت: در آیه 18 این سوره آمده است « وَلَقَدْ كَذَّبَ الَّذِينَ مِن قَبْلِهِمْ فَكَيْفَ كَانَ نَكِيرِ» بنگرید که عقوبت ما چگونه بوده است؛ در اینجا کلمه «نکیر» به معنای عقوبت است؛ برخی از مفسرین می گویند که نکیر به معنای انکار است؛ ببینید خداوند انکارش نسبت به این امم چه بوده است؛ البته اگر خداوند انکار کند، معلوم می شود که پشت سر انکار، عذاب و عِقاب است بنابراین در هر دو معنا، نشانه عذاب است.

این مرجع تقلید با اشاره به آیه 19 سوره ملک تصریح کرد: در آیه بعد، خداوند متعال مسأله مرغان هوایی را مطرح می کند و می فرماید « آیا به پرندگانی که بالای سرشان است، و گاه بال های خود را گسترده و گاه جمع می‌کنند، نگاه نکردند؟! جز خداوند رحمان کسی آنها را بر فراز آسمان نگه نمی‌دارد، چرا که او به هر چیز بیناست! »؛ پرندگان سه دسته اند، دسته ای «صافّات» هستند و پر نمی زنند، دسته دیگر پر می زنند و در این آیه از آن به «يَقْبِضْنَ» تعبیر شده است، اما پرندگانی هستند که هر دو قابلیت را دارند؛ قرآن می فرماید خداوند این پرندگان را در آسمان نگه می دارد و اگر نظر خداوند نباشد، این پرندگان سقوط می کنند.

استاد درس خارج حوزه علمیه افزود: این سوره در مقام بیان توحید ربوبی است و نمی خواهد بگوید که خدا است و مثلی ندارد، بلکه می خواهد بگوید که کارگردان جهان و مدبر آن خداوند است.

حضرت آیت الله سبحانی اظهار داشت: گاهی اوقات قرآن فعلی را به خداوند و گاهی اوقات به ملائکه نسبت می دهد؛ در آیه 43 سوره زمر آمده است: «اللَّهُ يَتَوَفَّى الْأَنْفُسَ حينَ مَوْتِها»؛ خداوند متوفی و انسان متوفی است، اما در جای دیگر می فرماید که رسل ما جان ها را می گیرد؛ این تناقض نیست، بلکه امر رسل، امر خداوند است و چون رسل هم در حقیقت امر خدا را اجرا می کند، تناقضی نیست.

وی گفت: در آیه« أَوَلَمْ يَرَوْاْ إِلىَ الطَّيرِْ فَوْقَهُمْ صَفَّاتٍ وَ يَقْبِضْنَ  مَا يُمْسِكُهُنَّ إِلَّا الرَّحْمَان»، کلمه «رحمن» را آورده است و کلمه «رحیم» را بیان نکرده است؛ رحیم تنها برای آخرت است، اما رحمان، هم برای دنیا و هم برای آخرت است، چرا که این کار محضر رحمت دنیوی است و کلمه رحمان را آورده است. گاهی گفته می شود که رحیم برای مؤمنان است و رحمن برای مؤمن و کافر است، اما معنی رحمن معنای اوسع از رحیم است؛ قرآن می خواهد از این طریق، بر رحمانیت «رب» تأکید کند، غیر از خدا ربی در دنیا نیست.

این مرجع تقلید تصریح کرد: خداوند متعال در آیه 20 سوره ملک می فرماید «أَمَّنْ هَذَا الَّذِى هُوَ جُندٌ لَّكمُ‏ْ يَنصُرُكمُ مِّن دُونِ الرَّحْمَانِ إِنِ الْكَافِرُونَ إِلَّا فىِ غُرُور» آيا اين كسى كه لشكر شماست مى‏تواند شما را در برابر خداوند يارى دهد؟ ولى كافران تنها گرفتار فريبند؛ می فرماید بشر چرا ربوبیت خدا را ترک کردی و به ربوبیت بت ها معتقدی؟ گاهی انسان فکر می کند که چرا خدا این مقدار بر ربوبیت تأکید می کند؛ ما در ایران هستیم و محیط خود را می بینیم و می گوییم که این مسأله این مقدار مهم نیست، باید یک سری به هند، ژاپن و جمعیت هایی که اکثر خانواده های ما از ادوات آنها مملو است؛ هنوز هم مردم ژاپن بت پرست هستند و برای هر پدیده ای ربی معتقد هستند؛ باید به آنجا رفت و قدر این آیات را دانست.

استاد درس خارج حوزه علمیه افزود: با توجه به این آیه، کشور باید بر قدرت نظامی خود تکیه کند و این قدرت را از ناحیه خدا بداند؛ همیشه تکیه گاه ما بر خدا باشد و همیشه باید دنبال اسباب خدا باشیم؛ تکیه بر دولت های خارجی کار خاطع و غلطی است؛ دولت های خارج اگر یک تخم مرغ به ما دهند، ده تا از ما می گیرند، شاید همان یک عدد هم مسموم باشد.

حضرت آیت الله سبحانی اظهار داشت: باید بر قدرت خود تکیه کنیم و قدرت خودمان بر قدرت الهی تکیه کند تا کشور صدمه نبیند، اما اگر منتظر کمک این و آن باشیم، کلاه ما پس معرکه است./822/ 202/ص