پایان زنگ تفریح و زنگ انشا؛ اولویت زنگ کار و تلاش

به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا در مشهد، چندی پیش رییس جمهور محترم در مراسم افطاری برخی مدیران و استانداران کشور ضمن ارائه گزارشی از روند و مدل کاری برخی از اعضای کابینه، اشاره ای به برخی شرایط دولت یازدهم داشتند که اگرچه مطلب حقی بود که از زبان امین مردم باید شنیده شود و از این بابت باید از آقای دکتر روحانی تشکر داشت؛ اما اینکه واقعا برخی از وزیران و اعضای هیات دولت در چهار ساله گذشته به بیان رییس جمهور، وسط میدان نیامدند و در انجام وظایف و کارها آنچنان که می بایست انجام وظیفه داشته باشند، نداشتند یا اینکه برخی لنگ لنگان این دوره را سپری کرده اند، حقیقتا از واقعیت های تلخی است که نتیجه و دستاورد آن چیزی جز خسارت و عقب ماندگی مردم و کشور نمی تواند باشد.

 وضعیت سخت معیشت مردم، رکود اقتصادی در بازار کار و تجارت و آمار بالای بیکاری، همه و همه از نمونه های نشانه این غفلت و عدم جدیت کارگزاران دولتی است و ای کاش چهار سال گذشته با تلاش همه جانبه مجریان، مجالی فراهم می شد تا مرهمی بر زخم های مردم گذاشته شود و آنچه امروز داشتیم با آنچه دیروز داشتیم، متفاوت بود و این دوره(چهارساله اول) برای برخی احساس زنگ تفریح نداشت.

اما آنچه موجب تنظیم این یادداشت شد این بود که برخی سخنان و مواضع منعکس شده از آقای روحانی پس از انتخابات ریاست جمهوری برای برخی این تداعی را به دنبال داشت که خدای ناکرده این سابقه در شکل دیگری تکرار نشود؛ صرف نظر از اینکه آقای روحانی برخی مراحل تحصیلی در حوزه علمیه را در سال های قبل از پیروزی انقلاب سپری کرده اند، طبیعتا  به دلیل صرف بخشی از وقتشان برای تحصیل در دانشگاه در خارج از کشور و مسؤولیت های مهمی که در بعد از پیروزی انقلاب اسلامی داشته اند، کمتر گزارش و نشانه ای از تداوم فعالیت های علمی ایشان طی سه دهه گذشته مشاهده می شود در حالی که قطعا در حد کلی و اجمالی اطلاع دارند که اظهارنظر در مباحث اساسی کلامی و اعتقادی، بیشتر  جزو رسالت و مسؤولیت عالمان و اندیشمندان برجسته و طراز اول حوزه های علمیه بوده و بیانات و اندیشه علما، شاخص دین و دیانت محسوب می شود.

سایر افراد فعال در عرصه های دینی و فرهنگی نیز سهم انتشار و انتقال این معارف و اندیشه ها را عهده دار می باشند و به لطف پرودگار، قبل وبعد از پیروزی انقلاب اسلامی، مکرر و در حد عالی و مستوفی شاهد آثار علمی اندیشمندان دینی چه در بیانات و تدریس ها و چه در تالیفات و تحقیقات و عالمان بزرگی همچون حضرت آیت الله جوادی آملی ،حضرت آیت الله سبحانی،حضرت،حضرت آیت الله مصباح یزدی و.... در حوزه های کلامی و اعتقادی بوده ایم.  

بنابراین اینکه رییس محترم قوه مجریه با این همه مشغله و اولویت، به اضافه کارهای به جای مانده از چهار سال قبل، به یکباره  مباحث عمده اعتقادی و کلامی از قبیل نصب یا انتخاب امام ونقش و اثر رأی مردم در امامت و حکومت را مطرح می کنند، این نگرانی حاصل می شود که طرح این مباحث برای چیست؟

قطعا شرایط زمانی و کاری جناب آقای روحانی به گونه ای نیست که بتوانند به روز، کامل و دقیق این مطالب و مباحث را دنبال کنند و از طرفی تیم و یاران کاری ایشان هم عمدتا در این مباحث، توانمندی شایان توجهی ندارند و بلکه بیشتر عزیزانی هستند که در مباحث جنگ روانی و امنیتی، تجارب و تحصیلات تخصصی دارند؛ حال باید پرسید طرح این مباحث می خواهد دولت را در چهار سال آینده به کجا ببرد؟

نکند خدای ناکرده زنگ تفریح دولت قبل در این دولت بخواهد توسط برخی تبدیل به زنگ انشا بشود؟! خدا نکند و به عنوان یک طلبه که دلبستگی به میهن اسلامی و موفقیت مردم و کشور دارم تقاضا دارم انسجام و تمرکز به اولویت های کشور، یک فریضه برای عالی ترین مقام اجرایی کشور باشد.  امید که پیشرفت و تعالی میهن اسلامی را شاهد باشیم./930/ ۷۰۳/ص

حجت الاسلام حجت گنابادی نژاد