انسان باید تمام اهتمام خود را معطوف به آخرت کند
به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، آیتالله محمدباقر تحریری تولیت مدرسه علمیه مروی شب گذشته در جلسه درس اخلاق که در حوزه علمیه مروی برگزار شد، گفت: فعالیتها و عملکرد انسان به طور طبیعی حول محور آن امری قرار میگیرد که بیش از بقیه امور مورد اهتمام انسان است.
وی افزود: امام صادق(ع) میفرمایند اگر انسان در خود تامل کند و اجمالا به جایگاه وجودی خود در دنیا و جایگاه خود نسبت به سایر موجودات عالم آگاه شود و بداند که چه هدفی برای او در نظر گرفته شده قهرا تنها به کسب سعادت در دنیا مشغول نخواهد شد و هم و غم او متوجه به دست آوردن سعادت حقیقی میشود.
آیتالله تحریری با بیان اینکه سعادت حقیقی انسان به این است که ارتباط خود را با خداوند متعال و اولیای الهی استحکام بخشد، عنوان کرد: خداوند متعال برای انسان برترین و زیباترین سرنوشت کمالی دائمی را مقدر نموده است سرنوشتی که مقدماتش باید در همین دنیا فراهم شود.
تولیت مدرسه علمیه مروی ادامه داد: انسان هر قدر بیشتر خود را بشناسد و در هدف خلقت خود اندیشه کند بیشتر متوجه سرنوشت ابدی خود میشود و هم و غمش نیز در این مسیر قرار میگیرد.
وی با بیان اینکه شناخت انسان از خود در دورانهای مختلف شناخت یکسانی نیست، ابراز کرد: در ابتدای امر که انسان به رشد عقلی نسبی میرسد درک مختصری نسبت به خود و سایر موجودات دارد، اگر انسان به این درک اجمالی اهمیت دهد و به دنبال شناخت و آگاهی بیشتر باشد قطعا درک او بیشتر و سوالش نسبت به خود قویتر خواهد شد.
آیتالله تحریری با بیان اینکه توجه به خود به صورت فطری در وجود همه انسانها نهاده شده است، گفت: در آیات قرآن نیز بارها به این مسئله اشاره شده؛ گاهی به صورت سوالی مانند آیه «وفی انفسکم افلا تبصرون» و گاهی هم به صورت تاکید و سفارش همچون آیه «یاایها الذین آمنوا علیکم انفسکم» بیان شده است.
وی افزود: در برخی آیات مربوط به شناخت انسان از خود عبارت یا ایها الناس به کار رفته است مانند آیه « یا ایها الناس انتم الفقراء الی الله»، خداوند متعال در آیات قرآنی با تعابیر مختلفی انسانها را خطاب قرار داده امام صادق(ع) میفرمایند کسی که صبح کند در حالی که هم و غمش غیر از آزاد کردن خویش از بدبختی دائمی باشد، آنچه اهمیت حقیقی دارد در نظرش بیاهمیت آمده و در رابطه با خدا به چیز بیارزشی دل بسته است.
تولیت مدرسه علمیه مروی اظهار کرد: اگر انسان توجه به خود حقیقی را رها کند تنها این دنیا و سرنوشتش در این دنیا برای او جلوهگر و پراهمیت خواهد شد.
وی در پایان خاطرنشان کرد: پس توجه انسان نسبت به خود انواع و اقسامی دارد؛ گاهی توجه انسان به خود از جهت نیازهای مادی اوست و گاهی توجه انسان به چرایی خلقت و هستی خود و سرنوشت ابدیش است، انسان باید تمام توجه و اهتمام خود را معطوف به حقیقت وجودی و سرنوشت اخروی خود کند و توجهات و نیازهای دیگر به پشتوانه این هدف اصلی مورد توجه قرار گیرند./۸۱۳/پ202/ب1
گزیده ای از خبر را می توانید در کلیپ صوتی زیر بشنوید