دولتمردان شهیدان رجایی و باهنر را الگوی رفتاری و مدیریتی خود قرار دهند
به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا در خراسان شمالی، حجتالاسلام رضا نوری، امام جمعه موقت بجنورد، امروز در مراسم گرامیداشت سالگرد شهادت شهیدان رجایی و باهنر، به تبیین ویژگیها و خصال برجسته این دو شهید گرانقدر پرداخت.
وی با اشاره به اینکه این دو شهید بزرگوار اسطوره اخلاص و فعالیت برای رضای خدا بودند، اظهار کرد: باید مسؤولان و دولتمردان ما سبک و شیوه شهیدان رجایی و باهنر را الگوی رفتاری و مدیریتی خود قرار دهند.
امام جمعه موقت بجنورد با یادآوری اهمیت برخورداری از اخلاص در فعالیتها و اقدامات، افزود: مهم نیست چند روز در مسند قدرت قرار داشته باشیم؛ بلکه مهم این است که چه میزان اخلاص داریم و کار ما برای رضای خداوند است.
حجتالاسلام نوری با بیان اینکه اخلاص منجر به ثبات قدم میشود، خاطرنشان کرد: شهیدان رجایی و باهنر در دوران مبارزه علیه رژیم ستمشاهی زندان و شکنجههای متعددی را تجربه کردند اما در مسیر خود ثابتقدم بودند.
وی با اشاره به اینکه آنچه رنگ و بوی نفسانیت و دنیا داشته باشد فانی بوده و ماندگار نیست، اضافه کرد: کار شهیدان رجایی و باهنر برای خدا بود به همین دلیل هم در تاریخ ماندگار شدند.
حجتالاسلام نوری تصریح کرد: مدت فعالیت این دو شهید بزرگوار در هیئت دولت 28 روز بیشتر نبود اما به دلیل خلوص نیت الگوی همه دولتمردان در همه دوران شدند.
وی با بیان اینکه اخلاص عمل را ماندگار میکند و نخستین ویژگی این دو بزرگوار اخلاص بود، اضافه کرد: باید همه ما تلاش کنیم با تأسی از شهیدان رجایی و باهنر در تمام شئون زندگی خود اخلاص داشته باشیم.
حجتالاسلام نوری در ادامه با اشاره به اینکه یکی دیگر از ویژگیهای این دو شهید سادهزیستی بود، اظهار کرد: گفتن این عبارت به زبان آسان است اما عمل کردن به آن دشوار است.
وی افزود: باید تلاش کنیم با الگوبرداری از این دو شهید واقعاً سادهزیست باشیم نه اینکه ساده زیستی تنها لقلقه زبان ما باشد و در عمل فرسنگها با ساده زیستی فاصله داشته باشیم.
حجتالاسلام نوری با اشاره به اهمیت ساده زیستی مسؤولان، گفت: امام علی (ع) در نامه 45 نهجالبلاغه میفرماید: «أَ أَقْنَعُ مِنْ نَفْسِی بِأَنْ یقَالَ أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ وَ لَا أُشَارِکهُمْ فِی مَکارِهِ الدَّهْرِ أَوْ أَکونَ أُسْوَةً لَهُمْ فِی جُشُوبَةِ الْعَیشِ فَمَا خُلِقْتُ لِیشْغَلَنِی أَکلُ الطَّیبَاتِ کالْبَهِیمَةِ الْمَرْبُوطَةِ هَمُّهَا علفها أَوِ الْمُرْسَلَةِ شغلها تَقَمُّمُهَا تکترش مِنْ أَعْلَافِهَا وَ تَلْهُو عَمَّا یرَادُ بِهَا أَوْ أُتْرَک سُدًی أَوْ أُهْمَلَ عَابِثاً أَوْ أَجُرَّ حَبْلَ الضَّلَالَةِ أَوْ أَعْتَسِفَ طَرِیقَ الْمَتَاهَةِ».
وی ادامه داد: امیرالمؤمنین میفرماید: آیا قناعت میکنم که به من بگویند زمامدار و سردار مؤمنین در حالی که به سختیهای روزگار با آنان همدرد نبوده یا در تلخکامی جلو ایشان نباشم، پس مرا نیافریدهاند که خوردن طعامهای نیکو، از نیکبختی جاوید بازم دارد مانند چهارپای بستهشده که اندیشهاش علف آن است یا مانند چهارپای رها گشته که خاکروبهها را به هم زند تا چیزی یافته بخورد، پر میکند شکمبه را از علفی که به دست آورده و غفلت دارد از آنچه برایش در نظر دارند؛ (نمیداند که صاحبش میخواهد فربه شود تا به کشتارگاهش فرستد یا برایش بار کشی نموده کارش را انجام دهد) یا مرا نیافریدهاند که بیکار مانده و بیهوده رها شوم، یا ریسمان گمراهی را کشیده بیاندیشه در راه سرگردانی رهسپار گردم./9314/پ310/ب1
گزیده ای از خبر را می توانید در کلیپ صوتی زیر بشنوید