سردار دل ها، قبله مقاومت
بیرقهای طوایف عربی که بسیاری شان دسته دسته از منطقه نهضت آباد به دست جوانان سیاه پوش بیرون آمد و یزله خوانانی که به رهبری، تسلیت و به ترامپ وعده انتقام میدهند؛ مردمانی که دوان دوان خود را به میدان مولوی رساندند، مادرانی که در غم سردار ضجهها کردند و بر سر زدند، از همه جالبتر دخترانی که شعار «ای رهبر آزاده آماده ایم آماده، خونی که در رگ ماست هدیه به رهبر ماست، سردار با صلابت شهادتت مبارک» سر دادند. پسرانی که به پخش خرما مشغول بودند و روزنامههایی که با تیتر «کلنا سلیمانی» در میان عزاداران توزیع شدند.
پخش کلیپهای سخنرانی سپهبد سلیمانی داغ دل عزاداران را تازه کرد، عزدارانی که اکنون بهتر میدانند سلیمانی که بود و چه کرد؟ عزادارنی که فریاد «انتقام انتقام» را سر دادند و یقین دارند عاجلا انتقام خون سلیمانیها و ابومهدیها گرفته خواهد شد و حتی نگذاشتند یک پوستر از سردار بر زمین بماند.
همه برای سردار آمدند و اشک ریختند، گویا نیاز بود سردار شهید شود تا بر همگان به ویژه ساده لوحان ثابت شود آمریکای تروریسم شیطان اکبر است؛ تا محور مقاومت عزم و جزم بیشتری برای آزادسازی قدس و بیرون راندن شیطان اکبر و محو رژیم صهیونیستی بردارد. تا انقلاب اسلامی محکمتر از گذشته گام بردارد و نوجوانان و جوانان بیش از بیش از آمریکا و مستکبران متنفر و منتقم باشند، تا عمر رو به زوال رژیم صهیونیستی بیش از موعد مقرر به پایان برسد و شیعه و شیعیان به عنوان نابودگر صهیونیسم بیش از بیش برای جهانیان مطرح شوند، تا آمادگی برای تشکیل حکومت مهدی منتظر مهیا شود.
سردار شهید شد تا شعار «هیهات منا الذله» از طنین دلها و حنجرهها از سوی شیعیان سر داده شود، سردار شهید شد تا بار دیگر جهان اسلام به ویژه شیعیان متحدتر از قبل در برابر دشمنان ایستادگی کنند، سردار شهید شد تا دلهای سنگی جماعت غافل نرم و چشمانشان اشک ریزان شود.
شهادت سردار حقایق بسیاری از جمله ماهیت شیطانی آمریکا، نفاق غرب، مزدوری حکام دست نشانده، بصیرت جوان امروزی، گسترش فرهنگ مقاومت و انقلاب اسلامی، خودباوری، وحدت شیعیان، حب مسلمانان به انقلاب اسلامی و مقاومت، نهادینه شدن فرهنگ مقاومت و اقتدار جمهوری اسلامی، عشق و علاقه مردم به سپاه پاسداران را نمایان ساخت.
سردار تو که بودی که همه را برای مراسم تشییع کشاندی؟ تو که بودی که دختران و پسران دهه هشتادی برایت گریه کردند و خواستار خونخواهی شدند؟ تو که بودی که دشمنانت از مرگت ترسیدند و دوستانت بر انتقامت اصرار دارند؟ تو که بودی که حتی فراری های نظام به تعریف از تو پرداختند؟ تو خود قبلهای بودی برای اهل مقاومت، اهل یقین و فرمانبران ولی! هر جا که هستی آسوده باش امروز به چشم دیدی پسران شیعی چگونه بر ادامه راهت هم قسم شدند و دختران شیعی آرزوی فرزند و پدری، چون تو دارند.
آیا وقت آن فرا نرسیده که بگوییم «قدس قدس ما داریم میآییم، اسرای مظلوم ما داریم میآییم، حججی کجباف، بدرالدین، سلیمانی، ابومهدی، فیاض، تقوی و مغنیهها دادیم قدس قدس ما داریم میآییم» و آن شاه بیت معروف «خیبر خیبر یا یهود جیش محمد سوف یعود» را بانگ بزنیم./۹۴۵۶/پ201/ب1
حاتم شرفی، فعال رسانه