نباید از «نقش خانوادهها» در بیحجاب شدن زنان جامعه غفلت شود
به گزارش خبرنگار سرویس فرهنگی اجتماعی خبرگزاری رسا، خانم سمیه حاجی اسماعیلی پژوهشگر گروه مطالعات اجتماعی پژوهشکده زن و خانواده در نشست هم اندیشی «از الهیات اجتماعی تا ارشاد اجتماعی» که در سالن جلسات دانشگاه باقرالعلوم(ع) برگزار شد با اشاره به موضوع بحث با عنوان رویه های جمهوری اسلامی در مواجهه با پدیده های فرهنگی، اظهار داشت: در دهه اول انقلاب چون حجاب و پوشش یکی از شاخصهای مهم ضدیت با امپریالیسم و شاه بود و بخشی از ضدیت ما با شاه تلقی می شد، حکومت کم کم توانست ورود قانونی پیدا کرده و بدنه کلی جامعه را با خود همراه کند.
وی در ادامه افزود: به طور کلی احیای ارزش های دینی و در مسئله حجاب به صورت خاص امری است که بدون احیاء و تقویت کانون خانواده امکانپذیر نیست و باید خانوادهها در این مورد نقش فعالی داشته باشند و حکومت اسلامی نیز از نقش میانجیگری خانواده ها نباید غفلت کند و از حمایت های خود برای تقویت خانواده ها دریغ کند.
پژوهشگر گروه مطالعات اجتماعی پژوهشکده زن و خانواده خاطر نشان کرد: سوال اصلی که در این جا مطرح می شود این است که چرا علی رغم این همه از موجود بودن حجم قانونی، مصوبات و آییننامهها در نظام اسلامی برای مسئله حجاب، باز توفیق آنچنانی که باید حاصل می شد، نشده و ماجرا به جای کنونی که در جامعه مشاهده می شود کشیده شده است.
حاجی اسماعیلی ابراز کرد: حجاب اساساً یک امر و پدیده فرهنگی است و درباره پدیده های فرهنگی ما نمی توانیم با ایجاد قوانین، بخشنامه و آیین نامه ها این گونه پدیده ها را مدیریت کنیم؛ چراکه در این مسئله، داشتن فهم فرهنگی بسیار امر مهم و ضروری است.
پژوهشگر گروه مطالعات اجتماعی پژوهشکده زن و خانواده در ادامه افزود: یکی از مهمترین نکاتی را که می توان در مواجهه با پدیده بیحجابی در نظر گرفت، توجه و تمرکز به بی حجابی به عنوان معلول بودن آن است؛ درحالی که نحوه مواجهه ما با بی حجابی به گونه ای است که انگار حجاب عامل و علت پدیده های دیگر است.
وی با اشاره به ضرورت وجود هم صدایی و هماهنگی در مسائل مهم فرهنگی کشور اظهار داشت: ناهماهنگی ها و عدم همکاری هایی که بین نهادها و دستگاه های فرهنگی مختلف با همدیگر وجود دارد، مسئله حجاب را با مشکل مواجه کرده است؛ چراکه ما به عنوان مثال در سینما و شبکه های خانگی الگویی از حجاب را به مردم جامعه آموزش داده و مشاهده می کنیم؛ اما در جای دیگر مثل خیابان، بی حجابی را به گونه ای دیگر به نمایش می گذاریم؛ یعنی در واقع برعکس آن الگویی که در سینما و شبکه های خانگی آموزش داده می شود.
پژوهشگر گروه مطالعات اجتماعی پژوهشکده زن و خانواده با تاکید بر لزوم احیای مرجعیت فرهنگی خاطرنشان کرد: حاکمیت و نظام اسلامی باید به دنبال احیای مرجعیت های گذشته در مسئله حجاب باشد تا خانوادههای ایرانی در مواجهه با فرهنگ مسلط غرب به انفعال نرسیده و توان و قدرت انتخاب را داشته باشند.
حاجی اسماعیلی اظهار داشت: احیای ارزش های دینی به صورت عام و در راس آن مسئله حجاب به صورت خاص امری است که بدون احیای خانواده امکان پذیر نخواهد بود: چراکه خانواده نقش فعالی در این مسئله دارد و حکومت اسلامی باید از نقش خانواده و درونی کردن ارزش هایی همچون حجاب غفلت نکند و خانواده ها باید در این گونه مسائل کمک کار باشد.
پژوهشگر گروه مطالعات اجتماعی پژوهشکده زن و خانواده با اشاره به تلاش دشمنان برای ایجاد فتنه در داخل کشور اسلامی و ناامن سازی جامعه خاطرنشان کرد: این که امروزه اغتشاشات و جریانات متعددی درجامعه ما به وجود آمد حاکی از این دارد که پروژه اصلی بی حجابی در ایران اسلامی، مخالفت با نظام و حکومت اسلامی است.
حاجی اسماعیلی در پایان با اشاره به ویژگی های نسل جدید اعم از دهه هشتادی ها و دهه نودی ها اظهار داشت: باید حاکمیت و نظام اسلامی برای نسل های جدید اعم از نوجوانان و جوانان کشور، برنامه های فرهنگی ویژه ای را در نظر داشته باشد؛ چراکه این نسل نسلی است که توانایی تحول آفرینی دارد و بیشتر از نسل های دیگر می توانند تاثیرگذار و موثر باشند.