عاشورا خارى در چشم دشمنان اسلام است/ لزوم پرهیز از سبک های موهن در عزاداری
به گزارش خبرگزاری رسا، حضرت آیت الله مکارم شیرازى در پیامی به مناسبت حلول ماه محرم الحرام، بر لزوم پرهیز از مسائلی که سبب اختلاف میان مسلمانان می شود تاکید کرد.
متن پیام این مرجع تقلید به این شرح است:
بسم الله الرحمن الرحیم
اگر در تمام جهان سیر کنیم حادثه‌اى مثل حادثه عاشورا را پیدا نمى‌کنیم که این همه شعاع آن در افق زمان و مکان گسترده باشد و علیرغم گذشت زمان که طبیعتش فراموش کارى است، ابعادش همه سال وسیع‌تر گردد.
اضافه بر این هیچ حادثه تاریخى تا این حد آثار حیات‌بخش نداشته است، عاشورا از یک‌سو سبب وحدت صفوف پیروان مکتب اهل بیت(علیهم السلام) بلکه مسلمین مى‌گردد، از سوى دیگر تزریق خون تازه شهامت و شجاعت و قیام در برابر ستمگران در رگ‌هاى عاشقان حسینى مى‌کند.
همچنین سبب تهذیب نفوس و تربیت اخلاقى و بازگشت و توبه به درگاه خداوند متعال مى‌باشد.
قرائن نشان مى‌دهد که در عاشوراى امسال بیش از هر سال دیگر، مراسم عزادارى خامس آل عبا(علیه السلام) پرشور و باشکوه خواهد بود. امیدواریم عزاداران عزیز و خطبا و مداحان گرامى چند موضوع را فراموش نفرمایند.
1. سعى کنند عزادارى به شکل سنتى که مورد رضاى معصومین(علیهم السلام) بوده و هست، اجرا گردد و از سبک‌هاى موهن که در شأن شهداى گرانقدر کربلا نیست بپرهیزند.
2. عزاداران محترم سعى کنند ضمن سوگوارى بر شهیدان کربلا به اهداف قیام امام حسین(علیه السلام) و یارانش آشناتر شوند و خطبا و مداحان محترم آنها را در این راه یارى دهند.
3. عزاداران محترم مخصوصاً جوانان عزیز اجازه ندهند از مجالس عزادارى و همچنین از دسته‌جات محترم عزادار بهره‌بردارى سیاسى و جناحى شود. از امورى که مایه اختلاف بین مسلمین مى‌گردد یا بهانه به دست دشمن مى‌دهد اجتناب فرمایند، مخصوصاً از قمه زنى و آسیب‌هاى مهم به بدن و اهانت به مقدسات دیگران بپرهیزند که در شرایط فعلى هزینه زیادى براى جهان تشیع خواهد داشت و دشمنان در سراسر جهان از آن سوء استفاده مى‌کنند.
اینجانب از صمیم دل به همه خطباى محترم و مداحان عزیز و عزادارانى که از این حادثه بزرگ تاریخى بهترین بهره‌هاى معنوى و روحانى و اخلاقى را مى‌برند مخصوصاً جوانان که از همه بیشتر در این مراسم حضور دارند دعا مى‌کنم و بدانید عاشوراى حسینى خارى است در چشم همه دشمنان اسلام.
والسلام علیکم ورحمة الله وبرکاته
ناصر مکارم شیرازى
5/8/1393
/924/د102/ج