۰۶ شهريور ۱۳۹۹ - ۲۳:۲۴
کد خبر: ۶۶۱۹۹۷
آیت الله مصباح یزدی تبیین کرد؛

نقش معرفت و محبت در سعادت انسان

نقش معرفت و محبت در سعادت انسان
رییس موسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی(ع) با اشاره به رابطه مستقیم معرفت و محبت در تقویت یکدیگر، گفت: افزایش معرفت و ثبات آن باعث گرایش انسان به سمت کمالات مثبت و قرب به خداوند متعال می شود.

به گزارش خبرنگار سرویس حوزه و روحانیت خبرگزاری رسا، آیت الله محمدتقی مصباح یزدی رییس مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی(ع) در سخنرانی روز هفتم ماه محرم که از صفحات مجازی پخش شد، با بیان اینکه مراتب نازل اختیار بین انسان و جن مشترک است، گفت: منشا تصور پاداش و کیفر برای اعمال انسان اختیار است.

آیت الله مصباح یزدی شناخت و انگیزه را قوام بخش اختیار انسان در انجام یا ترک افعال دانست و عنوان کرد: انسان اگر بخواهد کاری را به صورت اختیاری انتخاب کند، باید نسبت به آن شناخت و انگیزه داشته باشد.

رییس موسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی(ع) با اشاره به اینکه روانشناسی تجربی قدرت تعریف دقیق انگیزه را ندارد، ابراز کرد: نهایت چیزی که علوم مادی و طبیعی با بررسی حالات انسان می توانند در این بحث نتیجه بگیرند، این است که انسان در طول زندگی نسبت به چیزهایی میل پیدا می‌کند.

وی با بیان اینکه بحث های فلسفی و عقلانی قدم‌های بلندتری می توان در خصوص شناخت انگیزه برداشته اند، ادامه داد: میل و گرایش مراتبی دارد که یک مرتبه از آن قوه است که در شرایط خاص از حالت ضعف به قوت می رسد؛ این مرتبه ممکن است قوی‌تر شده و به مرحله ای برسد که عشق نامیده می‌شود.

آیت الله مصباح یزدی افزود: رابطه معرفت و محبت در جهت تأثیرگذاری بر افعال انسان یک رابطه یک طرفه نیست و هر کدام می‌تواند زمینه را برای ارتقای دیگری مهیا کند.

رییس موسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی(ع) ادامه داد: اگر میل انسان به طور طبیعی یا بر اثر عوامل خارجی ثبات پیدا کند، نسبت به کارهای مشخصی گرایش خواهد داشت؛ البته ممکن است بعدها به دلیل شناخت های جدید دریابد که باید امیال را تغییر دهد به همین دلیل میل ابتدایی برای سعادت انسان کافی نیست.

وی دو عامل شرایط محیطی و رشد عقلانی را در شناخت و انگیزه انسان موثر دانست و افزود: بر اساس این عوامل گرایش به انجام یا ترک فعلی در انسان تقویت می شود.

آیت الله مصباح یزدی اظهار کرد: افزایش و ثبات معرفت در انسان نسبت به خداوند متعال با توجه به رابطه ای که بین معرفت و انجام خوبی ها برقرار است، باعث می شود که اختیار انسان به سمت کمالات مثبت و قرب به خداوند متعال گرایش پیدا کند و سعادت دنیوی و اخروی نصیب او شود./1350/پ202/ف

ارسال نظرات