کدام مقتدی؟

به گزارش خبرنگار سرویس سیاسی خبرگزاری رسا، «مقتدی صدر»، فرزند مرحوم شهید «آیت الله سید محمد صدر» که از مراجع تقلید عراق به شمار می رفت و از خاندان بزرگ صدر است. خاندانی که هم عالمان بسیاری را پرورش داد و هم شهدای بسیاری را تقدیم اسلام نمود. تجلی «مقتدی صدر» بعد از شهادت پدر و اشغال عراق توسط آمریکا، پرچم مبارزه با آمریکا را بلند کرد. با تشکیل گروه نظامی «جیش المهدی» برای بیرون کردن اشغالگران به پا خاست.

عراق کشوری عربی است که برخلاف دیگر کشورها، از اوضاع بسیار پیچیده ای برخوردار است. از یک طرف مهد علم و علمای بزرگ مخصوصا مراجع بزرگ تقلید شیعه بوده است. از تنوع قومی و نژادی بسیار گسترده­ای برخوردار است و از سوی دیگر بخاطر منابع و موقعیَّت خاص خود چشم طمع مستکبرین و ایادیش به او دوخته شده است. با اینکه حدود صد سال است ازاستقلال از انگلستان و تشکیل حکومت جمهوری در عراق می­گذرد، امَّا این کشور هیچگاه روزگار خوش به خود ندیده ­اند، روزگاری بعثی­ها کشور را به آتش کشیده اند و بعدها آمریکا با اشغال نظامی خود و حدود ده سال است پدیده کریه داعش به جان مردم مظلوم عراق افتاده است. در عراق دو مولفه اساسی در قدرت سیاسی و فرهنگی بسیار موثر واقع می شوند: 1-مرجعیت اعلی و 2-اختلافات داخلی؛ ثبات و یا خسارات عراق در سنگینی یکی از این دو کفّه است.

مقتدی صدر، از ابتدای ظهور سیاسی، نظامی و فرهنگی اش ظهورات مختلفی از خود نشان داده است. گاهی فداکارانه به نبرد با آمریکا و اشغالگران رفته و حمایت از بیت مرجعیت اعلی را از خود نشان داده و گاهی هم درگیر مسائل اختلافی بین احزاب شده، گاهی چنان خود را مخالف اشغالگران داعشی نشان داده که اعلام جنگ علیه آنها می­ کند و گاهی در برابر ظهور داعش در نزدیکی عراق دچار انفعال ویا سکوت می­ شود! او همچون پدر شهیدش از مدافعان تشکیل حکومت اسلامی در عراق و جمع شدن بساط بزه کاری در عراق بوده است، امّا با فردی نزدیک به این آرمان(نوری المالکی) اعلام مخالفت و تضعیف او را می­ کند.

از یک طرف خواستار اخراج تمام بیگانگان در عراق است و از طرف دیگر اجازه می­ دهد بازیگر بسیار خطرناک و قاتلی چون «محمد بن سلمان» به او نزدیک شود و این پالس را برای همه مردم منطقه بفرستد که «بن سلمان» بر مقتدی نفوذ و سیطره دارد! او خود را دوستدار «شهید سلیمانی» می ­داند و گروه­ های تحت امرش از کاظمی حمایت می کنند!

آن چنان که عیان است می توان فهمید، مقتدی چهره بسیار متغیّری را در طی این سالها از خود نشان داده است. در این ایام هرچند زمزمه پیروزی حزب مقتدی در انتخابات پارلمان عراق به گوش می­ رسد اما برخی از گروه ­ها و مردم هم مخالف نحوه برگزاری انتخابات و شائبه تاثیر گذاری اجنبی ­هایی چون عربستان و امارات که هیچگاه خیرخواه مردم عراق نبوده ­اند به گوش می رسد.

مقتدی صدر خود را سیاست مداری بسیار باهوش می­ داند حتما سرنوشت عراق در طی صد سال اخیر را به وضوح مرور خواهد کرد که آن چیزی که باعث ویرانی عراق شده است، اختلافات داخلی و تاثیر گذاری بدخواهان عراق از آمریکا گرفته تا مزدورانی چون عربستان و امارات، است!

بریتانیا حدود صد سال پیش از عراق رفت و آمریکا در حال خروج کامل از عراق است، امّا آیا این تمام ماجرا است؟ آیا تاثیر گذاری، لابی بازی، پول پاشی، اختلاف افکنی ­ها هم تمام شده یا تمام خواهد شد؟ قطعا آمریکا به آسانی از سرنوشت عراق دست نخواهد کشید، هرچند بصورت ظاهری از عراق برود، امّا قطعا سعی خواهد کرد که عراق یا بدست چهره ­های امنیتی چون کاظمی با سرنوشت مبهم مخدوش بیافتد یا آنقدر درگیر اختلافات حزبی و جناحی شود که سرنوشت مردم و نیاز­های مردم فراموش شود، آنوقت دیو سیاه خفته داعش بار دیگر از گوشه ای از عراق بیدار شود!

اینک در دوران جدید و پیش رو، آیا شاهد همگرایی واقعی بین گروه ­های شیعی زیر چتر مرجعیّت اعلی خواهیم بود یا همچنان ساز بر ایجاد تفرقه و دودستگی کوک می شود؟ و یا اینکه عراق ترجیح می ­دهد به دشمنان خود که سالها سرنوشت سیاه و تاریک برای عراق و منطقه رقم زده اند، چون عربستان، ترکیه، امارات و در راس آنها آمریکا نزدیک شود یا دست دوستی با دوستان دلسوز خود چون ایران را بفشارد؟ آیا بازیگران اصلی سیاسی عراق عمق تصمیمات سیاسی و عواقب آنرا درک خواهند کرد یا همچنان با نگاه سطحی ،ساده و غبار آلود را اتّخاذ خواهند کرد؟!

امَّا مقتدی صدر در روزگار جدید کدام موضع را انتخاب می کند؟ آیا از اشتباهات گذشته درس خواهد گرفت؟
آینده به این سوال پاسخ خواهد داد.

امین القلم