راه و هدف شهدا را فراموش نکنید
به گزارش خبرگزاری رسا در خرم آباد، شهید رحيم دلفان، متولد 10 مهر 1339 که در روستای ده پیر از توابع شهرستان خرم آباد متولد شد و در 16 دي 1366، در ماووت عراق بر اثر اصابت تركش به سينه، دست و پا به درجه رفیع شهادت نائل آمد.
در وصیت نامه شهید رحيم دلفان آمده است: راه شهیدان و هدف آنها را از بین نبرید.
ابتدا به حقانیت دین اسلام و پیامبر گرانقدرش حضرت محمد مصطفی(ص) شهادت می دهم و به علی و یازده فرزندش که راهنمای طریق الهی و امام پیشوای ما شیعیان هستند گواهی می دهم پس بر آخرین آنان مهدی صاحب الزمان(عج) و نایب بر حقش درود می فرستم .
خوشا آنان که شوق دیدار حسین و زیارت مزار مطهرش را دارند و شب ها از معشوق او درخلوتگه عشق با چشم گریان و دل سوزان او را صدا می زنند و سرودی را زمزمه می کنند که تا ابد دراین شب ها و همه شب های بعد از این سکوت بیابان طنین خواهد داشت.
ای دلباختگان حق و ای رزمندگان جبهه حق مبادا در نگهداری آن تعلل و مسالحه بورزید که در آن صورت به خون شهیدان خیانت کرده اید.
ای خواهران و ای برادران و ای جوانمردان و ای پیرمردان هیچ وقت و در هیچ حال امام را تنها نگذارید و همواره پشتیبان ولی فقیه و روحانیت اصیل باشید و از زحمات خود نسبت به آنان دریغ نورزید و راه شهدا و هدف آنان را هیچ وقت از یاد مبرید که راه و هدف اینان همان راه و هدف حسین(ع) و اولیا خداست.
مناجات نامه:
الهی چگونه گویم نشناختمت که شناختمت و چگونه گویم شناختمت که نشناختمت.
الهی همه گویند خدا کو حسن گوید جز خدا کو.
الهی ما را یارای دیدن خورشید نیست دم از دیدار خورشید آفرین چو می زنیم.
الهی اگر چه درویشم ولی داراتر از من کیست که تو دارایی منی.
الهی اگر ستارالعیوب نبودی ما از رسوایی چه می کردیم.
الهی هرچه بیشتر دانستم نادانتر شدم برنادانیم بیفزا
الهی گروهی کو کو می گویند و من هو هو.
الهی تو پاک آفریده ای ، ما آلوده کردیم.
الهی پیشانی بر خاک نهادن آسان است دل از خاک برداشتن دشوار است.
الهی شکرت که می گویم شکرت.
الهی شکرت که از تنهایی و خلوت لذت می برم چه تنها از خلوت وحشت دارد.
الهی آمدم ردم مکن آتشینم کرده ای سردم مکن.
الهی آنکه را عشق نیست ارزش چیست.
الهی از من آهی و از تو نگاهی.
الهی آنکه در نماز جواب سلام نمی شنود هنوز نماز گذار نشده ما را با نمازگذاران بدار.
الهی چگونه از عهده شکر برآیم که این بی نام و نشان را سر و سامان داده ای.
الهی تا حال تو را پنهان می داشتم و حال جز تو را پنهان می دانم.
الهی شکرت که دوستانت را دوست دارم و دشمنانت را دشمن.
الهی نمی گویم که از دوستانم ولی شکر که از دشمنان نیستم./9451/د102/ب1