۳۰ آبان ۱۳۹۱ - ۱۵:۳۹
کد خبر: ۱۴۷۴۱۸

ویژه‌نامه خیمه عبدالله‌ بن حسن منتشر شد

خبرگزاری رسا ـ ویژه‌نامه خیمه عبدالله‌ بن حسن(ع) با هدف آشنایی هر چه بیشتر جوانان با شخصیت عبدالله بن حسن(ع) در فضای مجازی منتشر شد.
ويژه‌نامه خيمه عبدالله بن حسن
به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، ویژه‌نامه خیمه عبدالله‌ بن حسن(ع)  شامل بخش‌هایی همچون کلیپ‌های روز پنجم محرم، نواهنگ های روز پنجم محرم، مقالات و اشک قلم در پایگاه اینترنتی تبیان بارگذاری شد.
در روز پنجم محرّم سال 61 ه.ق چه گذشت، نوجوانان عاشورایی، شیران بیشه عشق، عبدالله بن حسن(ع)، بزرگ مردی کوچک، سایه ای بر خورشید، نوجوان غیور کربلا، حماسه جاویدان دو یار دیرین و غلامانی که تا آخرین نفس ایستادند از جمله موضوعاتی است که در بخش مقالات این ویژه‌نامه آمده است.
در بخش اشک قلم این ویژه‌نامه می توان به موضوعاتی همچون عمه تماشا می کند، فرصت خوب پریدن، من هنوز نمردم، ای مزرعه زخم، بچه شیر جمل، ثواب نحر گلو و طرح معما اشاره کرد.
نوجوانان عاشورایی، شیران بیشه عشق
در بخش مقالات این ویژه‌نامه در ذیل موضوعی می خوانیم: یکی از جلوه های باشکوه حرکت کاروان امام حسین علیه السلام ، حضور کودکان و نوجوانان همراه آن حضرت و خاندان مکرم ایشان است.
این حضور شورانگیز به شکوه حرکت امام علیه السلام رنگ و بوی خاصی بخشید، نوجوانان عاشورایی با وجود کمی سن، مردانه در مقابل دشمن وحشی و سنگل دل ایستادند و جنگیدند، آنان هنگامی که پای در میدان نبرد می گذاشتند، با شجاعت هر چه تمام، ابتدا خود را معرفی می کردند و سپس در میدان جنگ ده ها مرد جنگی را از پای در می آوردند.
قاسم بن الحسن علیه السلام ، هنگامی که به میدان می رود، با جسارت هر چه تمام، خود را چنین معرفی می کند:«اگر مرا نمی شناسید، پس بدانید من فرزند امام حسن علیه السلام نوه پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله هستم»، به روایتی، وی در میدان جنگ، 35 مرد جنگی را از پای درآورد.
عون فرزند حضرت زینب علیهاالسلام نیز در میدان جنگ چنین می گوید: «اگر مرا نمی شناسید، من پسر جعفر طیارم، آن شهید راستینی که در بهشت می درخشد و با بال سبزی که خداوند به او عطا فرموده است، پرواز می کند، این افتخار، برای من و او در محشر کافی است».
یکی دیگر از نوجوانان شجاع کربلا حضرت عبدالله بن حسن علیه السلام است، او فرزند امام حسن مجتبی علیه السلام بود که روز عاشورا وقتی دید حضرت سید الشهداء علیه السلام بر زمین افتاده است، برای دفاع از عموی مظلومش به سوی میدان شتافت.
نکته دیگری که درباره آن بزرگواران باید گفت اینکه، کودکان و نوجوانان عاشورایی در سخت ترین لحظات، نماز به جای آوردند، فرزندان مسلم پیش از شهادت، از قاتل خود درخواست کردند که نماز بخوانند، هنگامی که او اجازه داد، وضو گرفتند، دو رکعت به جای آوردند و دست به مناجات با خدا برداشتند و گفتند: «ای خداوند حیّ داور! بین ما و این مرد، تو خود، داوری فرما!».
عبدالله بن حسن، بزرگمردی کوچک
در موضوع دیگری از بخش مقالات آمده است: «عبدالله بن حسن بن علی بن ابی طالب» فرزند کوچک امام حسن مجتبی علیه السلام یکی از نوجوانان نابالغی بود که به همراه عموی خود حضرت اباعبدالله الحسین علیه السلام به کربلا آمده بود.
از صبح تا عصر عاشورا ، ابتدا اصحاب امام حسین علیه السلام و سپس اهل‌بیت آن حضرت یک به یک و یا بطور دسته‌جمعی به میدان رفتند و به شهادت رسیدند و سرانجام زمانی رسید که امام علیه السلام یکه و تنها در میان هزاران هزار دشمن مسلح باقی ماند و گهگاه فریاد بر می‌آورد: « آیا یاری‌کننده‌ای هست که به خاطر خدا از حرم رسول خدا دفاع کند؟ ».
«شمر بن ذی الجوشن» برای آن که کار را تمام کند به همراه پیاده نظام لشکر، به آن امام مظلوم هجوم آوردند، دور آن حضرت را گرفتند و از پس و پیش، ایشان را مورد حمله قرار ‏دادند.
عبدالله که در بین کودکان و زنان، در خیمه‌گاه حضور داشت تاب و تحمل دیدن غربت عموی تنهای خویش را نیاورد و ناگهان از خیمه‌ها بیرون آمد، امام حسین علیه السلام به خواهرش زینب علیهاالسلام فرمود: «احبسیه یا اختاه؛ ای خواهرم! او را نگهدار.»
حضرت زینب علیهاالسلام به دنبالش آمد تا او را بازدارد،ولی آن کودک از این که بازداشته شود، سخت امتناع می‌ورزید، او به عمه‌اش گفت: «والله لاافارق عمّی، سوگند به خدا، از عمویم جدا نمی‌شوم.» سپس دست خود را از دست عمه رها ساخت، به سوی میدان دوید و خود را به امام علیه السلام رساند تا با بدن کوچک و ظریفش از او دفاع کند.
در غوغایی که دور امام علیه السلام ایجاد شده بود، ناگهان یکی از لشکریان یزید به نام «ابجر بن کعب» شمشیر خود را به قصد ضربه زدن به آن حضرت فرود آورد، عبدالله فریاد زد: «ای پسر زن ناپاک! وای بر تو! آیا می‌خواهی عمویم را بکشی؟» عبدالله دست خود را سپر کرد تا شمشیر به امام اصابت نکند، شمشیر، بُـرّان و ضربه، سنگین بود و دست نوباوه‌ی پیامبر را از بدن جدا کرد، آن‌گونه که فقط به پوستی آویخته شد، عبدالله یتیم از شدت درد ناله‌ای برآورد و پدرش را صدا کرد:«وا ابتاه ... »
نوجوان غیور کربلا
در بخش مقالات در موضوعی با عنوان نوجوان غیور کربلا چنین می‌خوانیم: در تمام حرکت های بزرگ اصلاح طلبانه و انقلاب های رهایی بخش حساس ترین مسؤولیت ها بر عهده نیروهای توانمند جوان قرار داده می شود، در نهضت عاشورا نیز مهمترین و سرنوشت سازترین نقش ها را نیروهای جوان عهده دار بودند که طی آن هفتاد و دو تن از بهترین مردان شهید شدند .
 
امام رضا علیه السلام به «ریان ابن شبیب » فرمود: «ای پسر شبیب! هجده نفر از ما بنی هاشم در کربلا شهید شدند که در روی زمین نظیر نداشتند، این هجده نفر به استثنای فرمانده لایق و پیشوای عالی قدر خود امام حسین علیه السلام که پنجاه و هفت ساله بود، همه جوان بودند، جوانان سی و پنج ساله و کمتر تا نوجوانان دوازده ساله و ده ساله، سایر جانبازان کربلا نیز اکثرا نسل جوان بودند، در حقیقت می توان گفت اکثریت فداکاران قهرمان کربلا را جوانان تشکیل می دادند».
هنگامی که یزید بن معاویه شرافت و فضیلت را لگد کوب می کرد این جوانان فداکار مردانه قیام کردند، سیمای جوانیشان پر شور و از جان گذشته تا همیشه در تاریخ رستاخیز حسینی می درخشد، آری چهره تابناک آن جوانان بود که تلألو خاص قیام تاریخی امام حسین علیه السلام را در دل قرن ها به یادگار باقی نهاد .
یکی از نوجوانان این عرصه عبدالله بن الحسن بود، وی نوجوانی یازده ساله بود، پدرش امام حسن مجتبی علیه السلام و مادرش، دختر شلیل بن عبدالله است، عبدالله در کربلا نوجوانی بود که به سن بلوغ نرسیده بود، از پیش زنان بیرون آمد، زینب، دختر على علیه السلام خود را به او رساند تا او را نگه دارد.
امام حسین علیه السلام به خواهرش فرمود: خواهرم او را نگهدار،عبدالله نپذیرفت و به شدت مقاومت کرد و چون عمویش امام حسین علیه السلام را زخمی و بی یاور دید، خود را به آن حضرت رسانید و گفت: «به خدا قسم از عمویم جدا نمی شوم » .
در آن هنگام شمشیری به طرف امام حسین علیه السلام روانه شد، عبدالله دست خود را سپر شمشیر قرار داد و دستش به پوست آویزان شد و فریاد زد: «عموجان »، امام حسین علیه السلام او را در بغل گرفت و به سینه چسبانید و فرمود:« برادرزاده! بر این مصیبت که بر تو وارد آمده است، صبر کن و از خداوند طلب خیر نما، زیرا خداوند تو را به پدران صالحت ملحق می کند ناگاه حرمله بن کاهل تیری بر او زد و او در دامان عمویش امام حسین علیه السلام، به شهادت رسید».
ویژه‌نامه خیمه عبدالله‌ بن حسن(ع) با هدف آشنایی هر چه بیشتر جوانان با شخصیت عبدالله بن حسن(ع) به تهیه‌کنندگی و تنظیم ابوالفضل صالح صدر در بخش تاریخ و سیره معصومین تبیان به نشانی اینترنتی www.tebyan.net منتشر شده است. /907/ت302/پ
ارسال نظرات