معروف بودن سخن، دلیل پذیرفتن آن نیست

به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا در مشهد، آیت‌الله سید جعفر سیدان، استاد دروس سطح عالی حوزه علمیه خراسان، امروز در جلسه‌ کاربرد مَثَل در قرآن کریم به بیان مصداق‌های هر کلمه و جمله از آیه ۳۵ سوره نور پرداخت و افزود: هر کدام از کلمه‌ها و جمله‌های سوره نور تناسبی با ائمه معصومین(ع) دارد که تعدادی از آن‌ها را مطرح می‌کنیم.

وی در ادامه افزود: مشکات(محل قرار دادن چراغ) با پیامبر اکرم(ص) مناسب است زیرا مرکز و جایگاه تمام حقایق، ایشان هستند. مصباح(چراغ) نیز حضرت علی(ع) است زیرا ایشان روشن کننده راه نیکی و بدی در جهان هستند.

آیت‌الله سیدان با بیان جمله‌های دیگر این آیه شریفه،‌ ابراز داشت: منظور از (كَوْكَبٌ دُرِّيٌّ) حضرت سجاد(ع) است. تناسب ایشان با جمله این است که پس از واقعه عاشورا ظلمت و تاریکی جامعه اسلام آن زمان را گرفته بود.

وی در ادامه بیان کرد: ظلم عظیمی به وقوع پیوسته بود و امام حسین(ع) و جمع زیادی از خاندان بنی‌هاشم و یاران ایشان شهید شده بودند. یزیدیان به خیال خود نور خاندان نبوت را کم فروغ کرده بودند. در چنین وضعیتی امام سجاد(ع) مانند ستاره‌ای بسیار درخشنده نمایان شدند. عمل ایشان، دعاهای ایشان، رفتار ایشان مانند ستاره‌هایی پر فروغ، آسمان شب را روشن می‌کردند و مردم گمراه در بیابان جهل را راهنما بودند.

استاد دروس سطح عالی حوزه علمیه خراسان به جمله (يَكَادُ زَيْتُهَا يُضِيءُ) اشاره کرد و افزود: این جمله از آیه شریفه نور با امام جواد(ع) تناسب دارد، زیرا ایشان در واقعه‌ای شروع به بیان اسرار کردند ولی ناگهان ساکت شدند. اگر ایشان به بیان خویش ادامه می‌دادند نور معارف همچون معنای این جمله همه را فرا می‌گرفت.

وی با اشاره به کلمه نور در آخر این آیه تأکید کرد: منظور از آخرین مرتبه‌ای که کلمه نور در این آیه تکرار شده است، نور ولایت حضرت علی(ع) است. زمانی که فضیلتی از حضرت بیان می‌شود به نظر می‌رسد ایشان کار دیگری در طول زندگی نداشته‌اند.

وی به عنوان نمونه بیان داشت: اگر علم حضرت بیان می‌شود تصور می‌کنند که ایشان در تمام عمر تنها به کارهای علمی پشتکار داشته‌اند یا اگر از شجاعت ایشان در میدان جنگ یاد می‌شود تصویر مردی نمایان می‌شود که در زندگی فقط به جنگ می‌پرداخته است.

وی در ادامه بیان فضایل حضرت علی(ع) شأن نزول سوره لیل را یادآور شد و گفت: حضرت علی(ع) خانه مرد ثروتمندی را خرید و به همسایه فقیر او هدیه کرد در حالی که مرد ثروتمند آن‌قدر خسیس بود که حتی حاضر نبود کودکان آن مرد فقیر از خرماهای درختش که باد آن را در خانه آن‌ها می‌انداخت استفاده کنند.

آیت‌الله سیدان در ادامه افزود: مرد فقیر به حضرت پیامبر(ص) مشکل خویش را می‌گوید پیامبر (ص) برای راضی کردن آن مرد ثروتمند سراغش می‌رود اما آن مرد راضی نمی‌شود. بعد از بازگشت پیامبر(ص)، حضرت علی(ع) دلیل اندوه ایشان را می‌پرسند و  آن خانه را خریداری می‌کنند و به فقیر هدیه می‌دهند. در هنگامی که حضرت علی(ع) به مسجد بازمی‌گردد پیامبر(ص) می‌فرمایند که در شأن ایشان جبرئیل سوره لیل را نازل کرد.

وی درباره چگونه برخورد کردن با سخن بزرگان و مشاهیر تأکید کرد: اگر شخصی به سخن یکی از مشاهیر و بزرگان برخورد کرد نباید تنها به دلیل معروف بودن آن فرد،‌ سخن را بپذیرد. باید بررسی کرد آن سخن با سخن ائمه معصومین(ع) و قرآن کریم تناسب دارد یا خیر. تنها سخنی که می‌توان بی‌معطلی پذیرفت سخن معصومین(ع) است./862/202/ب3