۲۱ مهر ۱۳۹۵ - ۱۰:۱۵
کد خبر: ۴۵۵۰۳۱
مدیر حوزه علمیه امام مهدی کرمان:

حب دنیا سبب عدم همراهی دین است

حجت الاسلام افاضاتی گفت: حب دنیا موجب می شود دین را همراهی نکنیم و حتی در مجلس سید الشهدا بر مشکلات خود گریه کنیم نه بر مصائب آن حضرت؛ همچنین به واسطه حب دنیا است که به ظواهر کفایت می کنیم و با طبل و سنج خود را دلخوش می کنیم و حتی اشکمان از روی عشق نیست از این رو از آن لذت معنوی محروم می شویم.
حجت الاسلام والمسلمین حسین افاضاتی مدیر حوزه علمیه امام مهدی (عج) کرمان

به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا در کرمان، حجت الاسلام حسین افاضاتی مدیر حوزه علمیه امام مهدی (عج) کرمان شب گذشته در جمع عزاداران سید الشهدا در مسجد امام حسین (ع) خیابان مهدیه کرمان در رابطه با نگرانی امام حسین (ع) نسبت به مردم، اظهار داشت: از آنجا که امام حکیم و مهربان است و از تمام امور و مشکلات ما آگاه است پس باید از منظر ایشان وارد دین شویم.

وی بیان داشت: متاسفانه امروز برخی از جوانان ما نه تنها از منظر امام دین را نمی بینند بلکه چنان غرق در دنیا هستند که اگر تیم فوتبال مورد علاقه شان گل بخورد بیشتر ناراحت می شوند تا اینکه یک سال نمازشان فوت شود.

حجت الاسلام افاضاتی با اشاره به دغدغه امام نسبت به زیادی مال مردم، ابراز داشت: مال را از آن جهت مال می خوانند که انسان به آن میل دارد از این رو حب مال است که موجب نگرانی امام معصوم در این زمینه شده است زیرا مال به تنهایی مذمت نشده حتی در رابطه با حفظ آن توصیه های در آیات و روایات بیان شده است.

مدیر حوزه علمیه امام مهدی (عج) کرمان خاطر نشان کرد: مال اندوزی بسیار موجب تحریک حسادت اطرافیان شده و گاهی روابط خویشاوندی را به خطر می اندازد چرا که حب مال؛ حرص و طمع به دنبال دارد و همه اینها خطرات بزرگی برای مردم هستند.

وی با اشاره به اینکه ترس امام از آن است که مردم برده دنیا شوند، گفت: توجه بیش از حد به مال و مال اندوزی موجب خیرگی انسان شده و چشم طمع انسان را تحریک می کند از این رو اگر مالمان زیاد شد باید با پرداخت خمس، زکات، انفاق در حد توان و حتی به جای آوردن حج تمتع و امثال این حدود؛ خود را از گزند غرق شدن در دنیا نجات دهیم در غیر این صورت حب دنیا حتی ما را از فرزندان خود دور می کند.

این کارشناس مذهبی با اشاره به داستان بهلول در رابطه با دنیا و آخرت؛ ادامه داد: دنیا و آخرت دو راه مختلف است که در صورت علاقه به یکی از آن دو نسبت به دیگری بغض پیدا می کنیم پس باید در این زمینه دقت بیشتری داشته باشیم.

حجت الاسلام افاضاتی 6 عامل را از دیدگاه آیات و روایات موجب معصیت الهی دانست و افزود: نخستین و مهم ترین این عوامل؛ حب دنیا است که در صورت رعایت کردن حدود شرعی در ابتدای زندگی خطر آن را دفع می کنیم زیرا اگر زمانی که مال اندکی داریم خود را به پرداخت خمس و زکات عادت دهیم در صورت افزایش مال از آن فرار نمی کنیم.

وی تشریح کرد: حب به خواب، خوراک، راحتی و آسایش، زن و فرزند از عوامل دیگر معصیت الهی است که موجب خاموشی قلب ها می شود و اینگونه است که در شب قدر که فرشتگان تا صبح به قلب ها سلام می دهند؛ قلب خاموشمان سلامشان را پاسخ نمی دهد زیرا حب دنیا ما را کر، کور و لال می کند.

این استاد حوزه بیان کرد: باور به افزایش نعمت در صورت شکر نعمت؛ از عقایدی است که با آیات و روایات ما منافات دارد زیرا خداوند می فرماید: کسی را که شکر نعمت به جای آورد بزرگ و زیاد می کند نه آن نعمت را؛ از این رو خداوند در جایی دیگر فرموده: هرکس مرا دوست داشته باشد به اندازه کفافش عطا می کنم و کسی را که مبغوض دارم؛ مالش را زیاد می کنم.

مدیر حوزه علمیه امام مهدی (عج) کرمان ضمن اشاره به اهمیت قناعت در دین، اظهار داشت: دین همواره ما را به قناعت در زندگی توصیه کرده چرا که امیرمومنان نیز به عنوان الگو و امام ما هرگز ثروتمندانه زندگی نکرد چنانچه شخصی از امیرمومنان پرسید چرا شما با آنکه بر 4 کشور حکمرانی می کنید لباسی وصله دار می پوشید؟ آن حضرت فرمودند: نفستان را با قناعت زمینگیر کنید والا هر چه به آن بدهید سیر نخواهید شد.

حجت الاسلام افاضاتی افزود: زمانی که همواره در رفاه هستیم هرگز مزه داشتن را درک نمی کنیم اما وقتی زحمت می کشیم و به دست می آوریم لذت بیشتری می بریم پس باید به سمتی حرکت کنیم که به اندازه کفافمان داشته باشیم.

وی گفت: از آنجا که مال به همراه خود؛ شیفتگی می آورد پس هر چه مال بیشتر باشد دغدغه مال و دنیا نیز بیشتر خواهد شد و ما را از حرکت در مسیر دین باز می دارد.

مدیر حوزه علمیه امام مهدی (عج) کرمان در پایان عنوان داشت: حب دنیا موجب می شود دین را همراهی نکنیم و حتی در مجلس سید الشهدا بر مشکلات خود گریه کنیم نه بر مصائب آن حضرت؛ همچنین به واسطه حب دنیا است که به ظواهر کفایت می کنیم و با طبل و سنج خود را دلخوش می کنیم و حتی اشکمان از روی عشق نیست از این رو از آن لذت معنوی محروم می شویم./201/9703/ب1

ارسال نظرات