تحقق روياي اردوغان با چاشني خون کودکان فوعه و کفريا
به گزارش خبرگزاری رسا، همه پرسي روز يک شنبه که تعيين کننده سرنوشت مردم ترکيه و تغيير نظام پارلماني به رياست جمهوري و در نهايت واگذاري قدرت به اردوغان است، با پيروزي لرزان رأي «آري» به پايان رسيد. اين همه پرسي با پيروزي شکننده اردوغان همراه بود و تنها حدود 51 درصد از شرکت‌کنندگان به آن رأي مثبت دادند.
اين در حالي است که دو حزب اصلي مخالف دولت ترکيه يعني «حزب جمهوري‌خواه خلق» و «حزب دموکراتيک خلق‌ها» با بيان اينکه تخلفات گسترده‌اي در فرآيند همه پرسي رخ داده است به نتايج اين همه پرسي اعتراض کردند. در حال حاضر برخي از مردم ترکيه که به نتايج اين همه پرسي معترض هستند، با برگزاري تظاهرات ضد دولتي در برخي از شهرهاي اين کشور، اعتراض خود را اعلام مي کنند. واقعيت اين است که ترکيه تحت زعامت «رجب طيب اردوغان» طي سالهاي گذشته نقش بسيار منفي و مخربي در قبال برخي کشورهاي منطقه به ويژه در سوريه و عراق، در پيش گرفته است. همين نقش‌آفريني منفي و حمايت از گروه هاي تروريستي ـ تکفيري موجب تشديد بيش از پيش بحران هاي منطقه شده است.حمايتهاي اردوغان از گروه‌هاي تروريستي در کشورهاي منطقه حتي در عرصه داخلي نيز براي وي دردسرساز شده است. انفجارهاي تروريستي که طي چند ماه گذشته در شهرهاي مختلف ترکيه به وقوع پيوسته، در واقع ماحصل حمايتهاي اردوغان از تکفيريها محسوب مي شود.
از همين روي، پيروزي شکننده اردوغان در همه پرسي اخير و رأي 51 درصدي به افزايش صلاحيتها و اختيارات رئيس جمهوري اين کشور، موجبات نگراني زيادي را نسبت به سياستهاي آينده آنکارا در قبال کشورهاي منطقه فراهم آورده است. اردوغان طي سالهاي گذشته اين واقعيت را به اثبات رسانده که از جمله حاميان سرسخت گروه هاي تروريستي ـ تکفيري به ويژه در سوريه است.
حمايت هاي لجستيکي آنکارا از گروه هاي تروريستي مستقر در سوريه، طي سالهاي اخير يکي از عوامل اصلي تشديد بحران داخلي اين کشور بوده است. باز گذاشتن مرزهاي ترکيه در مقابل عناصر تکفيري براي ورود به سوريه نيز از جمله اقداماتي است که اردوغان همواره از آن براي انجام اقدامات مخرّب بيشتر در سوريه بهره برده است. اردوغان طي سالهاي اخير هيچ‌گاه حاضر به همکاري با جمهوري اسلامي ايران و روسيه براي نبرد با تروريسم در سوريه نشد؛ تروريسمي که روز به روز بر دامنه جغرافيايي فعاليتهاي آن افزوده مي شود و البته همانگونه که گفته شد تا حدودي به داخل ترکيه نيز راه يافته است.علاوه بر اين، نيروهاي ترکيه در برخي از موارد، با تصميم مستقيم اردوغان به بهانه مبارزه با تروريسم در سوريه و در واقع براي حمايت از آن، به صورت مستقيم دست به عمليات نظامي در اين کشور زدند که به عنوان نمونه مي توان به عمليات «سپر فرات» اشاره کرد.
سياست هاي خصمانه اردوغان در منطقه تنها به سوريه محدود نمي شود. وي همچنين از مدتها پيش سياستهاي خصمانه‌اي را در قبال عراق در پيش گرفته است. تقريبا حدود يک سال و نيم پيش بود که نيروهاي متجاوز ترکيه اي به دستور مستقيم اردوغان وارد پايگاه «بعشيقه» در حدود 15 کيلومتري شمال شرق شهر «موصل» شدند.
هم اکنون نيز با وجود گذشت قريب به يک سال و نيم از اين تجاوز نظامي آشکار که با تمامي قوانين بين المللي در تعارض است، اردوغان حاضر به عقب کشيدن نيروهاي خود از خاک عراق نشده است.هرچند که اردوغان مدعي است که نيروهايش به منظور تسهيل روند نبرد با تروريسم به عراق اعزام شده اند، اما شواهد و قرائن، جملگي حاکي از عدم نقش‌آفريني نيروهاي ترکيه در نبرد با تروريستهاي تکفيري در اين کشور است.
با توجه به سياست هاي گذشته اردوغان در قبال کشورهاي منطقه به ويژه در سوريه و عراق، بيم آن مي رود که پس از پيروزي شکننده در همه پرسي اخير، وي به تشديد حمايتهاي خود از تروريسم در منطقه بپردازد، زيرا اصلاح قانون اساسي ترکيه اين امکان را در اختيار اردوغان قرار مي دهد تا بتواند در تصميم گيري هاي داخلي و خارجي، آزادي عمل داشته باشد، از همين روي، بعيد نيست که از اين پس شاهد ايفاي نقشي به مراتب مخرب‌تر از گذشته از سوي دولت آنکارا در کشورهاي منطقه باشيم.
اصلاحات قانون اساسي ترکيه در واقع، نظام حکومتي در اين کشور را به سمت «ديکتاتوري» پيش مي برد تا رياستي، چراکه در آن تنها يک نفر تصميم مي گيرد و دستگاه ها و نهادهاي ديگر نيز حق هيچ‌گونه اعتراضي به تصميم‌هاي گرفته شده توسط رئيس جمهور، ندارند.اردوغان به خوبي مي داند که از رهگذر نتيجه به دست آمده از همه پرسي اخير در ترکيه، مي تواند به برخي از برنامه ها و استراتژي هاي جنگ طلبانه خود در کشورهايي نظير سوريه و عراق جامه عمل بپوشاند. از آنجايي که هم‌پياله‌هاي اردوغان در حزب توسعه و عدالت، ساختار نظام حکومتي کنوني در ترکيه را تشکيل مي دهند، انتظار نمي رود هيچ‌يک از تصميمات وي در عرصه سياست خارجي مورد اعتراض واقع شود.
در هر صورت، از جنايت اخير تروريست هاي تکفيري در منطقه «الراشدين» واقع در حلب مي توان به عنوان سندي بر تداوم سياستهاي خصمانه رجب طيب اردوغان در حمايت از تروريسم در سوريه، ياد کرد.اگر آنکارا در زمينه تضمين سلامتي اهالي فوعه و کفريا در جريان مبادله آنها با شماري از عناصر تکفيري، تحرکي از خود به نمايش مي گذاشت، امروز شاهد شهادت مظلومانه ده‌ها کودک سوري نبوديم.
آنکارا بار ديگر ثابت کرد که تنها و تنها در مقام دفاع از تروريستهاي مستقر در سوريه ايفاي نقش مي کند. اردوغان در جريان مذاکرات صلح سوريه در شهر «آستانه» قزاقستان متعهد شده بود که از نفوذ خود بر گروه هاي مسلح ـ که البته بيشتر آنها تروريستي هستند ـ در راستاي کاهش ميزان اقدامات مخرب آنها استفاده کند.
اکنون بايد منتظر ماند و ديد که اردوغان از اختيارات و صلاحيتهاي جديد خود که در قانون اساسي پيش بيني شده است، در عرصه سياست خارجي چگونه استفاده خواهد کرد. جاي هيچ شکي نيست که اردوغان هنگامي که به اصلاح قانون اساسي و افزايش اختيارات خود در آن مي انديشيده، به ايجاد تغييرات در برخي سياستهاي خارجي آنکارا نگاه ويژه اي داشته است؛ تغييراتي که به احتمال زياد همچنان در راستاي حمايت از گروه هاي تروريستي ـ تکفيري در سوريه و عراق و ارتکاب جنايتهاي بيشتر عليه غيرنظاميان، طراحي خواهند شد./۹۱۶/ ۱۰۲/ع
رامين حسين آباديان
منبع: رسالت