۲۳ خرداد ۱۳۹۶ - ۱۷:۴۲
کد خبر: ۵۰۴۹۷۷
آیت الله سیدان:

ارتکاب گناه نعمات الهی را از انسان سلب می کند

آیت الله سیدان گفت: ارتکاب گناهان به اندازه ای خطرناک است که نعمت مقدر انسان را از او سلب می کند و در نتیجه شایسته است که انسان هرچه جدی تر نسبت به مسأله استغفار از معاصی اهتمام بورزد.
آیت الله سیدان

به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا در مشهد، آیت الله سید جعفر سیدان ظهر امروز در ادامه سلسله جلسات درس اخلاق خود که در محل بیت این عالم دینی برگزار شد، توجه انسان به احوالات معنوی خویش را رمز رستگاری او قلمداد کرد و گفت: انسان به هر درجه ای در دنیا برسد، پس از مرگش این درجات پایان می یابد و از همین رو نباید نسبت به حال معنوی خود دچار فراموشی شود.

توجه انسان به احوالات معنوی خود، زمینه ساز استغفار است

نماینده حضرت آیت الله سیستانی در استان خراسان رضوی با اشاره به عبارت قرآنی شریف «ألذین نسوا الله فأنساهم أنفسهم»، خاطرنشان کرد: خداوند در برابر کسانی که او را در زندگیشان فراموش می کنند، به گونه ای برخورد نمی کند که نعمات آن ها را پس بگیرد؛ بلکه اراده می کند که چنین افرادی از احوال معنوی خود غافل شوند.

وی با اشاره به این که توجه انسان به اعمال و رفتارش زمینه استغفار او از گناهان را فراهم می آورد، افزود: مهم ترین مسأله برای انسان این است که به فکر خود باشد و در چنین شرایطی هر اتفاقی برای او بیفتد، به خیر او خواهد بود و یکی از عواملی که می تواند این حالت را در ما ایجاد کند، توجه به روایات اهل بیت(ع) است.

ارتکاب گناهان نعمات الهی را از انسان سلب می کند

آیت الله سیدان در ادامه سخنان خود به مرور احادیثی پیرامون ضرورت توبه گناهکاران پرداخت و گفت: امیرمؤمنان(ع) فرمودند «لا تبدین عن واضحه و قد عملت الاعمال الفاضحه و لا تأمن البیات و قد علمت السیئات» یعنی وقتی اعمال انسان هنوز درست نشده است، جا ندارد که خندان شود چرا که آلودگی های وجودی او سبب ناراحتی است. انسان نمی تواند خود را در امن و امان ببیند در حالی که گناهانی انجام داده است و در نتیجه باید هرچه زودتر به فکر توبه از معاصی خود باشد چرا که ممکن است مرگ به سراغ او بیاید.

استاد سطح عالی حوزه علمیه خراسان یادآور شد: امام صادق(ع) از پدر بزرگوارشان، امام باقر(ع) نقل می کنند که ایشان فرمودند «قضای حتمی پروردگار این است که نعمت خود را از بنده اش سلب نکند مگر به واسطه گناهی که بنده مرتکب شود.» یعنی مسأله گناه تا این اندازه خطرناک است که نعمت مقدر انسان را از او سلب می کند و در نتیجه شایسته است که انسان هرچه جدی تر نسبت به مسأله استغفار از معاصی اهتمام بورزد و در انجام آن کوتاهی نکند.

تبیین آثار دنیوی و اخروی گناه بر اساس روایات

وی در بخش دیگری از سخنان خود با اشاره به فرازی از استغفار هفتاد بندی امیرمؤمنان(ع) که گناه را زمینه ساز حسرت، پشیمانی، حبس رزق و عدم استجابت دعا معرفی می کند، خاطرنشان کرد: ائمه(ع) در روایات خود به گناهانی که عامل به وجود آمدن حسرت و پشیمانی می شوند، اشاره فرموده اند؛ از جمله روایتی از امام صادق(ع) که فرمودند «شدیدترین حسرت ها برای انسان این است که امور خیری را تعریف کند اما خودش خلاف آن امور عمل کند.»

استاد سطح عالی حوزه علمیه خراسان یادآور شد: کسانی که به مردم ظلم کنند و حقوق آن ها را رعایت نکنند، نعمات شان دچار تغییر و تغیر خواهد شد. البته برای برخی افراد مجازات به این گونه است که گرفتاری دنیوی گریبان گیر آن ها نخواهد شد تا در آخرت حساب اعمال خود را پس دهند.

نماینده حضرت آیت الله سیستانی در استان خراسان رضوی افزود: امام سجاد(ع) در روایتی چند عامل همچون «قتل نفس»، «ترک صله رحم»، «مسامحه در اقامه نماز و ترک آن»، «ترک وصیت» و «ترک رد مظالم» را از عوامل ایجاد کننده ندامت و پشیمانی معرفی کرده اند.

آیت الله سیدان در پایان با اشاره به اثر گناهان بر محبوس شدن رزق انسان، خاطرنشان کرد: در روایات آمده «گناهانی که روزی را کم می کند، اظهار افتقار، فاصله انداختن بین نماز مغرب و عشاء و در نتیجه قضا شدن نماز عشاء، خواب ماندن نماز صبح و استحقار نعمت ها هستند.»/201/820/ب1

ارسال نظرات