محاسبه اعمال دریچه شکر و استغفار است
به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، حجت الاسلام والمسلمین مؤمنی، امروز در آستان مقدس حضرت معصومه(س) با بیان این که محاسبه اعمال انسان را به حمد و ثنای الهی و استغفار از گناهان دعوت می کند، گفت: انسان تنها از رهگذر محاسبه اعمال است که می تواند به این دو نگرش یعنی شکر و استغفار برسد.
وی استفاده حداکثری از نعمات را مصداق شکر نعمات الهی عنوان کرد و افزود: اگر انسان از نعمت ها استفاده حداکثری نکرده باشد از رهگذر محاسبه اعمال به استغفار می رسد چرا که عدم استفاده بهینه به معنای اسراف نعمت و کفران به درگاه الهی است.
استاد حوزه علمیه قم تصریح کرد: انسان از رهگذر استفغار مسیر آینده را برای خود همواره کرده، گذشته را ترمیم می کند و زمینه افزایش برکت و نعمت را برای خود فراهم می کند.
حجت الاسلام والمسلمین مؤمنی با اشاره به این که شیطان از چهار جهت به انسان حمله کرده و تمام هم و غم او این است که نداشته های انسان را بزرگ جلوه داده و داشته های انسان را پست جلوه دهد، افزود: این در حالی است که انسان غرق در نعمات الهی بوده و خلاف رحمت الهی است که نداشته های انسان از داشته های او بیشتر باشد.
وی تصریح کرد: شیطان به این وسیله انسان را به وادی ناسپاسی و کفران نعمت وارد می کند.
استاد حوزه علمیه قم ادامه داد: کسی که نسبت به نعمات الهی کفر ورزد از دایره ایمان و مؤمنان خارج شده است و چنین شخصی در دایره ولایت حضرت رسول(ص) و امام علی(ع) قرار نمی گیرد.
استاد حوزه علمیه قم با بیان این که نعمت ولایت امام علی(ع) و اهل بیت(ع) یکی از بزرگ ترین نعماتی است که خداوند به انسان داده و انسان باید همه روزه شکر گذار این نعمت باشد، گفت: نعمت دیگری که جای شکر همه روزه دارد این است که خداوند رزق انسان را در ید اختیار خود قرار داده و این رزق را به او می دهد در حالی که اگر رزق انسان به دست دیگری بود انسان به سرنوشت نامعلومی دچار می شد.
حجت الاسلام والمسلمین مؤمنی ستر پوشی خداوند نسبت به گناهان انسان را دیگر نعمتی عنوان کرد که انسان باید هر روزه شکر گزار آن باشد.
وی افزود: حضرت رسول(ص) می فرمایند که اگر انسان قدر دان نعمت خداشناسی، امام شناسی، ستر پوشی و رزاق بودن خداوند نباشد می ترسم که این نعمات را از دست بدهد؛ بنابراین انسان باید در همه احوال شکر گزار این چند نعمت باشد تا خداوند این نعمات را بیشتر از گذشته به او عطاء کند./۹۶۸/پ۲۰۲/ج