تحلیل رسانه لبنانی از واکنش عاقلانه ایران در مورد حمله به کنسولگری این کشور در بصره

به گزارش خبرگزاری رسا، پایگاه خبری «العهد» لبنان در یادداشتی با این عنوان که «چرا کنسولگری ایران آتش گرفت و کنسولگری انگلیس و آمریکا آتش نگرفت»، بر عمدی بودن حادثه حمله هجده روز پیش به کنسولگری ایران در بصره در جریان تظاهرات اعتراضی این شهر تاکید کرد.

در این یادداشت آمده است:« شاید صحنه غیر معمول و تحریک آمیز در تظاهرات اعتراضی در استان بصره به آتش کشیدن کنسولگری ایران از سوی عناصر شرکت کننده در تظاهرات بود که به دنبال آتش زدن ساختمان‌های دولتی و مراکز احزاب و ادارات مراجع و ساختمان‌های شرکت‌ها، رخ داد».

به عقیده نویسنده طبیعی است و انتظار می‌رود که هر تظاهرات یا راهپیمایی اعتراضی با جنبه مطالبات مردمی،  نقض قانون و نظم، اعمال خشونت آمیز و تعرض به اموال عمومی را به همراه داشته باشد بدون اینکه این آشوب‌ها بخشی از برنامه‌های خاص آن اعتراضات باشد بلکه اغلب از آن به عنوان بیان احساسات کنترل نشده تعبیر می‌شود، نظیر اینکه به یک سازمان دولتی حمله شود که برخی از تظاهرات کنندگان تصور می‌کنند در خدمات رسانی کمبود دارند.

نویسنده افزود: در تظاهرات بصره، عناصری از میان تظاهرات‌ کنندگان به ساختمان ساختمان شورای استانی و دفتر استان حمله کردند و اگر ما خوش‌بینانه نگاه کنیم، این مساله می‌تواند موجه باشد. برخی از تظاهرات‌کنندگان به ساختمان‌های شرکت های خارجی حمله کردند و این نیز ممکن است موجه باشد، اگر ما در تجزیه و تحلیل و تفاسیرمان در مسیر منفی و بدبینانه قرار نگیریم.

نویسنده گفت: برخی از تظاهرات‌کنندگان به ستاد احزاب و نیروهای سیاسی مختلف حمله کردند، که این را نیز شاید ما بتوانیم توجیه کنیم اگر فرض بگیریم که تقاضاهای معترضان و مشکلات آنها به طریقی به واقعیت سیاسی و حزبی به طور کلی و به طور ویژه در استان ارتباط دارد.

وی ادامه داد: آتش زدن ساختمان شورای استانی و اداره استانی بصره می‌تواند به عنوان یک پیام از تظاهرات‌کنندگان به مدیران اجرایی و قانون گذاران درک شود که می گوید: «شما مقصر، عقب مانده و فاسد هستید و ما مخالف شماییم  و شما را نمی‌خواهیم زیرا از زمانی که ما شما را انتخاب کردیم شما چیزی به ما ندادید».

نویسنده تاکید کرد: حملات به ساختمان‌های شرکت های خارجی نیز می‌تواند این گونه درک شود که نوعی بیان مخالفت با هر گونه حضور بیگانگان در کشور است، حتی اگر حضور آنها جنبه اقتصادی وسرمایه گذاری داشته باشد چون در نهایت یک ابزار اطلاعاتی برای سرویس‌های بیگانه از آب در می آیند.

وی افزود: می‌تواند از این حملات این گونه برداشت شود که در نتیجه وفادار نبودن این شرکت‌ها به وعده‌های خود برای کمک به بازسازی و توسعه شهرهایی که در آن فعالیت می‌کند و همچنین ایجاد شغل برای فرزندان آنجا، رخ داده است.

به عقیده نویسنده حمله به ستاد احزاب و به آتش کشیدن آنجا نیز ممکن است بخشی از شیوه‌های واکنش گسترده و بزرگ به طبقه سیاسی  فعلی با عناوین مختلف آن باشد، زیرا بخش زیادی از مسؤولیت بدتر شدن اوضاع در مناطق مختلف، نه در بصره به تنهایی، بلکه در بسیاری از شهرهای و مناطق در سرتاسر کشور عراق برعهده آنهاست.

العهد آورده است: درگیری با نیروها و دستگاه های امنیتی هم شاید آخرین موضوع مورد بحث باشد، در صورتی که فرض کنیم اقدامات تحریک آمیز و رفتارهای نسنجیده و از سر عصبانیت از سوی برخی از عناصر نیروها و سرویس های امنیتی در قبال تظاهرات کنندگان صورت گرفته باشد.

این وبگاه خبری افزود: در هر شرایطی، چیزی که باید تأیید شود این است که هر گونه اقدامی که موجب تهدید زندگی مردم و زیان رساندن به اموال عمومی و خصوصی است، نقض امنیت، نظم و قانون اساسی است و باید مطابق با استانداردهای امنیتی و حکومتی و قانونی با آن مقابله شود.

به نوشته العهد، با این حال،  حمله به کنسولگری ایران در استان بصره بسیار دشوار است که به عنوان تعرضی تلقی شود که تحت شرایط عاطفی و بدون سوء نیت صورت گرفته باشد؛ زیرا کنسولگری ایران یا هر ساختمان متعلق به نمایندگی دیپلماتیک خارجی  مسؤول خطا، خرابی یا فساد نهادها و مقامات دولتی عراق نیست.

نویسنده گفت: منظور من این بود که آیا کنسولگری ایران باید آب آشامیدنی سالم برای مردم بصره را تامین می‌کرده و نکرده است؟ آیا باید فرصت‌های شغلی برای هزاران نفر از جوانان بیکار فراهم می‌کرده است؟ آیا از جمله وظایف آن تامین برق و تعمیر جاده ها وپل ها و جمع آوری زباله ها از سطح خیابان‌های استان بصره است؟

نویسنده گفت: غیر منطقی است که گفته شود حتی یکی از معترضان مسالمت‌جو که برای مطالبه حقوق خود و محکومیت غفلت و فساد دولتی در تظاهرات شرکت داشت، تصور می کرد که کنسولگری ایران و کسانی که در آن مشغول به کار هستند، مسؤول مشکلات و بحران های آنها هستند و باید در جستجوی یافتن راه حل‌ها برای آن باشند.

وی افزود: نکته دیگر که به نظر مهم تر است این است که اگر تظاهرات‌کنندگان احساسات عاطفی منفی در برابر تمام جنبه‌های حضور خارجی در این استان داشتند، چرا آنها کنسولگری ایران را هدف قرار دادند و به کنسولگری آمریکا و انگلیس کاری نداشتند؟

بنا به تاکید این وبگاه لبنانی، از نظر منطقی کسانی که توانستند به کنسولگری ایران و ساختمان احزاب مختلف و یا ساختمان های متعلق به الحشد الشعبی و خانه‌های مسؤولان و پایگاه‌های شرکت‌ها دسترسی پیدا کنند می‌توانستند به کنسولگری آمریکا و انگلیس هم رسیده و اگربخواهند آنجا را هم به آتش بکشند.

العهد افزود: علاوه بر این، طبق قوانین بین المللی، حمله به هر نمایندگی دیپلماتیک محکوم و رد شده است و باید همه اعضای جامعه بین الملل مواضعی قوی و روشن در قبال آن نشان دهند، اما این اتفاق هنگامی که کنسولگری ایران در بصره مورد حمله قرار گرفت و به آتش کشیده شد رخ نداد.

نویسنده اظهار داشت: برعکس، به نظر می‌رسد که آنچه اتفاق افتاد موجب خرسندی و شادی برخی طرف‌های منطقه‌ای و بین‌المللی متعددی شد، اگرچه این رضایت خود را از طریق کانال‌های سیاسی رسمی نشان ندادند اما از طریق رسانه‌ها به وضوح نشان داده شد.

وی افزود: اما آنچه رضایت و خوشحالی این طرف‌های منطقه ای و بین المللی را خراب کرد، اعلام همبستگی بزرگ محافل سیاسی و مردمی عراق با تهران بود و اینکه  عاملان طراحی، تامین مالی و اجرای این نقشه را قویا محکوم کردند و چیز دیگری که به مذاق این طرف‌ها خوش نیامد، گشایش یک دفتر مرکزی جدید برای کنسولگری ایران کمتر از یک هفته پس از به آتش کشیده شدن مقراصلی آن بود!

نویسنده تاکید کرد: به عبارت دیگر، ایران با آرامش و عاقلانه با این حادثه برخورد کرد، تا بار دیگر در برابر مخالفانش به پیروزی سیاسی دست یافته باشد و خسارات ناشی از این رخداد هم چیزی جز تخریب جزیی ساختمان کنسولگری و نابودی برخی از اسباب و اثاثیه آن نبود که در جامع ترین محاسبات و داده‌های سیاسی چیز خاص شمرده نمی‌شود بخصوص وقتی که تمام اسرار، و واقعیت‌های این رخداد فاش می‌شود./۸۴۷/ب۱۰۳/ع

منبع: فارس