بذرعرفان ولایی عاشورا در مسیر کربلا تا شام کاشته شده است

به گزارش خبرگزاری رسا، دکتر منصوری لاریجانی در سخنانی کوتاه در دانشگاه ادیان و مذاهب درباره نقش دعاهای امام سجاد(ع) در تبیین پیام عاشورا گفت: امام سجاد(ع) حقیقت عاشورا را در دعاهای خود بیان کرد. وقتی این جمله را به کسی می‌گوییم به دنبال آن سوژه‌هایی هستند که در این دعا وجود دارد. یک مورد را عرض می‌کنم. استاد حسن‌زاده آملی به همه شاگردانش توصیه می‌کرد که شب عاشورا، لیله‌القدر است و بهترین دعا در این شب، مناجات خمس عشر است. «الهی الیک اشکوا نفسا بالسوء اعماله». حضرت از نفس خود، نزد خداوند شکایت می‌کنند.

این استاد فلسفه و عرفان اسلامی در ادامه گفت: آن‌چه که کوفیان را پیش مسلم شرمنده کرد، همین نفس بود. آن‌چه موجب شد کوفیان به طرف عبیدالله بروند، همین نفس بود؛ و آن‌چه حر را برای توبه آورد، همین نفس بود. اصلاً حر متعلق به سال 61 نیست. حر متعلق به نفسی است که هر لحظه باید در ساحت ولایت امام حسین(ع) توبه کند. خیلی سخت است. ای بسا شب‌های عاشورایی که این نفس، نفس نشد. شب‌های عاشورا را عبور کردیم، اما این نفس را به شب عاشورا نبردیم. لیله القدر نداشتیم. شب اندازه‌گیری نبود. خودمان را وزن‌کشی نکردیم که کجاییم و چه می‌کنیم و چه داریم. نکند این ارادت ما هم ادعا باشد. باید در شب‌های عاشورا عیار ارادت‌مان را مشخص کنیم. خصایص حسینیه را بخوانید و مطالعه کنید. در این خرابه‌ها هر شب مناجات امام سجاد(ع) خطاب به نفسش بود. صحیفه را می‌بینید بیش از 214 مورد امام سجاد(ع) از نفس شکایت می‌کند. نفس انسانی که معصوم است و مقام عصمت دارد. عجیب است دعاهایی که شب‌ها در منزل‌ها می‌خواند.

این استاد فلسفه و عرفان اسلامی هم‌چنین گفت:‌ فردای قیامت وقتی بگویند این گریه‌هایی که برای امام حسین(ع) کرده‌اید، در تشت ولایت بریزید، آن‌وقت شاید ببینیم دست‌مان خالی است و شرمنده شویم. اگر انسان تکلیف خودش را بین عشق و ادعا با نفسش مشخص نکند، بیچاره است. نگوییم حضرت زینب(س) در خرابه‌ها بود. خرابه، خرابه‌ دل است. پارسا و متقی باشی اما هنوز با خودت باشی و منیت‌ات هنوز با تو باشد، این کفر است. خراباتی یعنی کسی که از خودش هم رها شود و با خدا شود.

وی در پایان گفت: فرصت اربعین را از دست ندهید. اصلاً آدم در آن‌جا دل‌پیمایی می‌کند. توگویی درختان این مسیر و باد این مسیر بوی زینب می‌دهد. کسی که به قم می‌آید، بویی که او را به سمت خود می‌کشد، بوی حضرت معصومه(س) است. بنابراین بذر عرفان اسلامی و ولایی ما در عاشورا در این مسیر کاشته شد. شهید تشبیه می‌شود به یک لاله اما دشت لاله‌ها حضرت زینب(س) است. حضرت زینب(س) تا زنده بود، هر لحظه‌اش یک کربلا بود./۹۶۹//۱۰۲/خ

منبع: شبستان