تریبون سیاه‌نمایی برای یک استعفاء
استعفای عبدالملکی بازار سیاه‌نمایی اصلاحات را داغ کرد تا به این بهانه بر طبل ناکارآمدی دولت بکوبند؛ شما اول از مارپیچ سکوت ناتوانی دولت‌تان بیرون آیید، بعد صحبت کنید.
به گزارش خبرنگار سرویس سیاسی خبرگزاری رسا، استعفای دکتر حجت‌الله عبدالملکی، وزیر کار، تعاون و رفاه اجتماعی انتقادات، تخریب‌ها و سیاه‌نمایی های مختلفی را از سوی برخی جریان های سیاسی و رسانه ای در پی داشت. برخی سعی کردند آن را اخراجی محترمانه به علت عملکرد ضعیف نشان بدهند که مخالفت آیت الله رئیسی با دفعه اول این استعفا و پذیرش استعفای دوم پس از چند روز نشان از این می‌دهد که این استعفا اخراج نیست.
برخی دیگر نیز سعی کردند این استعفا را دلیلی بر ناتوانی و ناکارآمدی دولت انقلابی آیت الله رئیسی تلقی کنند. بخشی از این افراد که چنین اذعانی دارند، طرفداران همان وزرایی هستند که هیچ کاری نکردند و به دنبال استعفای خود نیز طلبکار بودند.
البته استعفا در همه دولت‌های جمهوری اسلامی مرسوم بوده است؛ اما نکته قابل توجه تعداد زیاد این استعفاها در دولت‌های جریان اصلاح طلب است. البته نکته دیگر هم که در دلایل این استعفانامه‌ها دیده می‌شود، به خصوص استعفاهای وزیران در دولت میرحسین موسوی به دلیل نظرات مارکسیستی میرحسین موسوی برای اداره اقتصادی کشور بود که حتی برخلاف نظریات آیت الله خامنه‌ای در آن زمان به عنوان رئیس جمهور وقت بوده است.
نکته دیگر در استعفاهایی که در دولت آقای روحانی و اصلاح طلبان وجود دارد ناکارآمدی شدید وزیران آن است. لیستی که در آن اسامی وزرای مستعفی را نشان می‌دهد اسامی شاذی مانند شریعتمداری، آخوندی و قاضی زاده هاشمی به چشم می‌خورد که هر کدام کرور کرور حاشیه به دنبال خود داشته‌اند. وزیری که دامادش به دلیل فساد مالی محکوم شده است و به‌قطع اگر داماد وزیر نبود، چنین فسادی به ثبت نمی‌رسید.
وزیر دیگری که از ابتدای حضور، مسکن مهر را طرحی مزخرف خطاب کرد که در پایان دوره وزارت بر نساختن خانه برای مردم افتخار می‌کرد و البته در پرونده او بدرفتاری با خبرنگاران به‌عنوان نمادی بر انتقادناپذیری دولت تدبیر و امید تبدیل شد. قاضی زاده هاشمی نیز همان فردی بود که سیستم پزشکی را در کشور به یک سیستم سرمایه سالار تبدیل کرد تا سیستمی که با توجه به آنچه اسلام در طب و پزشکی انتظار دارد، مردمی و مبتنی بر خواسته‌های اسلامی دنبال شود.
خلاصه سخن این که بر خلاف هیاهوهای صورت گرفته و القائات جریان های مخالف و منتقد دولت سیزدهم، استعفای آقای عبدالملکی پیام دیگری دارد و آن هم همان گونه که خود وی تصریح کرده، افزایش هماهنگی دولت بوده است. به‌قطع کسانی که طرفداری‌های کورکورانه حزبی و کارنامه سیاهی در استعفا دارند، حق اظهارنظر درباره استعفاهای دولت‌های دیگر را ندارند. به‌قول رسانه‌ای‌ها ابتدا از مارپیچ سکوت خود بیرون بیایید و درباره ناکارآمدی دولت‌های خودتان با این همه استعفا پاسخ دهید و سپس درباره کارآمدی یا ناکارآمدی دولت سیزدهم و انتصابات آیت الله رئیسی سخن برانید.
ارسال نظرات