۱۷ تير ۱۴۰۲ - ۱۴:۵۶
کد خبر: ۷۳۷۶۷۲
یادداشت؛

نقد رویکرد رسانه ملی و قوه قضاییه در مسمومیت های الکلی

نقد رویکرد رسانه ملی و قوه قضاییه در مسمومیت های الکلی
وقتی قوه قضائیه پیرامون مصرف کنندگان مشروبات الکلی حرام و غیر قانونی سخنی نمی گوید و مصرف کنندگان در حاشیه امن قرار می گیرند، تلویزیون به خود اجازه می‌دهد از مسمومین این شراب‌ها مصاحبه به عمل آورد.

به گزارش سرویس سیاسی خبرگزاری رسا، حجت الاسلام علی اصغر مجتهدزاده مستشار بازنشسته دیوان عالی کشور در یادداشتی به نقد و تحلیل رویکرد رسانه ملی و قوه قضائیه در مسومیت های الکلی پرداخت.

متن کامل این یادداشت بدین شرح است:

بسم الله الرحمن الرحیم

شرب خمر حرام الهی

«تکلیف ما این است که با اعمال خودمان، با گفتار و رفتار خودمان اسلام را ترویج کنیم و وجاهتش را حفظ کنیم و اگر خدای نخواسته یک انحرافی باشد باید جلوگیری کنید» صحیفه امام، ج 8، ص 303

اوّلین دشمنی که ما را در مقابل دشمنان دیگرمان به خاک می‌نشاند، غفلت است.مقام معظم رهبری 16/2/1394   

در راه پیشرفت، توقف ممنوع است؛ خودشگفتی ممنوع است؛ غفلت ... برای مسئولین ممنوع است. با این ممنوعیتهاست که می توانیم به قله برسیم... آن روزی که ملت ایران به قله برسد، دشمنی ها تمام خواهد شد. حضرت آیت‌الله خامنه‌ای، ۱۴ خرداد ۱۳۹۱ در دیدار اقشار مختلف مردم.

بررسی موضوع

اخیرا یک مقام ارشد قوه قضائیه در مورد مسمومیت‌های متأثراز مصرف مشروبات الکلی دست‌ساز (متانول) چنین گفته است:« یکی از برنامه‌های قوه قضاییه مبارزه جدی با کسانی است که امنیت مردم را به خطر می‌اندازند. امنیت می‌تواند مربوط به حوزه اجتماعی، فرهنگی، بهداشت و سلامت مردم باشد که پرونده مسمومیت اخیر برخی از شهروندان در استان البرز به دلیل مصرف مشروبات الکلی مربوط به حوزه امنیت بهداشت و سلامت مردم و بسیار خطرناک است.  شاید افرادی که مرتکب این اقدام شدند توجهی به آن نداشته باشند که جان سایرین در خطر است». 

هر چند وظیفه مقام قضایی برخورد با مجرمین به لحاظ ارتکاب جنایت نسبت به هر شهروند گناهکار و بی گناهی است اما از مسئولان کشور به ویژه قوه قضائیه انتظار دارد؛ ضمن ادای تکلیف و تهدید تولید کننده مشروب مسموم، خریدار و مصرف کننده مشروب الکلی را هم مورد عتاب و خطاب شرعی و قانونی قرار دهند تا بیماردلان و مخالفین اسلام از این نوع گفتار سوء استفاده نکنند.

مقام معظم رهبری مد ظله العالی بارها هشدار داده اند که مراقب باشید که با عقلانیت جلو بروید تا در برنامه هایتان اختلال محاسباتی ایجاد نشود که سیرت جمهوری اسلامی مخدوش گردد: «...ما باید مراقب خطای خودمان و اشتباهاتمان باشیم. یکی از کارهای دشمن این است که محاسبات مسئولان کشور و مؤثّران فکری کشور و در درجه‌ی بعد آحاد ملّت را تغییر بدهد و در محاسبات این ها اثر بگذارد؛ مثل این که شما فرض بفرمایید بتوانید در رایانه‌ی یک شخصی یک بدافزار را وارد کنید که همه‌ی چیزهایی را که این رایانه به شما خواهد داد، عوضی بدهد، غلط بدهد؛ در رایانه‌ی عمومی و کلّی مدیریّت یک کشور، در اندیشه‌ی آنها، در محاسبات آن ها گاهی دشمن تأثیر می گذارد. یعنی دشمن سعی فراوانی  می کند که ادراک ما را[یعنی تصمیم‌سازان، تصمیم‌گیران، آحاد مردم و افکار عمومی را] از واقعیّت منحرف کند.  با این هشدارها به موضوع مسکرات و فضاسازی مسمومی که برای گشایش این معصیت بزرگ در جامعه مطرح شده؛ می پردازیم.

در آیات متعدد قرآن شرب خمر، حرام و گناه اعلام شده و باید مسئولان در برابر این وقایع، موضعی برگرفته از قرآن داشته باشند.

خداوند استعمال، خرید، فروش، کاشت درخت انگور تا حمل ونقل مشروبات مست کننده را ممنوع و حرام دانسته و مصرف کننده و تهیه کننده و خریدار و فروشنده را معذب به قهر الهی اعلام می دارد.

مستنداتی از آیات و روایات در مورد مسکرات تقدیم می گردد:

1. آیه 219 سوره بقره، «يَسْأَلُونَكَ عَنِ الْخَمْرِ وَالْمَيْسِرِ ۖ قُلْ فِيهِمَا إِثْمٌ كَبِيرٌ وَ... درباره شراب و قمار از تو می پرسند، بگو: در آن دو گناهی بزرگ برای مردم است و...

الف. حرمت خمر و شراب، در همه ادیان الهی حرام بوده، و هیچ آئینی که از تحریف بشر مصون مانده باشد، شرب خمر را جایز نمی‌داند. امام رضا علیه السلام فرمودند: مَا بَعَثَ اَللَّهُ نَبِيّاً قَطُّ إِلاَّ بِتَحْرِيمِ اَلْخَمْرِ...  خداوند هیچ پیامبری را مبعوث نکرد، مگر آنکه شراب را در شریعت او حرام نمود. بنابراین تصور این که حرمت شراب فقط مربوط به دین اسلام است، تصوری نادرست می‌باشد و اینکه امروزه در برخی ادیان شرب خمر را حلال می‌شمارند، نشانه‌ ی تحریف‌هایی است که در آئین‌های الهی به دست بشر صورت گرفت که نمونه بارز آن را می‌توان در دین یهود، و همین طور در تحریفاتی که در دین مسیح توسط پولس صورت یافت، پی‌گرفت.

ب. باید دانست احکام الهی براساس مصالح و مفاسد است یعنی حلالیت نشانه مصلحت و فایده داشتن آن برای انسان است و حرمت نشانه مفسده و ضرری است که برای انسان دارد.

2. آیات 90 و 91 از سوره مائده، قمار بازی و میگساری، اعمالی پلید و از ابزار شیطان معرفی شده است. ضررهای بس گرانی که بر اثر شراب خواری بر روح و جسم انسان وارد می شود: « يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِنَّمَا الْخَمْرُ وَالْمَيْسِرُ وَالْأَنْصَابُ وَالْأَزْلَامُ رِجْسٌ مِنْ عَمَلِ الشَّيْطَانِ فَاجْتَنِبُوهُ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ...» آثار سوء آن به گونه ای است که فغان دانشمندان، روان شناسان و پزشکان جوامع غربی را درآورده است.

پیامبر اکرم صلّی‌الله‌علیه‌و‌آله فرمودند: الخمر أمّ الفواحش و أکبر الکبائر، من شربها وقع على أمّه و خالته و عمّته؛ شراب مادر بدی هاست و از همه گناهان بزرگ، بزرگتر است هر که آن را بنوشد؛ باک ندارد که با مادر و خاله و عمه خود زنا کند.  چون در حال مستی تشخیص و خِرد و هوش ندارد و فرق محرم و نا محرم نمی گذارد.

حضرت محمّد صلّی‌الله‌علیه‌ و‌آله: لا تشربوا الخمر فإنّها مفتاح کلّ شرّ؛ شراب منوشید که کلید همه بدى هاست.

حضرت محمّد صلّی‌الله‌علیه ‌و‌آله: الخمر جماع الآثام؛ شراب، مجموعه گناهان است. 

(حضرت فاطمه علیها السلام):... وَ النَّهْی عَنْ شُرْبِ الْخَمْرِ تَنْزیهاً عَنِ الرِّجْسِ، وَاجْتِنابَ الْقَذْفِ حِجاباً عَنِ اللَّعْنَةِ، وَ تَرْکَ السِّرْقَةِ ایجاباً لِلْعِّفَةِ ؛ (خداوند متعال) منع و نهی از شرابخواری را جهت پاکی جامعه از زشتی ها و جنایت ها؛ و دوری از تهمت ها و نسبت های ناروا را مانع از غضب و نفرین قرار داد؛ و دزدی نکردن، موجب پاکی جامعه و پاکدامنی افراد می گردد. 

قالَ رَسُولُ اللّهِ صلي الله عليه و آله: لَعَنَ اللّهُ الْخَمْرَ وَ عاصِرَها وَ غارِسَها وَ شارِبَها وَ ساقيَها وَ بائِعَها وَ مُشْتَريها وَ آكِلَ ثَمَنَها وَ حامِلَها وَ الْمَحْمُولَةِ اِلَيْهِ. پیامبر خدا فرمودند: لعنت خدا بر شراب، فشارنده، کاشت کننده، نوشنده، ساقی، فروشنده، خریدار، خورنده پول معامله و لعنت خدا بر کسی که ان را حمل کند و کسی که ان را به مصرف کننده، برساند.

ماهیت انقلاب اسلامی

برجسته ترین ویژگی انقلاب اسلامی جهان بینی الهی و توجه به آموزه های مکتب حیات بخش اسلام است که بنیان و ریشه دیگر عوامل پیدایش و پیروزی انقلاب قلمداد می شود.

بزرگترین عامل شکست ناپذیری و استقامت رهبری انقلاب و پایداری و شهادت طلبی مردم در عبور از بحران های شکننده و ناکامی دشمنان در مراحل مختلف انقلاب و در یک کلمه موتور حرکت انقلاب اسلامی، تعبد و وابستگی خردمندانه به جهان بینی توحیدی و مکتب هدایت بخش و تضمین کننده سعادت فردی و اجتماعی بوده و می باشد.

حضرت امام خمینی (رضوان الله علیه) بارها اسلامیت و حاکمیت روح توحیدی را به عنوان محور اصلی انقلاب و عامل پیروزی معرفی می کردند:

اساساً این انقلاب و این نهضت بر اساس اسلام است، یعنی ما تز دیگری، هیچ امر دیگری را غیر اسلام نمی پذیریم... بالاخره آن که مردم را برانگیخت اسلام بود؛ هیچ قدرت دیگری قادر به این نبود که یک ملت 35 میلیونی را به یک راه ببرد، هیچ قدرتی قابل نبود، نمی توانست و لهذا ما در طول تاریخ که دیدیم، آنهایی هم که خودمان یادمان است مثل قضیه نفت، چون اسلامی نبود، ملی تنها بود، به اسلام کاری نداشتند، از این جهت نتوانستند کاری انجام بدهند، آن کارهای نصفه کاره ای هم که انجام دادند، بعدش از دستشان گرفته شد و رفت کنار. اگر اسلام در کار باشد و مکتب اسلام در کار باشد در این قشر نظامی و غیر نظامی، ما پیروز خواهیم شد و اگر این مکتب را ما فراموش بکنیم و هر کس بخواهد دنبال کار خودش باشد و فکر خودش باشد، این آسیب پذیر خواهد بود. 

باید بفهمیم که با چه نیرو این پیروزی [به] دست آمد. اگر ندانیم چه نیرویی بود برای آتیه خطرناک است، و اگر بدانیم چه نیرویی بود و اهتمام نکنیم برای حفظ آن، برای آتیه کشور ما خطرناک است. نیروی پیروزمندانه، نیروی اسلام بود، نیروی ایمان جوانان ما به اسلام و به خدای تبارک و تعالی بود؛ توجه به مقصد واحد که آن اسلام و جمهوری اسلام و احکام اسلام [است] بود؛ و فداکاری ملت ما برای اسلام.  

ملت اسلام را می خواهد، ملت کشور خودش را هم که می خواهد برای اسلام است. از بچه های کوچک تا پیرمردها همه فریاد اسلام می زدند. 

مقام معظم رهبری مدظله العالی؛ «ملت ایران به خوبی دانسته است که نقطه قوت و پایداری او درست همان است که دشمن همه نیروی خود را در مقابله با آن مصرف می کند یعنی توکل به خدا و تمسک به اصول اساسی انقلاب که همه از مبانی اسلام سرچشمه گرفته و در کلمات رهبر کبیر انقلاب (رحمه الله) بر آن تأکید شده است».

مقام معظم رهبری در بخشی ازبیانیه گام دوم انقلاب می نویسند:«... معنویّت و اخلاق، جهت‌دهنده‌ی همه‌ی حرکت ها و فعّالیّت های فردی و اجتماعی و نیاز اصلی جامعه است؛ بودن آنها، محیط زندگی را حتّی با کمبودهای مادّی، بهشت می سازد و نبودن آن حتّی با برخورداری مادّی، جهنّم می‌آفریند» .

قوانین کیفری و مسکرات

الف: ماده ۷۰۲ قانون مجازات اسلامی (تعزیرات و مجازات‌های بازدارنده)؛ [اصلاحی ۱۳۸۷/۸/۲۲]- «هرکس مشروبات الکلی را بسازد یا بخرد یا بفروشد یا در معرض فروش قرار دهد یا حمل یا نگهداری کند یا در اختیار دیگری قرار دهد به شش ماه تا یک سال حبس و تا هفتاد و چهار (۷۴) ضربه شلاق و نیز پرداخت جزای نقدی به میزان پنج برابر ارزش عرفی(تجاری) کالای یاد شده محکوم می‌شود».

ب: ماده ۲۶5 قانون مجازات اسلامی؛ « حد مصرف مسکر، هشتاد ضربه شلاق است» و اگر شخصی سه بار مرتکب مجازات شرب خمر گردد و هر بار حکم محکومیت او قطعی گردد و حد(شلاق) بر او جاری شود در بار چهارم مجازات او اعدام است. زیرا به موجب ماده ۱۳۶قانون مجازات اسلامی؛ «هر گاه کسی سه بار مرتکب یک نوع جرم موجب حد شود و هر بار حد آن جرم بر او جاری گردد، مجازات او در مرتبه چهارم اعدام است». لذا هرگاه کسی چند بار مسکر مصرف کند و هر بار حد بر او جاری گردد، در مرتبه چهارم کشته خواهد شد.

نظر دانشمندان

یکی از دانشمندان مشهور غرب اظهار می دارد که هرگاه از جوانان 21 ساله تا 23 ساله معتاد به مشروبات الکلی، 51 نفر بمیرند، در مقابل از جوان های غیر معتاد، 10 نفر هم تلف نمی شوند.

دانشمند مشهور دیگری ثابت کرده است که جوان های 20 ساله، که انتظار می رود پنجاه سال عمر کنند در اثر نوشیدن الکل، بیشتر از 35 سال عمر نمی کنند.

دانشمندان به تجربه ثابت کرده اند، کسی که در حین انقاد نطفه مست است، 35 درصد از عوارض الکلیسم حاد را به فرزند خود منتقل می کند و اگر زن و مرد هر دو مست باشند، صد در صد عوارض حاد در بچه ظاهر می شود، براساس آماری که در این زمینه وجود دارد، کودکانی که زودتر از وقت طبیعی به دنیا آمده اند، از پدران و مادران الکلی 45 درصد و از مادران الکلی 31 درصد و از پدران الکلی 17 درصد بوده اند. کودکانی که هنگام تولد توانایی زندگی را ندارند، از پدران الکلی 6 درصد و از مادران الکلی 45 درصد و نیز کودکانی که فاقد نیروی کافی عقلایی و روحی بوده اند، از مادران الکلی 75 درصد و از پدران الکلی نیز 75 درصد بوده است.

در شخص الکلی عاطفه خانوادگی و محبت نسبت به زن و فرزند ضعیف می شود، به طوری که مکرر دیده شده که پدرانی، فرزندان خود را با دست خود کشته اند.

زیان های اجتماعی الکل؛ طبق آماری که «انستیتوی» پزشکی قانونی شهر «نیون» تهیه نموده است، جرایم اجتماعی الکلیست ها از این قرار است:

مرتکبین قتل های عمومی 50 درصد. ضرب و جرح ها در اثر نوشیدن الکل 8/77 درصد. سرقت های مربوط به الکلیست ها 5/88 درصد. جرایم جنسی مربوط به الکلیست ها 8/88 درصد می باشد. این آمار نشان می دهد که اکثریت قاطع جنایات و جرایم بزرگ در حال مستی روی می دهد. خلاصه ضررهای شراب آن قدر زیاد است که به گفته یکی از دانشمندان اگر دولت ها ضمانت کنند درب نیمی از میخانه ها را ببندند، می توان ضمانت کرد که از نیمی از بیمارستان ها و تیمارستان ها بی نیاز شویم». 

سوء‌مصرف مشروبات الکلی و عواقب ناشی از آن معضل بزرگ بسیاری از کشورهای جهان است. طبق برآورد سازمان بهداشت جهانی در سال ۲۰۱۵، سالانه ۳/۳ میلیون نفر در جهان بر اثر سوء‌مصرف الکل می‌میرند. به عبارت دیگر ۵/۹ درصد کل مرگ‌ها در دنیا و حدود‌ ۲۵ درصد مرگ جوانان بین ۲۰ تا ۳۹ سال به علت استفاده از الکل است.

 حاکمیت در صدد اجرای احکام اسلامی است و حکومت اسلامی می بایستی در ارتقای معنوی جامعه تلاش بی وقفه نموده تا افرادی که هنوز از فرهنگ جاهلیت پهلوی و غرب تبعیت و رفاه و آسایش را در ارتکاب گناه می دانند؛ آگاهانه و با دل و روح معتقد به رعایت قوانین دینی باشند. ثالثاً قاضيان ، عاملین سلامت جامعه اند و دستگاه قضاء ، مسئول امنيت جامعه است.

صلاح جامعه، بيشتر از هر چيز، در گرو توجه به انصاف و داوری صحیح و اسلامی نسبت به همه گروه های مجرمین است و باید هادی آحاد جامعه به سوی نور و ترقی واقعی باشد. دستگاه قضايى لازم است چنان دقیق و عالمانه انحرافات جامعه را مهار کند که بیماردلان و افراد منحرف از گفتارو روش و منش آنان سوء استفاده نکنند و راه دیگری بر ارتکاب جرائم نگشایند.

نمونه اش گفتار مقام ارشد قضایی است که به حق هم ادعای ایجاد امنیت سلامت برای آسیب دیدگان مصرف مشروبات الکلی می نماید ولی به حرمت مشروبات اشاره ای ندارد. همین امر موجب شد که از حلقوم افراد سودجو و منحرف الفکر فریاد آزادی معاملات مشروبات استاندارد و اخذ مالیات به نفع جامعه بیرون آید وعبدالرضا داوودی مشاور سابق وزیر کشور و رئیس مرکز مطالعات راهبردی و آموزش وزارت کشور جسورانه با نادیده گرفتن حکم خداوند در توئیت خود پیشنهاد نموده است: «عرضه مشروبات الکلی استاندارد، نه تنها برای دولت هزینه ندارد، بلکه با میزان مصرف کنونی الکل، دولت را از طریق اخذ مالیات، صاحب در آمدی بیش از ۴۰ هزار میلیارد تومان در  سال خواهد کرد که بودجه مناسبی برای تبلیغ و ترویج سبک زندگی بدون الکل و نیز گسترش ورزش و تفریح جایگزین خواهد بود»

خروجی دیگر از قوه قضائیه لایحه عفاف و حجاب است که با تعیین جریمه و عدم بازدارندگی مجازات های اعلامی، این مطلب در اذهان خطور کرد که قوه قضائیه و دولت در صدد رفع کسری بودجه هستند. این اتفاقات انسان را به شک می اندازد که آیا مسئولان تحت تأثیر القائات دشمنان دین و قرآن در اشتباه محاسباتی قرار گرفته اند یا اولویت مسئولان در اجرای ارزش ها تغییر کرده ویا مسئولان خدای نکرده از ارزش ها عقب نشینی کرده اند.

وقتی قوه قضائیه پیرامون مصرف کنندگان مشروبات الکلی حرام و غیر قانونی سخنی نمی گوید و مصرف کنندگان در حاشیه امن قرار می گیرند، تلویزیون جمهوری اسلامی نیز به خود اجازه می‌دهد از مسمومین این شراب‌ها بر تخت بیمارستان مصاحبه به عمل آورده کانّه مصدومین خوراک حلال و سالم  را به نحو شرعی وقانونی خریداری و مصرف کرده و بر اثر تقلب و توطئه فروشنده آسیب دیده است در صورتی که مصرف شراب حتی با رعایت استانداردهای غربی؛ آثار سوء جسمی بر کبد، کلیه و معده وارد کرده و آثار سوء روانی فراوانی هم دارد که پزشکان و متخصصان به آن اشاره نموده اند. همچنین مصرف کنندگان که با آگاهی از مضرّات فراوان مشروبات الکلی که خالق انسان ها در قرآن کریم اشاره فرموده اند، خود با مصرف آن مرتکب این عمل قبیح شده که در واقع، بر اساس قاعده اقدام ابتدا خود مسئول اعمالش می‌باشد. 

در انعکاس سخنان مسئول ارشد قوه قضائیه متأسفانه کسانی که مایل هستند در راستای کشف حجاب سنگر دیگری از ارزش‌ها را فتح نمایند به آزاد سازی معاملات مشروبات الکلی به اصطلاح استاندارد!! روی آورده اند و در رسانه‌های مختلف داخلی و خارجی به کیفیت شراب الکلی استاندارد و فواید آن اشاره می نمایند که قابل دسترسی است.

نتیجه بحث را در کلام امام جامعه ببینیم؛

خطای بزرگ، این است که کسی تصوّر کند که در مقابل گردن‌کلفت‌های عالَم نمی شود مقاومت کرد، نمی شود ایستاد. من این را یک قدری بیشتر توضیح بدهم؛ چون مطلب مهم و رایج و مورد ابتلائی است؛ الان هم ما داریم کسانی را که زیر کسوت روشنفکری و مانند اینها، در روزنامه، در کتاب، در سخنرانی، اینجا و آنجا این جور القا می کنند که «آقا! فایده‌ای ندارد، نمی شود با اینها درافتاد، نمی شود در مقابل اینها ایستاد، باید قبول کنیم»؛ خلاصه‌اش این است که باید سواری بدهیم؛ سواری بدهیم و خیال خودمان را راحت کنیم. من عرض می کنم که این نگرش که بگویند «ما نمی توانیم»، ناشی از همان خطای محاسباتی‌ای است که قبلاً اشاره کرده‌ام؛ این اشتباه در محاسبه است.

خطای محاسباتی در هر قضیّه‌ای ناشی از این است که ما عوامل گوناگون این قضیّه را درست نبینیم. آنجایی که بحث بر سر یک مقابله است، بر سر یک برخوردِ دو جبهه با یکدیگر است، خطای محاسباتی از اینجا ناشی می شود که ما جبهه‌ی خودمان را هم درست نشناسیم، جبهه‌ی مقابل را هم درست نشناسیم؛ وقتی نشناختیم، در محاسبه اشتباه می کنیم؛ اگر درست شناختیم، محاسبه‌ی ما جور دیگری خواهد بود.   

علاقه مندان برای دریافت متن این یادداشت اینجا را کلیک کنند. 

ارسال نظرات