روش‌های خداشناسی از منظر دین اسلام
به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، حجت‌الاسلام رضا محمدی، استاد حوزه علمیه قم، ظهر امروز در آستانه حضرت فاطمه معصومه (س) بابیان این‌که خداوند میان خود و بندگانش هیچ حجابی قرار نداده است و بندگان می‌توانند با کنار گذاشتن منیت خود به شناخت خدا برسند، گفت: بالاترین حجاب میان خدا و انسان خود انسان است.
وی افزود: حضرت علی (ع) در خطبه 160 نهج‌البلاغه می‌فرمایند که خداوند بر اساس علم خود حکم می‌کند و بر اساس حکمت به انسان می‌بخشد به همین خاطر در کارهای خداوند هیچ خللی راه ندارد.
سخنران حرم حضرت فاطمه معصومه (س) بابیان این‌که طبق رهنمود مستقیم حضرت علی (ع) انسان با چشم سر نمی‌تواند خدا را ببیند، افزود: خداوند میان خود و بندگان هیچ حجابی قرار نداده است و این ما انسان‌های است که با شهوت، قدرت، ثروت و قائل شدن جایگاه برای خود در مقابل خداوند میان خود و خدا حجاب ایجاد کرده و موجب می‌شویم آن‌طور که شایسته است نتوانیم خدا را بشناسیم.
حجت‌الاسلام محمدی بابیان این‌که یکی از بزرگ‌ترین درجه‌هایی که انسان در مقام خداشناسی به آن می‌رسد حمد است، تصریح کرد: ما باید به خاطر این‌که می‌توانیم خدا را حمد کنیم سپاسگزار باشیم زیرا تنها انسان‌هایی می‌توانند خدا را حمد کنند که خداوند این اجازه را به آن‌ها می‌دهد.
وی ادامه داد: حمد دارای درجه و مرتبه‌هایی است که کمترین مرتبه آن به بر زبان جاری ساختن کلمه حمد بدون یادآوری نعمات الهی است و بالاترین مرتبه حمد، حمد خداوند با تمام وجود و دل جان است و آنچه می‌تواند این انسان را به مقام خداشناسی برساند حمد خداوند با تمام وجود ضمن یادآوری این نعمت‌ها است.
استاد حوزه علمیه قم با اشاره به این‌که در قرآن کریم 136 اسم و صفت برای خداوند بیان‌شده است، اظهار کرد: انسان با کمک عقل، وحی و دل می‌تواند خدا را بشناسد و از آنجایی‌که انسان فقط توان شناخت محدود را دارد و خدا را نمی‌توان محدود کرد و شناخت پس شناخت خدای نامحدود برای ما ممکن نیست.
حجت‌الاسلام محمدی بابیان این‌که حضرت علی (ع) می‌فرمایند حال که انسان محدود نمی‌تواند خدای نامحدود را بشناسد باید از وحی کمک گرفت و راه شناخت خدا همان وحی است که خداوند اوصاف و ویژگی‌های خود را در آن بیان کرده است.
وی یادآور شد: حال که خدا نامحدود است باید سعی کنیم خدا را از طریق اوصاف خودش در قرآن بشناسیم زیرا عقل انسان به دلیل محدود بودن اگر زیاد در ذات خداوند تفکر کند نه‌تنها راه را پیدا نمی‌کند بلکه به کفر و گمراهی محض دچار می‌شود./837/پ202/ی