۲۰ خرداد ۱۳۹۶ - ۱۶:۰۲
کد خبر: ۵۰۴۲۱۶
آیت‌الله هادوی تهرانی:

عطای الهی حد و حصر ندارد

استاد حوزه علمیه با بیان این که عطای الهی حدوحصر ندارد، گفت: انسان باید ثروتش را در مسیر آخرت صرف کند و باری را از دوش مردم بردارد.
آیت الله هادوی تهرانی

به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، آیت‌الله مهدی هادوی تهرانی، استاد حوزه علمیه، امروز در درس تفسیر سوره اسراء که در مسجد مدرسه علمیه آیت‌الله گلپایگانی قم برگزار شد، اظهار داشت: بزرگ‌ترین نعمت الهی نعمت هدایت است.

وی با بیان این که منبع هدایت و نور قرآن است، افزود: قرآن تجلی علم الهی است تا ما بتوانیم با آن ارتباط پیدا کنیم و اگر ما دریچه‌ای به این کتاب پیدا کردیم روزنه‌ای به علم و معارف الهی پیدا کرده‌ایم و از این جهت می‌توان به مراتب بالا رسید.

آیت‌الله هادوی تهرانی در تفسیر آیه 18 سوره اسراء اظهار داشت: کسی که فقط به دنبال دنیا است به دنبال چیزی است که سریع به آن می‌رسد زیرا بنای دنیا بر عجله است و حیثیت مادی انسان هم بنا بر عجله است.

وی با بیان این که خداوند اگر بخواهد به کسی که به دنبال دنیا است دنیا را عطا می‌کند، خاطرنشان کرد: کسی گمان نکند که کار دنیا از دست خدا خارج است بلکه هر چیزی که در دنیا هم به آن می‌رسند از خدا است و هر کس علم، قدرت و ثروتی دارد خدا برای آن‌ها اراده کرده است.

استاد حوزه علمیه با بیان این که معاویه با این استدلال که من اگر به قدرت رسیده‌ام به خواست و اراده خدا بوده و کسی حق مخالفت با خواست خدا را ندارد بر مردم حکومت می‌کرد، اظهار داشت: قبل از این که اشعری مسلک جبری گری را رواج دهد معاویه جبر را در بین مسلمانان مطرح کرد زیرا معاویه استاد ظاهرسازی بود و مردم شام هم که از مرکز دور بودند راحت این استدلال‌های معاویه را می‌پذیرفتند.

وی معاویه را منبع بیشتر فتنه‌های زمان حضرت علی(ع) دانست و گفت: امام مجتبی(ع) که به امامت رسید معاویه اطرافیان حضرت را فریب داد و امام حسن(ع) مجبور به صلح برای حفظ ارزش‌های اسلامی بود و حتی اطرافیان امام مجتبی(ع) هم سرّ این صلح را نفهمیدند و ایشان را سرزنش می‌کردند.

آیت‌الله هادوی تهرانی اظهار داشت: بعد از امام مجتبی(ع) امام حسین(ع) هم با معاویه درگیر نشد و ده سال امام با معاویه مدارا کرد زیرا معاویه ظواهر را حفظ می‌کرد و هنوز هم بسیاری در جهان اسلام برای معاویه مقام و منزلت قائلند زیرا توانست چهره واقعی خود را مخفی کند.

وی با بیان این که کسی که به دنبال دنیا باشد آخر کارش جهنم است، تصریح کرد: گمان نکنید که چون خدا خواسته است و به آن‌ها دنیا داده است آخرت شان هم خوب است؛ زیرا کسانی که کاسب‌کارانه کار خیر انجام می‌دهند عاقبتشان جهنم است و حتی ممکن است دنیای ناآرامی هم داشته باشند.

استاد حوزه علمیه با بیان این که کسی که به دنبال آخرت است اگر ثروت دارد ثروتش را برای خدمت به خلق می‌خواهد، افزود: حضرت علی(ع) در جزیرة‌العرب که آب بزرگ‌ترین ثروت بود چاه حفر می‌کرد و به آب که می‌رسید آن را وقف مردم می‌کرد.

آیت‌الله هادوی تهرانی گفت: کسی که کار اقتصادی می‌کند، تحصیل علم می‌کند و مقام اجتماعی را می‌پذیرد ولی اراده آخرت می‌کند و درحالی‌که مؤمن است برای آخرت تلاش کند خداوند شاکر سعی و تلاش او است.

وی اظهار داشت: مسؤول یعنی کسی که مورد سؤال است و باری را از دوش مردم بر می‌دارد نه کسانی که خودشان باری بر دوش مردم هستند و اصلاً خود را مورد سؤال مردم نمی‌دانند و اگر «انا ربکم الاعلی» نمی‌گویند عمل آن‌ها همین ادعا را نشان می‌دهد.

آیت‌الله هادوی تهرانی خاطرنشان کرد: خداوند کسانی که دنبال دنیا هستند و گروهی که دنبال آخرت هستند را کمک می‌کند زیرا قاعده کلی این است که عطای الهی حصر و منع و محدودیتی ندارد ولی این به معنی این نیست که خدا اگر داد پس خوب است بلکه نیت و اراده ما هم مهم است که به دنبال چه هستیم.

وی افزود: برای فهم قرآن لازم نیست سال‌ها درس خواند بلکه قرآن چنان مطالب را در دسترس قرار داده است که اگر کسی چشم دلش کور نباشد مطالب را می‌فهمد؛ قرآن می‌فرماید ببینید که ما چگونه برخی را بر برخی دیگر برتری دادیم و راه و چاه را نشان دادیم و این خود انسان است که انتخاب می‌کند./843/پ۲۰۲/ج

ارسال نظرات