گزارشی از مجموعه قوانین نژادپرستانه رژیم صهیونیستی

به گزارش خبرگزاری رسا، تصویب قانون یهودیت دولت غاصب صهیونیستی بار دیگر به تبعیض نژادی و آپارتاید رسمیت داده و نقاب دروغین دموکراسی و حقوق بشر را از چهره متزلزل رژیم صهیونیستی برداشته است. رژیم صهیونیستی با تصویب این قانون عملاً اعلام کرد که به هیچ یک از مبانی اساسی پذیرفته‌شده در عرف و منشورهای بین‌المللی پایبند نیست و قانون شهروندی و مساوات میان شهروندان و پذیرش حق تمامیت ارضی دیگران جز بهانه‌ای برای اعمال سیاست‌های تجاوزطلبانه این رژیم، ارزشی برای آنها ندارد، از همین رو بسیاری از تحلیلگران و نظریه‌پردازان مسایل سیاسی و اجتماعی، تصویب این قانون را اقدامی نشان‌دهنده استیصال تل‌آویو و رقابت با زمان بر سر نزدیک شدن موعد فروپاشی دولت جعلی اسرائیل در سرزمین‌های اشغالی می‌دانند.

نژادپرستی و تبعیض نژادی در سرزمین‌ اشغالی

نژادپرستی رژیم صهیونیستی مبتنی بر تبعیض میان ملت‌ها و استفاده از خشونت و تروریسم برای اعمال برتری و تسلط و تأمین منافع خود بر ملت‌های دیگر است. صهیونیست‌ها تلاش دارند این رویکرد را میان یهودیان دنیا نهادینه سازند که ملت برگزیده خدا هستند و بهترین نژاد‌ها را میان انسانها در اختیار دارند. آنها مدعی هستند که فلسطین و سرزمین از نیل تا فرات زیستگاه حیاتی صهیونیست‌ها و «سرزمین اسرائیل بزرگ» است.

رویکردهای صهیونیستی، نژادپرستی خود را از یهودیت و رویکردهای نژادپرستانه در اروپا گرفته است. آنها با استفاده از فیلسوفان و نظریه‌پردازان نظیر فریدریک نیچه خود را ملت برتر می‌دانند و به این ترتیب تمامی انواع نژادپرستی و اشغالگری صهیونیست‌ها در شهرک‌سازی یهودی را توجیه می‌کنند.

قوانین نژادپرستانه رژیم‌صهیونیستی متأثر از سه رویکرد مهم یعنی دین یهودی و مبانی صهیونیستی و مفاهیم لیبرالیسم است. البته این مبانی به‌صورتی به‌کار گرفته می‌شود که شامل غیریهودیان یعنی عرب‌ها نشود و در عین حال بتواند پروژه‌های صهیونیستی را در کشورهای عربی به‌اجرا بگذارد.

مبالغه نیست اگر بگوییم که رژیم صهیونیستی در عرصه‌های سیاسی و اجتماعی و حقوقی به‌عنوان یکی از بزرگترین جوامع نژادپرست در دنیا به‌شمار می‌رود.

کتاب‌های دینی و تلمودی صهیونیستی مملو از رویکردهای نژادپرستانه و تحقیر قومیت‌ها و ادیان دیگر است.

تأکید بر حق دینی و تاریخی صهیونیست‌ها در تحت سلطه گرفتن اراضی «اسرائیل بزرگ» و تبعیض میان یهودیت و غیریهودیان در خطرناک‌ترین رویکرد خود از مبانی نژادپرستی در آموزه‌های تلمودی به‌شمار می‌رود.

این مبانی نقض آشکار روحیه دموکراتیک است، این در حالی است که رژیم صهیونیستی از مدتها پیش تلاش کرده خود را تنها رژیم دموکراتیک منطقه میان رژیم‌های مستبد عربی اطراف خود بخواند.

رویکردهای نژادپرستانه صهیونیست‌ها نسبت به فلسطینی‌ها و عرب‌ها در محافل جامعه صهیونیستی به‌ویژه راست‌گرایان افراطی این رژیم به‌وضوح قابل مشاهده است. اما برای بررسی جزئیات بیشتر این رویکرد می‌توان آنها را در موارد زیر برشمرد:

1 ــ اشغالگری

اشغالگری رژیم صهیونیستی در اراضی مختلف کرانه باختری در شرایطی دنبال می‌شود که تمامی منشورهای بین‌المللی با این اقدامات مخالف است.

2 ــ سرقت اراضی فلسطینیان

3 ــ گسترش شهرک‌سازی صهیونیستی در قدس و کرانه باختری

4 ــ جداسازی مسیرهای تردد

این اقدام، اقدامی کاملاً نژادپرستانه به‌شمار می‌رود که هیچ تفاوتی با تحولات دوران آپارتاید در آفریقای جنوبی ندارد.

5 ــ ایست و بازرسی‌ها و مسدود کردن مسیرهای عبور فلسطینی‌ها

صدها مورد ایستگاه ایست و بازرسی با هدف تحقیر و توهین به فلسطینیان از سوی پلیس رژیم صهیونیستی در گوشه و کنار فلسطین اشغالی برپا شده است.

6 ــ دیوار حائل

یکی دیگر از مظاهر نژادپرستی رژیم‌ صهیونیستی احداث دیوار حائل است. دادگاه بین المللی لاهه در سال 2004 مخالفت صریح خود را با احداث این دیوار و مغایرت این اقدام با قوانین بین‌الملل مورد تأکید قرار داده است.

7 ــ مصادره شهر مقدس قدس

رژیم صهیونیستی تلاش گسترده‌ای را برای یهودی‌سازی فرهنگی و مردم‌شناختی در قدس دنبال می‌کند، این در حالی است که قوانین بین المللی به‌صراحت این اقدام رژیم صهیونیستی را رد و محکوم می‌کند.

8 ــ سرقت آب‌های فلسطینی

رژیم صهیونیستی کنترل نزدیک به 83 درصد از منابع آبی فلسطین اشغالی در کرانه باختری را در دست خود گرفته است. نقشه‌های شهرک‌سازی صهیونیست‌ها در کرانه باختری نیز عمدتاً بر اساس منابع آبی این منطقه تعریف می‌شوند.

9 ــ بازداشت و شکنجه فلسطینی‌ها

این اقدامات نیز نقض صریح توافقنامه ژنو است که رژیم صهیونیستی موافقت خود را با آن اعلام کرده است.

10 ــ تخریب منازل فلسطینی‌ها

رژیم صهیونیستی به‌بهانه‌های مختلف اقدام به تخریب منازل فلسطینی‌ها می‌کند و در عین حال صدور مجوز برای بازسازی خانه‌های آنها را با موانع جدی مواجه کرده است.

11 ــ وحشیگری‌های نظامی

کشتار کودکان و زنان و استمرار فعالیت‌های نظامی میان غیرنظامیان از دیگر رویکردهای تبعیض نژادی رژیم صهیونیستی ضد فلسطینی‌ها است.

12 ــ تجزیه فلسطین

نگاهی به نقشه‌های احداث شهرک‌های صهیونیست‌نشین نشان می‌دهد که یکی از مهمترین رویکردهای صهیونیست‌ها تبدیل فلسطین به جزایر دور از هم است که هیچ ارتباطی با یکدیگر نداشته باشند و تنها از طریق گذرگاه‌های ارتش رژیم صهیونیستی بتوانند با هم ارتباط برقرار کنند.

مهمترین قوانین نژادپرستانه رژیم صهیونیستی

حاکمیت رژیم صهیونیستی قوانین نژادپرستانه‌ای را ضد عرب‌ها و فلسطینی‌ها تصویب کرده است که اجرای آنها تاکنون نیز ادامه دارد. بر اساس این قوانین نژادپرستی و تبعیض نژادی به روشی ثابت در سرزمین‌های اشغالی تبدیل شده است. البته طی سال‌های اخیر کابینه افراطی بنیامین نتانیاهو نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی نیز تا حد ممکن این قوانین و اجرای آن را افزایش داده است.

در این بخش از مقاله به مجموعه‌ای از این قوانین اشاره می‌شود:

• قانون شهروندی: در تاریخ 18 جولای سال 2008 کنیست رژیم صهیونیستی قانون شهروندی را به‌تصویب رساند که بر اساس آن می‌توان شهروندی افراد مختلف را در نتیجه هر اقدام متناقض با حمایت از دولت صهیونیستی نقض کرد. تعریف نقض شهروندی در این قانون اصطلاحی بسیار گسترده است که شامل اسکان دادن این افراد در 9 کشور عربی و اسلامی یا انتقال آنها به نوار غزه نیز می‌شود. این قانون حتی به رژیم صهیونیستی اجازه می‌دهد که بدون اثبات محکومیت‌های مختلف ضد فلسطینی‌ها نیز شهروندی آنها را لغو کند.
• قانون نکبت: این قانون اجازه تأمین مالی مؤسسات عمومی را که به‌صورت علنی به چالش با تأسیس دولت یهودی می‌پردازند یا مخالف موجودیت رژیم صهیونیستی به‌عنوان یک دولت یهودی و دموکراتیک هستند منع می‌کند.
• قانون تابعیت اسرائیلی: این قانون به دادگاههای رژیم صهیونیستی اجازه می‌دهد که تابعیت تمامی کسانی را که در زمینه مسایل ضد امنیت رژیم صهیونیستی محکوم می‌شوند لغو کند. این موضوع باعث شده است تابعیت و هویت بسیاری از عرب‌هایی که رژیم صهیونیستی با آنها مخالف است، لغو شود و آن‌ها از سرزمین‌های اشغالی اخراج شوند.
• قانون مصادره اراضی: قبل از اعلام تشکیل دولت رژیم صهیونیستی، صهیونیست‌ها تنها 5.5 درصد از مساحت فلسطین را در اختیار داشتند. بیشترین ارزیابی‌ها مالکیت یهودیان را بر 8 درصد از اراضی فلسطین نشان می‌داد، این در حالی است که در شرایط کنونی به‌لطف مصادره اراضی فلسطینی‌ها، حدود 93 درصد از منابع و سرزمین‌های فلسطینی در اختیار یهودیان و صهیونیست‌ها قرار گرفته است.
• قانون منع پخش اذان: کمیته وزارتی رژیم صهیونیستی پیش‌نویس قانونی را بررسی کرده است که بر اساس آن استفاده از بلندگو در تمامی مساجد سرزمین‌های اشغالی برای پخش اذان ممنوع است.
• قانون تغذیه اجباری اسرای اعتصاب غذا کننده: این قانون یکی از خطرناک‌ترین قوانینی است که زندگی اسرای فلسطینی را تهدید می‌کند و نوعی شکنجه و اقدام غیراخلاقی ضد آنها به‌شمار می‌رود که با عرف و معیارهای بین‌المللی در تناقض است.
• قانون اعمال محکومیت ضد کودکانی که سنگ پرتاب می‌کنند: این قانون تصریح می‌کند که کودکانی که سنگ پرتاب می‌کنند، احتمالاً تا ده سال مجازات زندان خواهند داشت.
• قانون محاکمه کودکان زیر 14 سال: در متن قوانین رژیم صهیونیستی آمده است که دادگاه این رژیم می‌تواند کودکان 12ساله را محاکمه کند، اما گذراندن مدت محاکمه آنها با رسیدن آنها به سن 14سالگی آغاز می‌شود.

• قوانین و سازمانهای واکنش سریع شهری: این سازمان به‌خاطر اعرابی که سال 1948 در فلسطین اشغالی باقی ماندند، ایجاد شد. هر عرب فلسطینی که شهر یا روستایش را ترک کند، طبق نظر این سازمان غایب شمرده می‌شود و همه اعرابی که در مکانی مشخص دارایی‌هایی داشتند، صرف این که مدتی کوتاه از آن دور بودند، غایب شمرده می‌شوند به‌طوری که سی هزار عربی که در سال 1948 از مکانی به مکان دیگر (داخل سرزمین‌های اشغالی) فرار کردند، ولیکن سرزمین را ترک نکرده بودند، داراییهای‌شان مصادره شد.
• قانون تملک اراضی: با هدف انعکاس قانونی مصادره زمینهای عربی برای تثبیت تصرفات سابق و غرامت دادن به صاحبانش تصویب شد که بر اساس آن، حاکم نظامی می‌توانست هر منطقه‌ای را منطقه حفاظت‌شده اعلان کند و ورود هر شخص عربی را که مایل به محافظت زمینش باشد ممنوع نماید، این بدین معنی بود که کلیه املاک اعراب از آن حکومت شد.
• قانون مرزبندی 1958: طبق این قانون از مالک عرب که سند زمین نداشت خواسته شده بود دلیلی بیاورد که مالکیتش بر زمین مذکور برای مدتی بیش از 15 سال را اثبات کند و اگر نمی‌توانست، مالکیت اراضی به دولت داده می‌شد.
• قانون بازگشت و قانون تابعیت: به‌موجب آن به یهود ــ هر جنسیتی که باشد ــ حق اقامت و تابعیت بدون قید و شرط اسرائیلی داده شد در حالی که ولادت عرب متولد در مناطق اشغالی، سند قانونی برای اعطای حق تابعیت به او نیست.

مصادیق تبعیض نژادی در سرزمین‌های اشغالی

بسیاری از نابرابری‌ها در شاخص‌های بهداشتی از نابرابری‌های اقتصادی و اجتماعی ناشی می‌شود. سطح آموزش پایین‌تر، موجب عدم آگاهی اعراب از نحوه مراقبت‌های شخصی و عدم مراجعه به‌موقع به مراکز بهداشتی برای انجام آزمایشها و مراقبت‌های پزشکی می‌شود. در مقابل، سطح آموزش بالاتر یهودیان با سطح مراقبت‌های شخصی بالاتر، به‌کارگیری اقدامات پیشگیرانه و استفاده از خدمات بهداشتی بیشتر همراه است.

به همین ترتیب سطح اشتغال و درآمد پایین‌تر نیز عامل مهمی در کاهش سطح شاخص‌های بهداشتی است. سطح پایین درآمد، با تغذیه نامناسب، شرایط کاری ناسالم و خطرناک، ساعات کاری طولانی‌تر، زمان استراحت کوتاه‌تر و استفاده کمتر از خدمات درمانی و بهداشتی همراه است، که همگی عوامل مؤثری در نزول شاخص‌های بهداشتی محسوب می‌شوند. با مقایسه جوامع یهودی و عرب می‌بینیم شاخص‌های اقتصادی ــ اجتماعی زندگی اعراب، در سطح پایین‌تری نسبت به یهودیان قرار دارد. جمعیت اعراب نسبت به جمعیت یهودیان، جوان‌تر، با سطح درآمد و اشتغال پایین‌تر، میزان متوسط آموزش کوتاه‌تر و نرخ ترک تحصیل بالاتر است، که این مسأله خود به‌عنوان عامل کاهش شاخص‌های اقتصادی عمل می‌کند.

ایده و نظریه صهیونیسم، نظریه‌ای مبتنی بر نژادپرستی و برتری یک نژاد و گروه اقلیت بر سایر گروه‌های نژادی و مذهبی جهان است. صهیونیست‌ها که خود را قربانی نژادپرستی نازی‌ها در جنگ جهانی می‌دانند، خود دولتی جعلی و سرزمینی غصبی بر پایه نژادپرستی و پاکسازی نژادی بنا نهاده‌اند. صهیونیست‌ها خود را قومی برگزیده و مورد عنایت خاص الهی می‌پندارند که اجازه هرگونه تعرض و تعدی به حقوق سایر اقوام و ملل به آن‌ها داده شده است!

مهاجران یهودی آفریقایی‌تبار به سرزمین‌های اشغالی وضعیت اسفباری دارند و تبعیض علیه آنان تا آنجاست که نتانیاهو دو گزینه را به آنان پیشنهاد کرد؛ یا دریافت 350 دلار و ترک سرزمین‌های اشغالی و یا زندان. همچنین کابینه رژیم صهیونیستی برای خلاص‌شدن از 60 هزار مهاجر آفریقایی برنامه‌ای تدوین کرد که مبتنی بر انتقال آنان به رواندا و اوگاندا است.

یکی دیگر از اقدامات رژیم صهیونیستی ساخت دیواری در مرز با مصر برای جلوگیری از ورود مهاجران است و اکنون صدها مهاجر آفریقایی در زندان‌های رژیم صهیونیستی به‌سر می‌برند.نتانیاهو و وزیران کابینه‌اش مهاجران آفریقایی را خطری برای بافت اجتماعی و تهدیدی علیه هویت یهودی می‌دانند.

حقوق «اقلیت‌های نژادی و دینی» در اراضی اشغالی 1948 به‌دفعات و به‌شیوه‌های مختلف از سوی مقامات صهیونیست نقض می‌شود، از جمله این اقلیت‌ها می‌توان به عرب‌های ساکن اراضی اشغالی 1948 اشاره کرد. مالکیت اراضی نقب و روستاهای به‌رسمیت شناخته‌‌نشده در این منطقه، تلاش برای متمرکز ساختن بدوی‌ها در یک منطقه محدود و ازپیش تعیین‌شده که باعث آسیب اجتماعی و اقتصادی آنان می‌شود، از جمله مشکلات این قشر جمعیتی است.

ریشه‌های تبعیض حتی میان خود یهودیان نیز وجود دارد. یهودیان ساکن سرزمین‌های اشغالی را می‌توان به سه درجه شهروندی تقسیم کرد. «یهودیان اشکنازی» در سرزمین‌های اشغالی شهروندان درجه یک محسوب می‌شوند، از امکانات بهتری برخوردار هستند و مورد حمایت ویژه رژیم صهیونیستی هستند. «یهودیان سفاردی» گروه دیگری از یهودیان مهاجر به سرزمین‌های اشغالی هستند که با هدف گسترش زاد و ولد یهودیان و افزایش جمعیت به سرزمین‌های اشغالی مهاجرت کردند اما از سوی اشکنازی‌ها همواره تحت آزار و اذیت بودند. گروه سوم از ساکنان سرزمین‌های اشغالی مهاجران آفریقایی جویای کار بودند که به‌امید شرایط کار بهتر و با تبلیغات صهیونیست‌ها به فلسطین آمدند. این دسته از مهاجران همواره مورد آزار و اذیت دیگر ساکنان سرزمین‌های اشغالی بوده و از حقوق و حمایت چندانی از سوی مقامات رژیم صهیونیستی برخوردار نیستند. بسیاری از این سیاهپوستان علاوه بر «تبعیض مذهبی»، قربانی «تبعیض نژادی» سیاه و سفید نیز می‌شوند.

 چند سال پیش فدراسیون بین المللی حقوق بشرطی گزارش 31صفحه‌ای، موارد تبعیض در سرزمین‌های اشغالی را بررسی و اعلام کرد. بنا بر این گزارش موارد زیر به‌عنوان منشأ تبعیض بین اعراب و یهودیان معرفی گردید. 

ــ دشوار بودن تحصیلات عالیه برای غیریهودیان

طبق این گزارشگرچه اعراب، یک‌پنجم جمعیت ساکنان سرزمین‌های اشغالی را تشکیل می‌دهند، اما هیچ دانشگاه عرب‌زبانی در این سرزمین‌ها وجود ندارد و حتی میان دانشگاه‌های رژیم صهیونیستی هم هیچ درسی به‌زبان عربی تدریس نمی‌شود.

ــ تبعیض در استخدام اعراب

ــ غیرممکن بودن تملک شخصی برای عرب‌ها

از آنجا که اکثر اراضی در رژیم صهیونیستی متعلق به دولت است و از سوی سازمانهای صهیونیستی اداره می‌شود، اعراب نمی‌توانند مالک زمین خود باشند.

ــ تبعیض اجتماعی، اقتصادی، آموزشی و بهداشتی

ــ افزایش فقر و گسترش شکافها

تبعیض نژادی در نحوه رفتار با زندانیان فلسطینی:

صهیونیستها به این که فلسطین اشغالی را زندان بزرگی برای اعراب قرار داده‌اند، اکتفا نکرده، بلکه به‌بهانه‌های مختلف فلسطینی‌ها را طی مدت‌های طولانی زندانی می‌کنند. رفتار صهیونیست‌ها با زندانی فلسطینی و مقایسه آن با زندانیان رژیم صهیونیستی نیز تبعیض نژادی صهیونیست‌ها را نشان داده و نقض آشکار قطعنامه‌های بین‌المللی مربوط به حقوق اسرای جنگی و زندانیان است.

شکنجه‌های زندان‌های رژیم صهیونیستی عموماً به‌صورتهای زیر است:

1 ــ آویختن زندانی از دستها و فشار بر اعضای دیگرش برای چند ساعت، تا حافظه‌اش را از دست بدهد.

2 ــ سوزاندن با ته‌سیگار یا داخل کردن آن در روزنه‌های طبیعی بدن مثل بینی یا چشم یا مقعد.

3 ــ بستن چشمها به‌مدت بیشتر از یک هفته.

4 ــ حمله‌ور کردن سگهای هار و بیمار به زندانیان.

5 ــ وارد کردن شوک برقی بر چهره و سینه و بیضه‌ها.

6 ــ کشیدن (از ریشه درآوردن) ناخن و مژه و قرار دادن تخم‌مرغ داغ زیر بغل تا این قسمت حساس بدن با حرارت آن بسوزد.

7 ــ پیچیدن سیم به دور ساق پا و بازوها و اتصال آن به جریان برق.

8 ــ تجاوز و هتک حرمت نسبت به مبارزان زندانی.

9 ــجنگروانی به‌منظور شکست دادن و از بین بردن زندانیان.

این رفتار غیرانسانی باعث به‌شهادت رسیدن بسیاری از زندانیان و فلج شدن دست و پا و ایجاد سکته‌های قلبی بر اثر اصابت برق، ضعف چشم یا نابینایی کامل و دچار شدن به امراض جسمی و روحی و ایجاد بسیاری از سوختگیها شده است./۸۴۷/ب۱۰۱/ع

منبع: تسنیم