مثبت و منفی نقش روحانی در سریال "نون خ"
بیشتر طلاب و و روحانیون به امور تبلیغی مشغول هستند و درآمد آن چنانی ندارند؛ چرا که وقتی کسی هم وکیل باشد و هم داور، طبیعتا درآمد قابل توجهی خواهد داشت.
به گزارش سرویس فرهنگی اجتماعی خبرگزاری رسا، یکی از سریال‌های نوروزی پرمخاطب که از تلویزیون پخش شد سریال «نون خ» بود. این سریال که مانند اکثر کار‌های سعید آقاخانی در قالب طنز بود توانست مخاطبان قابل توجهی را به خود جلب کند و بر اساس نظرسنجی که صدا و سیما اعلام کرد از حیث مخاطب گوی سبقت را از دیگر سریال‌های تلویزیونی ربود.
یکی از شخصیت‌های محوری داستان سریال، روحانی فیلم به نام «حاج آقای افشه» بود که «هومن حاجی عبداللهی» ایفاگر آن نقش بود. او که با نقش رحمت در سریال پایتخت بیش از پیش دیده شد و به عنوان یک کمدین مطرح شد، در سریال «نون خ» در نقشی متفاوت و در عین حال طنز ظاهر شد؛ هر چند که عمده بار طنز سریال به دوش خود سعید آقاخانی بود و مثلا با تکیه کلام‌هایی از جمله: «یا ایزد منان» و «به امید حق علیه باطل» صحنه‌های کمیکی را ایجاد می‌کرد.
نکات مثبت روحانی سریال
با وجود طنز بودن سریال، یکی از نکات مثبتی که درباره شخصیت روحانی سریال، می‌توان اذعان کرد این بود که در مجموع این شخصیت عاری از لودگی بود و برخلاف برخی از فیلم‌ها و سریال‌ها از این حیث ساحت روحانیت را خدشه‌دار نمی‌کرد.
نکته مثبت دیگر این بود که لااقل در برخی از سکانس‌ها که با زن‌ها دیالوگ داشت، به چهره آن‌ها نگاه نمی‌کرد. این نکته مهمی است که یک روحانی در مواجهه و تکلم با زن نامحرم، به خصوص جوان، به صورت او زل نزند و این نکته معمولا در این سریال رعایت شد. البته موارد نقض هم بود، ولی در کل این مسئله مراعات شده بود.
این صرفا گوشه‌ای از نکات مثبت بود و به این معنا نیست که تمام وجوه این شخصیت و تمامی حرکات و دیالوگ‌های او عاری از نقص بوده و ایده‌ال یک روحانی متعهد و با تقوا است.
یکی از شخصیت‌های محوری داستان سریال، روحانی فیلم به نام «حاج آقای افشه» بود که «هومن حاجی عبداللهی» ایفاگر آن نقش بود. او که با نقش رحمت در سریال پایتخت بیش از پیش دیده شد و به عنوان یک کمدین مطرح شد، در سریال «نون خ» در نقشی متفاوت و در عین حال طنز ظاهر شد؛ هر چند که عمده بار طنز سریال به دوش خود سعید آقاخانی بود و مثلا با تکیه کلام‌هایی از جمله: «یا ایزد منان» و «به امید حق علیه باطل» صحنه‌های کمیکی را ایجاد می‌کرد.
نکات مثبت روحانی سریال
با وجود طنز بودن سریال، یکی از نکات مثبتی که درباره شخصیت روحانی سریال، می‌توان اذعان کرد این بود که در مجموع این شخصیت عاری از لودگی بود و برخلاف برخی از فیلم‌ها و سریال‌ها از این حیث ساحت روحانیت را خدشه‌دار نمی‌کرد.
نکته مثبت دیگر این بود که لااقل در برخی از سکانس‌ها که با زن‌ها دیالوگ داشت، به چهره آن‌ها نگاه نمی‌کرد. این نکته مهمی است که یک روحانی در مواجهه و تکلم با زن نامحرم، به خصوص جوان، به صورت او زل نزند و این نکته معمولا در این سریال رعایت شد. البته موارد نقض هم بود، ولی در کل این مسئله مراعات شده بود.
این صرفا گوشه‌ای از نکات مثبت بود و به این معنا نیست که تمام وجوه این شخصیت و تمامی حرکات و دیالوگ‌های او عاری از نقص بوده و ایده‌ال یک روحانی متعهد و با تقوا است.
شخصیت بحث برانگیز
یکی از نکاتی که چه بسا درباره این کاراکتر بحث برانگیز بود موقعیت شغلی او بود. اینکه یک روحانی داور فوتبال باشد و از طرفی دفتر وکالت نیز داشته باشد شاید به مذاق برخی خوش نیاید و وارونه جلوه دادن جایگاه روحانیت تلقی گردد؛ ولی باید این را بپذیریم که این شخصیت‌ها ما به ازاء خارجی دارد و مثلا واقعا روحانی داریم که داور فوتبال نیز هست و ظاهرا منافاتی هم با یکدیگر ندارد. دفتر وکالت داشتن هم لطمه‌ای به ساحت روحانیت وارد نمی‌کند. آنچه که با شأن و جایگاه روحانیت سنخیت ندارد این است که روحانی در مقام وکالت، درصدد زد و بند و رشوه و مسائلی از این دست باشد.
لکن نکته‌ای که نباید مغفول بماند این است که نباید از این گونه شخصیت پردازی‌ها طوری تلقی شود که عموم طلاب و روحانیون اینگونه هستند و چنین وضعیتی دارند. اکثر طلاب و و روحانیون به امور تبلیغی مشغول هستند و درآمد آن چنانی ندارند؛ چرا که وقتی کسی هم وکیل باشد و هم داور، طبیعتا درآمد قابل توجهی خواهد داشت.
حضور روحانی در مجلس رقص
با وجود محاسنی که این شخصیت داشت، ولی یکی از مواردی که در تناقض آشکار با تقوای روحانی است، سکانس پایانی سریال بود که پر از رقص کردی بود و این شخصیت در آن مجلس حضور داشت و چنین حضوری مهر تأییدی بر آن رقص است که شرعا جایز نیست.
شاید این سخن برای خیلی‌ها گران بیاید؛ ولی اینگونه رقص‌ها به فتوای همه مراجع تقلید، از جمله رهبر انقلاب حرام است؛ ولی آن قدر رقص‌های محلی در سیما نشان داده شده و عملا به عنوان فرهنگی مثبت به خورد جامعه داده شده که قبحش کاملا ریخته و خیلی‌ها اصلا فکرش هم نمی‌کنند که اشکال دارد و از این جهت چه بسا اشکالی هم به عوامل سریال وارد نباشد؛ چرا که قاعدتا آن‌ها هم برایشان مسلم بوده که چنین مراسمی بی‌اشکال است و تأیید مجلس گناه نمی‌شود. /۹۹۹/ی703/س
بابک شکورزاده
یکی از نکاتی که چه بسا درباره این کاراکتر بحث برانگیز بود موقعیت شغلی او بود. اینکه یک روحانی داور فوتبال باشد و از طرفی دفتر وکالت نیز داشته باشد شاید به مذاق برخی خوش نیاید و وارونه جلوه دادن جایگاه روحانیت تلقی گردد؛ ولی باید این را بپذیریم که این شخصیت‌ها ما به ازاء خارجی دارد و مثلا واقعا روحانی داریم که داور فوتبال نیز هست و ظاهرا منافاتی هم با یکدیگر ندارد. دفتر وکالت داشتن هم لطمه‌ای به ساحت روحانیت وارد نمی‌کند. آنچه که با شأن و جایگاه روحانیت سنخیت ندارد این است که روحانی در مقام وکالت، درصدد زد و بند و رشوه و مسائلی از این دست باشد.
لکن نکته‌ای که نباید مغفول بماند این است که نباید از این گونه شخصیت پردازی‌ها طوری تلقی شود که عموم طلاب و روحانیون اینگونه هستند و چنین وضعیتی دارند. اکثر طلاب و و روحانیون به امور تبلیغی مشغول هستند و درآمد آن چنانی ندارند؛ چرا که وقتی کسی هم وکیل باشد و هم داور، طبیعتا درآمد قابل توجهی خواهد داشت.
حضور روحانی در مجلس رقص
با وجود محاسنی که این شخصیت داشت، ولی یکی از مواردی که در تناقض آشکار با تقوای روحانی است، سکانس پایانی سریال بود که پر از رقص کردی بود و این شخصیت در آن مجلس حضور داشت و چنین حضوری مهر تأییدی بر آن رقص است که شرعا جایز نیست.
شاید این سخن برای خیلی‌ها گران بیاید؛ ولی اینگونه رقص‌ها به فتوای همه مراجع تقلید، از جمله رهبر انقلاب حرام است؛ ولی آن قدر رقص‌های محلی در سیما نشان داده شده و عملا به عنوان فرهنگی مثبت به خورد جامعه داده شده که قبحش کاملا ریخته و خیلی‌ها اصلا فکرش هم نمی‌کنند که اشکال دارد و از این جهت چه بسا اشکالی هم به عوامل سریال وارد نباشد؛ چرا که قاعدتا آن‌ها هم برایشان مسلم بوده که چنین مراسمی بی‌اشکال است و تأیید مجلس گناه نمی‌شود. /۹۹۹/ی703/س
بابک شکورزاده
ارسال نظرات
نظرات بینندگان
ناشناس
۱۱ آذر ۱۳۹۸ - ۱۱:۴۰
پرداختن به سریال ها پر مخاطب سیما جای تقدیر دارد و بهتر است مطالب ارائه شده پر بار تر باشد
پاسخ