ابعاد پیدا و پنهان هک و انتشار فیلم زندان اوین

به گزارش خبرنگار سرویس فرهنگی و اجتماعی خبرگزاری رسا، گروهی که خود را به «عدالت علی» موسوم ساخته و بدون ارائه هیچگونه پیش زمینه‌ای از خود، به انتشار فیلم‌هایی از داخل زندان اوین پرداخته، ادعا می‌کند تمام فیلم‌های دوربین مداربسته زندان اوین را هک کرده و توانسته است اقتدار امنیتی جمهوری اسلامی را به‌چالش بکشد. البته تأملاتی جدی درباره این اقدام وجود دارد.

نکتۀ جالب در انتشار این فیلم‌ها این است که تا کنون بیشتر فیلم‌های منتشر شده برای پیش از تاریخ انتخابات سیزدهمین دوره ریاست جمهوری هستند. انتشار این فیلم‌ها و اخبار که ابتدا سر از رسانه‌های خارجی مانند رادیو فردا و ایران اینترنشنال در آورده، دست کمی از ماجرای صوت جنجالی ظریف ندارد.

هرچند که امکان دارد در برخی از زندان‌ها، زندان‌بان کنترل خود را از دست بدهد و رفتاری خارج از قواعد اسلامی با زندانی مرتکب شود؛ اما هیچگاه نمی‌توان نادیده گرفت که در دوران ریاست آقای رئیسی در قوه قضاییه، با افزایش آزادی زندانیان غیرعمد و کاهش ساعت بازداشت‌های موقت متهمان غیرامنیتی مواجه بودیم.

انتشار فیلم از دیفیس کردن صفحه نمایش مانیتورهای زندان و بردن نام آیت الله رئیسی در این صفحه دیفیس شده، آیا به قول آن مقام مسؤول در فصل دوم سریال گاندو، می‌تواند چیزی جز «تسویه حساب‌های سیاسی» باشد؟ قطعاً اگر دسترسی‌های بیشتر نسبت به اطلاعات هک شده از زندان اوین در اختیار این هکران باشد، می‌بایست اطلاعات بازجویان امنیتی که به این زندان رفت و آمد دارند را منتشر می‌ساخت و یا فیلم‌های دقیق‌تری از شکنجه‌های مجرمان امنیتی که از آنان به‌عنوان فعالان مدنی یاد می‌شود نشان می‌دادند؛ اما چرا حتی یک تصویر از لحظه شکنجه‌های مجرمان امنیتی منتشر نمی‌کنند و تنها چند صحنه مانور و ضرب و شتم برخی زندانیان غیر امنیتی را به‌عنوان شکنجه، با چاشنی عملیات روانی به خورد مخاطب می‌دهند؟

هرچند که برخورد نامتعارف و خارج از قانون با زندانی باید مورد بحث و بررسی قرار بگیرد؛ هرچند که شاید این دم خروسی باشد که از رفتار خارج از قانون برخی افسران و سربازان در زندان اوین منتشر شده؛ اما هیچگاه نمی‌توان قسم حضرت عباسی چون زندان گوانتانامو و ابوغریب و رفتار بد و خارج از قانون با بازدداشتی‌ها و زندانیان این زندان توسط افسران غرب وحشی با لباس تمدن مدرن را از یاد برد.

به‌طور عمده می‌توان به‌چند نکتۀ مهم درباره اتفاقات زندان اوین و هک شدن دوربین‌هایش اشاره کرد:

1. عملکرد قوی رسانه‌های معاند در لجن‌پراکنی علیه مدیریت آیت الله رئیسی در قوه قضاییه؛ هرچند که این عملکرد رسانه‌ای معاندین علیه ریاست ایشان به طول و عمق لازم نرسید.
2. بی‌دقتی در حفظ و ارتقای امنیت دوربین‌های مداربسته زندان اوین.
3. عدم عملکرد صحیح رسانه‌های داخلی در بازتاب دادن به برخورد دستگاه قضایی با مأموران متخلف در زندان اوین.
4. عذرخواهی مسؤولان بابت بی‌دقتی در مسأله حفظ حقوق زندانی، برخلاف تأکید مسؤولان آمریکایی بر ادامه رفتارها و جنایت‌هایشان علیه بشریت؛ مانند آنچه که اخیراً در افغانستان روی داد.
5. تلاش قوه قضاییه جهت افزایش نظارت بیشتر و دقیق‌تر در بهبود کیفیت و ارتقای سطح تعامل زندانبان و زندانی به‌دلیل تبدیل شدن این موضوع به یک مطالبه عمومی از دستگاه قضایی به‌عنوان رفتار و سیره فراموش شدۀ اسلامی در برخورد با زندانی.

باید یادآوری کرد، دورانی که دهان منتقدان بسته می‌شد، گذشته است. فیلم‌های زندان اوین به‌عنوان نقدی صحیح بر دستگاه قضایی، توسط مسؤولان این قوه مورد پیگیری قرار گرفته است و مردم به‌زودی منتظر اقدامات کوتاه مدت، میان مدت و بلند مدت جهت بهبود اوضاع خواهند بود؛ اما به‌واقع تلاش رسانه‌ای-روانی برای تعمیم دادن این قبیل اتفاقات به نظام جمهوری اسلامی، یک تلاش وقیحانه است که می‌تواند یک «تسویه حساب سیاسی» به‌شمار رود.

 وجود قاضی شریح‌ها، هیچ وقت دلیل نقصان اسلام نیست. به‌قول معروف، اسلام به‌ذات خود ندارد عیبی، هرچه عیب است در مسلمانی ماست.

درپایان توجه شما را به تصاویری از زندان‌های لوکس و مدرن آمریکایی که زندانیان آن روزانه به نوشیدن انواع نوشیدنی‌های خنک و دلخواه، دوش گرفتن در بهترین حمام‌های آمریکایی، خوابیدن بر روی تشک‌هایی از جنس پرقو و استراحت طولانی مدت مشغول هستند، جلب می‌کنیم.