۱۱ خرداد ۱۳۹۶ - ۱۶:۰۰
کد خبر: ۵۰۲۳۸۸
استاد اخلاق حوزه تبیین کرد؛

ملازمه معاد با ربوبیت الهی

حجت الاسلام والمسلمین نظری منفرد «ربوبیت خداوند» را یکی از دلایل ضرورت معاد دانست و این دو را ملازم یکدیگر معرفی کرد.
حجت الاسلام والمسلمین نظری منفرد

به گزاش خبرنگار خبرگزاری رسا، حجت‌الاسلام والمسلمین علی نظری منفرد در جلسه تفسیر قرآن کریم که ظهر امروز در مسجد اعظم قم برگزار شد، با اشاره به این که مسأله معاد بعد از اعتقاد به خداوند، یکی از اثرگذارترین اعتقادات در زندگی و سعادت انسان است، گفت: ما فقط در فروع دین می‌توانیم تقلید کنیم، اما در اصول دین اینگونه نبوده و باید هر کدام از ما به اندازه‌ آگاهی‌مان برای خود دلیلی محکم برای اثبات اصول دین داشته باشیم.

استاد اخلاق حوزه علمیه ادامه داد: از ساربانی پرسیدند «چگونه به وجود خداوند پی بردی؟» پاسخ داد «من از سرگین شتر پی می‌برم که از اینجا شتری عبور کرده است؛ در بیابان رد پایی می‌بینم و به عبور انسانی پی می‌برم؛ آنوقت چطور می‌شود این آسمان‌ها و زمین و آفرینش را ببینم و به خدا پی نبرم؟».

وی با اشاره به این که یکی از دلایل معاد «ربوبیت خداوند» است، اظهار داشت: «رب» به معنای مالک است و برای این معنا می‌توان به جمله عبدالمطلب به ابرهه «أنا رب الإبل و للبیت ربٌّ؛  من صاحب شتر هستم و برای خانه کعبه نیز صاحبی است» اشاره کرد؛ خداوند مالک است و همه ما مملوک و بنده او هستیم.

حجت‌الاسلام والمسلمین نظری منفرد با بیان این که مالکیت از تدبیر جدا نیست، عنوان کرد: مردم در برابر خداوند به دو دسته مطیع و غیر مطیع تقسیم می‌شوند؛ حال خداوند برای اینکه هر دو دسته را به جزای اعمال شان برساند، آنها را باز می‌گرداند و به حساب یکایک آنها رسیدگی کرده و امور آنها را تدبیر می‌کند.

استاد اخلاق حوزه علمیه قم با اشاره به این که ربوبیت ملازم با معاد است، بیان کرد: در آیات قرآن کسانی که معاد را قبول نکرده‌اند، کافر به ربوبیت الهی معرفی شده‌اند، مانند آیه شریفه «وَ إِنْ تَعْجَبْ فَعَجَبٌ قَوْلُهُمْ أَ إِذا کُنَّا تُراباً أَ إِنَّا لَفي‏ خَلْقٍ جَديدٍ أُولئِکَ الَّذينَ کَفَرُوا بِرَبِّهِمْ؛ و اگر شگفت آری ، شگفت از گفتار آنهاست که می گویند، آیا وقتی خاک شدیم دوباره از نو زنده می شویم ؟ آنها کسانی هستند که به پروردگارشان کافر شده اند».

وی در پایان خاطرنشان کرد: آیه مذکور به صراحت ملازمه معاد با ربوبیت الهی را بیان می‌کند، زیرا بیانگر آن است که کفر آنها نسبت به پروردگارشان، آنان را منکر معاد ساخت و اگر حقیقت ربوبیت را می‌دانستند و پروردگارشان را می‌شناختند اذعان می‌کردند که مستلزم تحقق روزی است که در آن کردار مردم مورد حسابرسی قرار می‌گیرد./841/پ۲۰۲/ج

ارسال نظرات