بسیاری از رنج و مصیبت ها به سبب پرحرفی است

حجت الاسلام اکبر دهقان در گفت وگو با خبرنگار خبرگزاری رسا، به تبیین نقش انسان در به وجود آمدن رنج و گرفتاری پرداخت و گفت:‌ گاهی انسان به دست خودش، مال خودش را تلف می کند و از این بابت ناراحت می شود؛ رنجی وجود نداشت، اما برای خود رنج درست کرد.

مؤلف و نویسنده حوزوی با بیان اینکه بهترین راه دوری از رنج ها قرائت دعای تحویل سال است، اظهار داشت: بعضی ها متوجه نیستند و می گویند «امسال سال خوبی باشد»، اما توجه ندارند که اگر تمام روزها به جای باران، اسکناس ببارد، اما کمر انسان شکسته بوده و مریض باشد، سال خوب چه فایده ای دارد؟ به یقین وقتی انسان سالم نباشد، نوعاً اخلاق خوبی هم نخواهد داشت.

وی با اشاره به فرازی از دعای تحویل سال «حوِّل حالنا الی احسن الحال» ابراز داشت: اگر حال انسان، حال خوبی باشد بسیاری از مسائل زندگی عوض می شود، برای همین در اول فروردین همینطور که درختان برگ و بار تازه می آورند، ما نیز باید خود را به گونه ای بسازیم که در سال جاری میوه رسان بوده و برای جامعه مفید باشیم.

انسا‌ن‌ها در برابر رنج‌ها و مصیبت ها ۳ گروه هستند

حجت الاسلام دهقان تفاوت انسان‌ها نسبت به رنج ها را اینگونه توصیف کرد: انسا‌ن‌ها چه خوب باشند و چه بد نسبت به رنج‌ها از سه گروه خارج نیستند؛ بعضی ها رنجشان اول زندگی‌شان است و بعد راحت می شوند؛ بعضی ها رنجشان در آخر زندگی‌شان است به طوری که در رنج می میرند و بعضی ها هم از همان ابتدا به تدریج رنج می برند.

استاد اخلاق حوزه علمیه قم خاطرنشان کرد: یکی از نعمت های بزرگ خداوند فهم است، وقتی روی امور بیجا فکر می کنیم فکرمان خراب می شود؛ به جای اینکه بگوییم چه شد، بیاییم ببینیم که چه باید کرد؟؛‌ وقتی از غم یادتان آمد بگویید «لااله الاالله» و هنگامی که دیدید راه چاره ای پیدا شد بگویید «الحمدلله».

وی ادامه داد: برای اینکه خداوند مشکلاتتان را حل کند سعی کنید همواره امور مردم را راه بیاندازید و در خانه ها با همدیگر بحث نکنید.

حجت الاسلام دهقان یکی از عوامل رنج را تنبلی خواند و عنوان کرد: بسیاری از انسان‌ها هستند که الان رنج می برد که بعداً رنج نبرد؛ یعنی حاضر است یک سختی بکشد برای اینکه سختی دوم را نکشد، مانند وسواس که شخص پیوسته یک لباس را می شوید برای اینکه می خواهد رنج درونی را کم کند، رنج بیرونی را تحمل می کند.

بسیاری از رنج ها به سبب پرحرفی است

پژوهشگر حوزوی عامل دیگری که انسان‌ها را به رنج می افکند را جهل و نادانی معرفی کرد و بیان داشت: گاهی انسان بر اثر جهل زیاد پرحرفی می کند؛ اگر بخواهیم مدد الهی به سراغمان بیاید باید کم حرف بزنیم و زیاد کار کنیم.

وی در پایان یادآور شد: در حدیث قدسی آمده است، وقتی دیدی روزی‌ات در حال کم شدن است، آرام آرام داری قسیّ القلب می شوی، بدنت دارد دردمند می شود و مالت کم می شود بدان که سخنان بی فایده می گویی./841/ت302/ب1