خواسته های نفسانی انسان را در زندان دنیا اسیر می کند

به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، آیت الله تحریری تولیت مدرسه علمیه مروی، شب گذشته در سلسله جلسات تفسیر مناجات ابوحمزه ثمالی که در همین مدرسه علمیه برگزار شد، گفت: طبق صریح روایات؛ زمانی که انسان گناه می کند نقطه ای سیاه در قلب او می‌نشیند.

وی افزود: مقصود از این کلام آن است که قلب انسان از ابتدا یک نورانیت فطری دارد و با انجام گناه این نورانیت به تاریکی مبدل می شود که اگر انسان توبه کند آن نقطه سیاهی محو می شود و به همان حالت نورانیت برمی گردد.

آیت الله تحریری در ادامه بیان داشت: اگر انسان اهل توبه نباشد آن تاریکی در قلب فراگیر می شود، در چنین حالتی انسان در مسیر تنزل قرار می گیرد  که اگر توقف نکند به صورت طبیعی این تنزل ادامه خواهد یافت چرا که خواسته های نقسانی انسان توقفی نخواهد داشت؛ این خواسته ها در همه زمانها و شؤونها هست و جلوه نمایی می کند.

تولیت مدرسه علمیه مروی با بیان این مطلب که خواسته های نفسانی انسان را به سجن دنیا می کشاند، ابراز کرد: چنین انسانی که با فسق و فجور همراه شود با سجین پیوند می خورد، اما زمانی که به خداوند متعال توجه می کند این روح علو پیدا می کند و انسان در مسیر علیین قرار می گیرد.

وی با تاکید بر اینکه اعمال حسنه انسان را در زمره ابرار قرار می دهد، گفت: امام سجاد(ع) چهار چیز را برای رسیدن به خداوند بیان می کنند که شامل تعیین مقصد، توجه داشتن به حضرت حق، استغاثه به درگاه باری تعالی و چهارم دعا و مناجات است.

آیت الله تحریری ادامه داد: انسان هنگام مناجات با پروردگار متعال باید حالت خضوع و خشوع داشته باشد اگر انسان هنگام مناجات با حضرت حق برای خود جایگاهی قائل باشد همچنان آن حجاب باقی است.

تولیت مدرسه علمیه مروی اضافه کرد: هنگام دعا و مناجات انسان باید خداوند را به عنوان کریم مطلق بداند، در چنین حالتی بنده از آن جایگاه با عظمت می خواهد او را به سوی خود بکشاند و با توجه به حق بودن معبود است که عبد دارای جایگاه می شود در غیر این صورت عبد جایگاهی نخواهد داشت.

وی افزود: خداوند متعال آن حقیقت مطلقی است که با کمال مطلق خود به بنده عنایت دارد لذا با همان جایگاه امر به دعا و مناجات می شود./813/پ202/ب1