دیدار اعضای شورای سیاست گذاری همایش ملی مرجعیت علمی قرآن کریم با مراجع
وی در سخنان خود با اشاره به جاودانگی و بیپایانی قرآن کریم ابراز کرد: هر چه بر روی قرآن کار شود، هنوز کم است و هر تلاشی در این مسیر، تنها مقدمهای برای گامهای بعدی خواهد بود.
حضرت آیتالله مکارم شیرازی با بیانی حکیمانه و عمیق، همگان را به تلاش بیوقفه و با روحیه جستوجوگر در این راه فراخواند و بیان داشت: قرآن همچنان از انحرافات و تحریفات در امان خواهد ماند، چرا که این کتابِ الهی، جاودانه و بیپایان است.
متن کامل سخنان حضرت آیتالله مکارم شیرازی به شرح زیر است:
«از زحمات تان بسیار تشکر می کنم. هر گونه خدمت به قرآن کم است. امیرمؤمنان علی(ع) در نهجالبلاغه میفرماید هر کسی که کنار قرآن بنشیند، یا چیزهایی از انحرافاتش کم میشود یا به کلی از بین میرود. قرآن کتابی عمومی و دائمی است که متعلق به گروه خاصی نیست و به طور کلی، با توجه به اهمیتی که قرآن دارد، هر چه بیشتر روی آن کار شود، هنوز کم است و همانندی بَحرٌ لا ینزَف، هیچ گاه تمام نمیشود.
قرآن کتاب جاویدانی است، بنابراین کار روی آن نیز باید جاویدان باشد و مطابق با جاویدان بودن قرآن باشد. هر کاری که به پایان میرسد، مقدمهای برای کار دیگری خواهد بود.
فکر بسیار خوبی کردید و من به سهم خودم از شما تشکر میکنم. این استقبال خوب نشاندهنده قدردانی از زحمات شماست و جوابگوی این استقبال خواهید بود. انشاءالله شرکتکنندگان نیز از این برنامه راضی خواهند بود، با توجه به زحماتی که شما در این زمینه کشیدهاید و هنوز در حال کشیدن آن هستید. ما هم از تلاشهای شما راضی خواهیم بود و دعا میکنیم که در این برنامه موفق باشید. والسلام علیکم و رحمة الله و برکاته».
قرآن کریم یک کتاب علمی و عامل حیات انسان است
همچنین آیتالله عبدالله جوادی آملی در دیدار شورای سیاست گذاری همایش ملی «مرجعیت علمی قرآن کریم» که امروز چهارم بهمن در قم برگزار شد، بر جایگاه والای قرآن کریم در حیات انسان و جامعه تأکید کرد.
وی ضمن تقدیر از تلاشهای اساتید و پژوهشگران حاضر در این همایش بیان کرد: قرآن نهتنها یک کتاب علمی است که درباره آن پژوهش انجام میشود، بلکه خود قرآن انسان را یاری میکند و عامل حیات اوست.
آیت الله جوادی آملی با اشاره به آیه شریفه اسْتَجِیبُوا لِلّهِ وَ لِلرَّسُولِ إِذَا دَعَاکُمْ لِمَا یُحْیِیکُمْ اظهار کرد: این آیه شریفه، نشاندهنده این است که قرآن حقیقتاً مایه حیات انسان است، این حیات تنها یک مفهوم ظاهری نیست، بلکه به گوهر ذات انسان مربوط میشود و قرآن در گوهر انسان نقشآفرین است.
حضرت آیتالله جوادی آملی با اشاره به اتمام تفسیر گرانسنگ «تسنیم» افزود: تفسیر تسنیم محصول حوزه است و این تلاش چهلساله به برکت تلاش اساتید، شهدا و نظام اسلامی بوده است. خون شهدا برکتی بزرگ برای جامعه اسلامی است و حیات علمی و دینی ما مرهون آن است.
وی تصریح کرد: این دستاورد حاصل کار جمعی حوزههای علمیه است. حوزه میتواند با بهرهگیری از توان علمی خود، هم نظام را حفظ کند و هم در برابر جاهلیت مدرن و دشمنان اسلام بایستد.
مفسر قرآن کریم بر ضرورت تولید آثار علمی پایدار و جهانی تأکید و بیان کرد: ما باید آثاری تولید کنیم که به کتاب درسی تبدیل شوند و برای نسلهای آینده باقی بمانند، نه صرفاً مقالاتی که پس از مطالعه کنار گذاشته شوند. کتابهایی مانند شرح لمعه باید الگوی ما در نگارش آثار علمی باشد.
وی همچنین به اهمیت علم و نقش علما در تربیت جامعه اشاره کرد و اظهار داشت: خونی پاکتر از خون شهید نداریم، اما خداوند در قرآن حتی به خون شهید قسم نخورد، بلکه به قلم و مرکب قسم یاد کرد، زیرا این مرکب است که شهیدپرور است، چراکه علم و دانش است که جوامع را متحول میکند.
حضرت آیتالله جوادی آملی در بخش دیگری از پیام خود بر ضرورت جهانیاندیشیدن در ارائه معارف قرآنی و نقش حوزه علمیه در تحقق این هدف تاکید کرد.
وی با تأکید بر جهانی بودن پیام قرآن بیان کرد: قرآن کتابی برای تمام جهانیان است و پیام آن نیز باید جهانی باشد. اگر جهانی سخن میگوییم، باید جهانی نیز بیندیشیم. علوم انسانی تنها به مباحثی مانند فقه و اخلاق محدود نمیشود؛ بلکه تمام نظام هستی، از آسمانها تا زمین، کتابخانهای است که برای فهم انسان و بهرهگیری او از آن آفریده شده است.
وی با اشاره به آیه خَلَقَ لَکُمْ ما فِی الْأَرْضِ جَمیعا تأکید کرد: شناخت عمیق جهان و بهرهبرداری از آن بر عهده انسان است. در این مسیر، علم باید انسان را به سمت شناخت خداوند و بهرهگیری از نشانههای الهی هدایت کند.
حضرت آیتالله جوادی آملی به اهمیت نقش قرآن و نهجالبلاغه در تمدنسازی و هدایت جامعه تاکید و تصریح کرد: اگر قرآن هست، نهجالبلاغه نیز باید همراه آن باشد؛ چراکه این دو، مکمل یکدیگر در ایجاد تمدن الهی هستند. نهجالبلاغه به دنبال جاهلیتزدایی است، نه صرفا جهالتزدایی یا جهلزدایی. این وظیفه فردی هر انسان است، اما هدف اصلی امیرالمومنین علی(ع)، برطرف کردن جاهلیت و ایجاد جامعهای الهی، متمدن و آبرومند است.
وی در پایان اظهار امیدواری کرد که تلاشهای پژوهشگران و علمای اسلامی، علاوه بر جهلزدایی و جهالتروبی، زمینهساز تمدنسازی و جاهلیتروبی نیز باشد.