طرح یهودی‌سازی مسجد الاقصی با همکاری مثلث عربی/ برپایی معبد سلیمان به کمک آل‌سعود
خبرگزاری رسا ـ گروه بین الملل: فلسطین سرزمینی است مقدس که به برکت وجود اماکن مقدسۀ بسیار در آن، از جمله شهر ایلیا که پس از فتح فلسطین به همت مسلمانان، بیت‌المقدس نام‌گذاری شد، در بین ادیان بزرگ اسلام، مسیحیت و یهودیت اهمیت فراوانی دارد و هیچ سرزمین دیگری در دنیا از چنین قداستی برخوردار نیست. قدس برای هر سه دین بزرگ آسمانی دارای تقدس بوده و از اهمیت طراز اولی در نزد آنان برخوردار است. مسجد الاقصی به عنوان سومین حرم شریف پس از مکه و مدینه، دارای اهمیت خاصی برای مسلمانان است. به بهانه سالگرد آتش سوزی مسجد الاقصی به بررسی این حادثه دردناک پرداختیم:
تاریخجه مسجد الاقصی
مسجد الاقصی اولین قبله مسلمانان و از مقدس‌ترین مساجد اسلامی واقع در شهر بیت المقدس فلسطین است که بنابر روایات متعدّد پیامبر گرامی اسلام (ص) از آنجا به معراج رفت. نام این مسجد از آیه اول سوره اسراء گرفته شده که به معنای دورترین مسجد است.
این مسجد را حضرت داوود علیه السلام بنا نهاد و سپس فرزندش، حضرت سلیمان آن‌را کامل کرد و از آن پس بارها در طول تاریخ از جمله در عهد عبدالملک بن مروان از خلفای اموی تجدید بنا شد.
اطلاق نام مسجد الاقصی به مسجدی که امروزه به این نام مشهور است، اصطلاح جدیدی است و مقصود مورخان قدیم هنگامی که از مسجد الاقصی نام می‌بردند، تمام و یا قسمتی از صحنی است که حصارها و برجها و باروها بر مبنای آن استوار است و در آن بابهایی قرار دارد که به هنگام اسراء و معراج معروف و مشهور بوده است.
در تصویرهای منتشر شده، تصاویر گنبد طلایی "قبه‌الصخره" با مسجدالاقصی اشتباه گرفته می‌شود در حالی که مسجدالاقصی دارای گنبدی به رنگ سبز یشمی است.مسجدالاقصی یک بار در زلزله‌ای شدید ویران شد، در سال 585 م و در سال 583 هجری قمری توسط صلاح الدین ایوبی مرمت شد، و در قرن نهم هجری قسمت دیگری از مسجد ساخته شد.
تولیت مسجد الاقصی
در 26 اکتبر 1994 اردن و اسرائیل با امضای پیمان صلحی موسوم به وادی عربه فصل جدیدی از روابط میان دو کشور را آغاز کردند تا اردن پس از مصر دومین کشور عربی باشد که به عادی سازی روابط با اسرائیل روی می‌آورد. مشکلات اقتصادی، سیاسی و نظامی اردن از یکسو و نیز ادعای حمایت از فلسطین و بناهای تاریخی و مذهبی از سوی دیگر این دولت را به سوی اسرائیل سوق داد تا اردن به بهانه صیانت از مسجد الاقصی و اماکن مذهبی فلسطین و اجرای پروژه عادی سازی روابط با رژیم اشغالگر قدس، بحران داخلی کشورش را التیام بخشد. با نظر به بند نهم این پیمان به وضوح مشخص می‌شود که این ادعا صحت ندارد. در این بند آمده است:
1.هریک از طرفین اجازه ورود طرف مقابل به اماکن دارای اهمیت تاریخی و یا دینی را می‌دهد.
2.اسرائیل نقش کنونی اردن بر اماکن اسلامی مقدّس در فلسطین را به رسمیت می‌شناسد.
3.طرفین در راه تقویت گفت‌و‌گوی ادیان سه‌گانه الهی با هدف دستیابی به تفاهم دینی، التزام اخلاقی، همزیستی مسالمت آمیز و... تمام تلاش خود را به کار خواهند گرفت.
بنابر پیمان صلح وادی عربه مقرر شد تا عبادت یهودی‌ها در محوطه مجموعه مسجدالاقصی منع شود و دولت اردن متولی رسمی مجموعه مسجدالاقصی باشد. اکنون مجموعه مسجدالاقصی زیر نظر مفتی بیت‌المقدس اداره می‌شود.
حادثه آتش سوزی مسجد بیت المقدس
در 21 آگوست 1969 (30 مرداد 1348) یک گردشگر صهیونیستی به نام دنیس مایکل روهان به بهانه تفریح و گردش وارد فلسطین شد. وی با برافروختن آتش در بخش شرقی مسجد سبب شد تا با افزایش دامنه آتش، دست كم 200 متر مربع از سقف مسجد كاملاً ويران شود، همچنین منبر تاریخی معروف «نورالدین محمود» که بعدها توسط صلاح الدین ایوبی در مسجدالاقصی بنا شده و ارزش هشتصد سال سابقه داشت طعمه حريق شده و از بين رفت.
در همان روز رژیم اشغالگر قدس آبهای مسجد الاقصی را بسته و مانع از رسیدن ماشین‌های آتش نشانی به محل آتش سوزی شد تا آنجا که بیشتر مسجد در اثر این اقدام از بین رفت.
با افزایش دامنه اعتراض‌ها اسرائیل عامل آتش سوزی را دستگیر کرد اما بعدها با هدف نجات وی از محاکمه اعلام کرد که دنیس مایکل بیمار روانی بوده و بلافاصله وی را به استرالیا فرستاد.
از تاسیس کنفرانس اسلامی تا واکنش امام خمینی (ره)
در مهر 1348 و پس از آتش سوزی در مسجد الاقصی، سازمان کنفرانس اسلامی با حضور سران کشورهای عربی در رباط پایتخت مراکش اعلام موجودیت کرد. ملك حسن دوم پادشاه پيشين مراكش ميزبان اجلاس و محمد رضا پهلوي شاه وقت ايران افتتاح كننده آن بود. در آن زمان بسیاری از کشورها تحت نفوذ جمال عبدالناصر قرار داشتند و با توجه به رویکرد ضد اسرائیلی عبدالناصر آمریکا و اروپا به مخالفت با این اجلاس برخواستند.
مخالفت غرب با برگزاري نشست كشورهاي عربي به اين خاطر بود كه در آن زمان بسياري از دولتهاي عربي تحت نفوذ جمال عبدالناصر قرار داشتند و تشكيل هر اجلاسي كه محدود به كشورهاي عرب مي‌شد، ممكن بود با توجه به نفوذ ناصر، منجر به تندروي عليه اسرائيل گردد و آمريكا و اروپا مخالف چنين پيشامدي بودند. با آنکه این کنفرانس با هدف بررسی به مساله آتش سوزی مسجد الاقصی و اتخاذ یک اقدام عملی مناسب تشکیل شد اما در عمل هیچ تاثیری نداشت، عجیب‌تر آنکه نه تنها هیچ اسمی از آتش سوزی مسجد الاقصی برده نشد بلکه در قطعنامه پایانی نیز از آوردن کلمه بیت المقدس نیز امتناع و به جای آن از واژه اورشلیم استفاده کردند.
امام خمینی «ره» که در آن سالها در نجف اقامت داشت به انتقاد شدید از اقدام جنایتکارانه صهیونیست‌ها و تشکیل اجلاس ساختگی رباط پرداخت. امام در مصاحبه‌ای با روزنامه الجمهوریه تاکید کرد که « كنفرانس اسلامي كه در رباط منعقد گرديد منشأ خدمتي به سود مسلمانان نشد،بلكه به دشمنان اسلام كمك كرد».
امام همچنین در بهمن 1348 در بحث حکومت دینی خود با افشاگری نسبت به اقدامات رژیم شاهنشاهی و کشورها مرتجع عربی در سرپوش گذاشتن بر جنایت رژیم صهیونیستی اعلام کرد:« مسجدالاقصي را آتش زدند، ما فرياد مي‌كنيم كه بگذاريد مسجدالاقصي به همين حال نيم سوخته باقي باشد،اين جرم را از بين نبريد ولي رژيم شاه حساب باز مي‌كند و صندوق مي‌‌گذارد و به اسم بناي مسجدالاقصي از مردم پول مي‌گيرد تا شاه بتواند از اين راه استفاده نمايد و جيب خود را پر كند و ضمناً آثار جرم اسرائيل را از بين ببرد.»
پشت پرده سناریوی جدید رژیم صهیونیستی
در میان سکوت جامعه جهانی و کشورهای عربی مدّعی حمایت از ملت فلسطین، هر ساله یهودیان تندرو و افراطی صهیونیستی به بهانه‌های مختلف از «عید سال نو یهودی»، آغاز عید فصح تا تاسیس معبد سلیمان و ... حملات گسترده‌ای را به مسجد الاقصی ترتیب می‌دهند. طرح تقسیم زمانی مسجد الاقصی و جلوگیری از ورود نمازگزاران به این مسجد، محاصره شدید اقتصادی، ساخت منازل مسکونی، حمله نظامی علیه مردم نوار عزه و ... تنها بخشی از سناریوی رژیم صهیونیستی برای تصرّف فلسطین و خالی شدن این مکان از مسلمانان است.
تلاش برای مصادر کامل مسجد الاقصی از دیگر طرح‌های اسرائیل برای تحت الشعاع قرار دادن انتفاضه مردمی در فلسطین است. سید حسن نصرالله در سخنانی با اشاره به این موضوع می‌گوید: «از وادی الحجیر تهدیدی را که متوجه مسجد الاقصی و اماکن مقدس قدس است و تهدید اخیر که نیت دشمن برای برپایی کنشتی در دیوار ندبه و سوزاندن خانه‌ها و چادرهای مسکونی با زنان و کودکان ساکنش است یادآوری می‌نماییم. هیچ کس هم در جهان جلودار این‌ها نیست. مقاومت راه ما برای دفاع از کشور و کرامت‌مان، بازگرداندن اماکن مقدس، رویارویی با همه‌ی خطرات و رقم زدن همه‌ی پیروزی‌هاست. »
در این میان اما عادی سازی روابط کشورهای عربی با اسرائیل از خطرناک‌ترین طرح‌های رژیم اشغالگر قدس برای مشروعیت بخشیدن به جنایات خود در فلسطین اشغالی است. عربستان سعودی به ظاهر خود را حامی مردم فلسطین می‌داند اما در واقع با برقراری رابطه با اسرائیل درصدد به دست آوردن جایگاه و مقبولیت بیشتر در خاورمیانه و کشورهای عربی است. آل سعود برای تحقق این هدف از هیچ تلاشی فروگذار نکرده است. سکوت در برابر تخریب مسجد الاقصی و برپایی معبد سلیمان از سویی و حمایت مادی در اجرای این طرح از سوی دیگر تنها بخشی از اهداف شوم عربستان سعودی در یهودی سازی مسجد الاقصی و قدس شریف است. هرچند که در این میان ملت فلسطین بازیچه سیاست‌های جنون آمیز عربستان سعودی شدند.
سید حسن نصرالله دبیرکل حزب الله لبنان با پرده برداشتن از این واقعیت و تاکید بر آنکه عادی سازی با اسرائیل هیچ دستاوردی برای مردم فلسطین نداشته، می‌گوید: «تصور بر این بوده است که اگر عربستان سعودی درصدد برقراری رابطه با اسرائیل برآید هزینه گزافی از رژیم صهیونیستی خواهد گرفت اما الان مشاهده می‌کنید که عادی سازی با اسرائیل هیچ دستاوردی برای فلسطینیان یا عرب‌ها چه در سطح امنیتی و سیاسی و چه در سطح حقوقی و اعتقادی نداشته و عربستان امروز به شکل مجانی در حال عادی سازی روابط با اسرائیل است.»
به نظر می‌رسد که مقاومت و ایستادگی در برابر رژیم صهیونیستی تنها گزینه ملت فلسطین برای آزادی قدس شریف و بازگشت عزّت و کرامت به مردم این کشور است. اگر فقط خطرها و تهدیدهایی که در کمین مردم فلسطین است مورد بررسی قرار گیرد، لزوم حمایت کشورهای اسلامی از مساله فلسطین در شرایط کنونی امری غیر قابل انکار به نظر می‌رسد؛ خصوصا آنکه مساله فلسطین به وحدت و انسجام بیشتر امت اسلامی منجر شده است. رهبر معظم انقلاب با اشاره به این مهم می‌فرماید: « با توجه به اینکه مسئله فلسطین نقش محوری در اتحاد دنیای اسلام داشته لذا در وضعیت کنونی که فتنه اختلافات مذهبی (که بی‌تردید مافیای صهیونیستی نیز در دامن زدن به آن نقش اساسی داشته است) بر جهان اسلام سایه افکنده است، حمایت از فلسطین و قدس شریف و قرار گرفتن آن در کانون توجهات ــ جدا از احقاق حقوق فلسطینی ــ به تقویت زمینه‌های وحدت در جهان اسلام نیز کمک می‌کند.»/981/ب502/ک
محمد رایجی