پیروزی انقلاب کوبا مسیر آمریکای لاتین را تغییر داد
به گزارش خبرگزاری رسا، ایوت ویااسکوسا پادرون، روزنامه‌نگار کوبایی با انتشار یادداشتی در سایت تله‌سور، به بررسی ابعاد مختلف لغو تحریم‌های کوبا از سوی آمریکا پرداخت.
کوبا پس از پیروزی در انقلاب تاریخی خود صحنه شادی و ابراز رضایت مردم و ایجاد کارناوال‌های آزادی به دلیل کسب پیروزی بزرگ این کشور در مقابله با استعمارگری‌های موجود علیه خود بود.
همه افرادی که خواستار آگاهی از چگونگی این پیروزی و شناخت رهبران و عوامل مؤثر در آن هستند، می‌توانند در زمان فعلی با خواندن مقالات بیشمار در روزنامه‌ها و پایگاه‌های خبررسانی سرار دنیا از آن اطلاع پیدا کنند.
مردم این کشور پس از پیروزی انقلاب خود امیدوار بودند که کشورشان دیگر به مکانی مملو از صدای شلیک گلوله و انفجار بمب برنگردد و دیگر کسی در خانه خود ترس از شکنجه و دستگیری نداشته باشد و یا در جای جای خاک آن جنازه جوانان بی‌گناه این کشور یافت نشود.
این پیروزی قطعا برای کوبایی‌ها انگیزه‌ای بود تا بتوانند به دنبال آن جنبش‌های آزادی بخش بیشتری در سراسر منطقه آمریکای لاتین ایجاد کرده و به دنبال آن با هژمونی ایالات متحده آمریکا مبارزه کنند.
بسیاری از کشورهایی که با الهام گرفتن از انقلاب کوبا، تلاش می‌کردند رفاه بیشتری برای ملت خود فراهم سازند کسانی بودند که در دوران سختی کوبا را نیز حمایت کرده و دست از پشتیبانی نظامی آن برنداشتند.
ایجاد نیروهای شورشی در گوآتمالا، پرو و بولیوی و همچنین جبهه آزادی ملی ساندنیست‌ها در نیکاراگوئه، جنبش 14 جون و جنبش انقلابی 13 نوامبر در جمهوری دومینیکن،نیروهای مسلح شورشی در گوآتمالا، جبهه آزادی ملی در ونزوئلا، جنبش انقلابی چپ‌گراها و ارتش آزادی ملی در پرو و در آخر نیروهای مسلح انقلابی فارک و ارتش آزادی بخش کلمبیا نمونه‌ای از همین الهامات است.
به همین دلیل «اریک هابسبام» مورخ مارکسیستی و یهودی بریتانیایی در اثر تاریخی خود در ارتباط با حوادث قرت بیستم،از شیوه به کار رفته در انقلاب کوبا به عنوان تنها استراتژی شورشی موجود در صفحات نخست تمامی روزنامه‌های جهان یاد می‌کند، همانطور که «ارنستو چگوآرا» یکی از مبارزان و قهرمانان منطقه آمریکای لاتین نیز در سال 1967 اعلام کرد که آمریکای لاتین در حال آغاز اقداماتی است که در نهایت منجر می‌شود اولین سخن شنیده شده از زبان هر بومی این منطقه انقلاب کوبا باشد.
پیروزی انقلاب کوبا در 1 ژانویه 1959 (12 دی 1337) به عنوان یکی از مهمترین رویدادهای اجتماعی و سیاسی 5 دهه اول قرن گذشته در آمریکای لاتین محسوب می‌شود که سبب شد این منطقه وارد مرحله جدیدی از تاریخ شود.
«لوئیس بائز» روزنامه‌نگار کوبایی با جمع‌آوری نظرات مردمی و انتشار کتابی از تاریخ کشور خود اینطور می‌نویسد: انقلاب کوبا یکی از مهمترین حوادث تاریخی منطقه در زمان خود به شمار می‌رود.
«اوسوالدو گوآیاسامین» نقاش اکوادوری در این رابطه می‌گوید: انقلاب کوبا تجسم آرزویی است که در ذهن تمامی مردم این منطقه وجود دارد.
همچنین «سانتیاگو کارریو» دبیر سابق حزب کمونیست اسپانیا در این خصوص اعلام کرد که دستورالعمل‌های این انقلاب دیگر تکرار نخواهد شد و مسیر آن ساخته شده است.
یکی از فرماندهان کوبایی نیز در اشاره به اهمیت انقلاب کشورش تأکید می‌کند که مردم منطقه آمریکای لاتین پس از پیروزی انقلاب کوبا اتحاد بیشتری پیدا کرده و به گونه‌ای جدید در صحنه بین‌المللی ظاهر شدند.
از سویی دیگر مخالفان این انقلاب مانند «ماریو بارگاس یوسا» نویسنده پرویی در یکی از آثار خود بیان کرده که تمامی مردم دنیا همیشه آرزوی ظهور فردی دیگر همانند «فیدل کاسترو» را در کشور خود می‌کشند.
با گذشت 56 سال از آن ژانویه بی‌نظیر، کوبا همچنان مانند الگویی برای سایر کشورهای منطقه خود به شمار می‌رود./994/ب102/د