نشست تخصصی جشنواره خاتم در نمایشگاه کتاب تهران برگزار شد

به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا سید علی کاشفی خوانساری نویسنده داستان‌های دینی شامگاه چهارشنبه در نشست تخصصی جشنواره خاتم با موضوع داستان‌های دینی کودکان، بایدها و نبایدها که در نمایشگاه شهرآفتاب سالن کتاب‌نما1 برگزار شد با اشاره به اینکه داستان دینی کودکان از نظر قالب کودکانه و موضوعیتش دینی است اظهار داشت: آنچه مصداق داستان‌های دینی می‌باشد قالبا دینی نیست چون داستان دینی خیلی اخلاقی و سنگین است.

وی ادامه داد: در داستانهای دینی شخصیت‌های دینی مختلفی را نشان می‌دهیم و بیشتر به شخصیت‌های دینی و حدود تخیل در این داستان‌ها می‌پردازیم، این در حالی است که قرار نیست شخصیت‌های این داستان‌ها دینی باشند، ما باید به داستان‌هایی که در فضای امروزی خودمان هم شکل می‌گیرد دقت کنیم که الزاما برگرفته از یک واقعه دینی نیست.

داستان دینی می‌نویسیم تا بچه‌ها را به موضوع دین علاقمند کنیم

زهره زواریان نویسنده داستان‌های دینی در ادامه نشست با بیان اینکه چرا باید داستان دینی بنویسیم خاطرنشان کرد: ما باید ابتدا دین را به بچه‌ها آموزش دهیم و آنچه در ادبیات دینی بیشتر مطرح است همین هدف می‌باشد، از سوی دیگر ما داستان دینی می‌نویسیم تا بچه‌ها را به موضوع دین علاقمند کنیم.

وی ادامه داد: دلیل دیگر نوشتن داستان دینی این است که این موضوع ما را به هنر نزدیک‌تر می‌کند، نویسنده در اینجا همه چیز را که با خود قرین شده است ابراز می‌کند و سختی این کار باعث شده است که خیلی‌ها در این کار فعالیت نمی‌کنند و بعضی‌ها نیز به خاطر جنبه مالی این داستان به آن اقدام نکرده‌اند.

زواریان با اشاره به اینکه نویسنده خیلی کم بوده است که با موضوع دین عجین شده باشد خاطرنشان کرد: در دوران قبل از انقلاب داستان دینی در شرایط بهتری بوده است چون از سوی حکومت تشویق به نوشتن نمی‌شدند و هرکس نویسنده داستان بود به خاطر عشق و علاقه شخصی خود می‌نوشت.

وی در ادامه افزود: امروزه وزارت فرهنگ طرح می‌گذارد هرکس 10جلد کتاب دینی بنویسد سوبسید می‌گیرد و بعد از این شرایط است که می‌بینیم بازار پر از کتاب‌های دینی بی‌کیفیت می‌شود چون فقط قصد در آن نوشتن بوده و محتوا و کیفیت نوشته ارزشی نداشته است.

در داستان‌های دینی متاسفانه نویسنده خود درگیر موضوع دینی نیست

در ادامه سید علی محمد رفیعی دیگر نویسنده داستان‌های دینی با اشاره به اینکه یک زمینه خاص در داستان نویسی هست که به آن توجه نشده است ابراز داشت: مسأله رفتن به صدر یا رفتن به عمق است، دین برای هدفی آمده است و مقصدی دارد و اگر به درستی عمل نکند به مقصود اصلی دین نمی‌رسد.

وی گفت: در این میان اتفاقاتی رخ داده است که ذاتی دین نیست، هدف اسلام دادن آگاهی، رفاه، عدالت، سلامتی و معنویت است که همه در مقوله عبادت می‌گنجد ولی باید توجه داشته باشیم که این امر به صورت نمادین هدف دین نشود.

رفیعی در پایان گفت: در داستان‌های دینی متاسفانه نویسنده خود درگیر موضوع دینی نیست چون موضوع عدالت، آگاهی و درستی را به وجود نمی‌آورد./816/پ202/ق