پژوهشگر عرفان‌های نوظهور مطرح کرد؛
شاخصه‌هایی برای شناخت مدعیان دروغین مهدویت
اصفهان ـ حجت الاسلام وزنه با اشاره به جذب افراد باسواد دینی ضعیف به فرقه‌های ضاله، گفت: شناخت شاخصه‌های ظهور مانع فریب خوردن از مدعیان دروغین می‌شود.
به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا در اصفهان، حجت الاسلام مهدی وزنه، پژوهشگر عرفان‌های نوظهور، صبح امروز در جمع کارکنان منطقه پدافند هوایی شهید نصر اصفهانی، با تقسیم فرقه ها و عرفان‌های نوظهور به فرقه های غربی و شرقی گفت: منظور از غربی و شرقی، جغرافیا نیست بلکه غرب و شرق ایدئولوژیک است، به طور مثال ممکن است فرقه ای در کشور هند فعالیت کند ولی به دلیل موافقت با نظام سرمایه داری، یک فرقه غربی محسوب گردد.
وی در ادامه به فرق نوظهور در حوزه اعتقادی مهدویت اشاره کرد و افزود: بر خلاف تصور، فرقه های نوظهور مهدویت بیشتر در بین اهل سنت فعالند و این فرقه ها بیشتر با ادعای ارتباط با امام زمان(عج) آغاز می گردند و پس از شست و شوی مغزی طرفداران خود، به ترویج ادعاهای باطل خود در بین طرفداران خود می پردازند.
حجت الاسلام وزنه در ادامه یکی از فرقه‌های نوظهور در جریان مهدویت را فرقه یمانی برشمرد و اظهار کرد: نام موسس این فرقه فردی به نام احمد اسماعیل گاطع است که لقب خود را احمد الحسن یمنی گذاشته است، این فرد که متولد 1351 و فارغ التحصیل دانشکده مهندسی نجف در سال 1378 است بعد از ارتباط با استخبارات عراق وارد حوزه علمیه شد و اخراجی حوزه علمیه شهید سید محمد صدر است.
وی در ادامه تصریح کرد: این فرقه تبلیغات خود را از سال 2006 آغاز و پس از مدتی وارد ایران شد، سوء استفاده فرقه یمانی از فرصت پیاده روی اربعین از اقداماتی است که برای فریب افکار عمومی به کار گرفته‌اند و بیشتر کسانی که تحت تاثیر تبلیغات این فرقه ضاله قرار گرفته اند انسان های مؤمنی هستند که از سواد دینی قوی برخوردار نبوده اند.
پژوهشگر عرفان‌های نوظهور در ادامه به بیان شاخصه های مهم ظهور حضرت مهدی (عج) پرداخت و خاطرنشان کرد: شناخت این شاخصه ها به ما کمک می کند فریب مدعیان باطل ارتباط و نیابت خاص حضرت مهدی(عج) را نخوریم.
حجت الاسلام وزنه ادامه داد: اولین شاخصه تشخیص مدعیان دروغین، شناخت ویژگی های امام زمان(عج) است. به طور مثال، همه می دانند امام زمان(عج) از نسل امام حسین(ع) هستند و با دانستن این شاخصه اولین ادعای موسس فرقه یمانی که امام را از نسل امام حسن مجتبی(ع) می داند به راحتی مردود می گردد. لذا علم به شناسنامه امام زمان(عج) و مسائلی مانند نام، لقب، آباء طاهرین و دیگر ویژگی‌های ایشان در اولین گام به ما کمک می کند تا در دام فرقه های ضاله ای همچون فرقه احمدالحسن گرفتار نشویم.
وی دومین شاخصه مهم در شناخت امام زمان(عج) را نشانه‌های حتمی و غیرحتمی ظهور امام زمان(ع) عنوان کرد و گفت: شناخت این نشانه ها نیز نقش موثری در آگاهی و بصیرت ما نسبت به مدعیان دروغین مهدویت خواهد داشت.
حجت الاسلام وزنه موضوع مهم پایان نیابت خاصه را نیز از شاخصه‌های شناخت مدعیان دروغین مهدویت برشمرد و اظهار کرد: غیبت صغری امام زمان(عج) با نیابت خاصه چهار نفر از شیعیان ایشان پس از 69 سال به پایان رسید و پس از آن هرکس ادعای نیابت خاصه آن حضرت را مطرح کند قطعا ادعای باطل است چرا که می دانیم نیابت خاصه با از دنیا رفتن آخرین نایب آن حضرت به پایان رسیده است.
وی شاخصه مهم دیگر در زمینه شناخت مدعیان باطل مهدویت را استناد به خواب و رویا برای اثبات ادعاهای باطل خود دانست و تصریح کرد: بیشتر مدعیان باطل مهدویت، از این شیوه یعنی استناد به خواب و رویا استفاده می کنند که قطعا باطل و غیر قابل استناد است.
پژوهشگر عرفان‌های نوظهور خاطرنشان کرد: شاخصه مهم دیگر توجه به حقیقت دوازده امام معصوم(ع) است، در روایتی از امام صادق(ع) اعتقاد به تعداد ائمه غیر از دوزاده نفر مردود شمرده شده است و این درحالی است که فرقه ضاله یمانی و سایر مدعیان دروغین مهدویت قائل به سیزده امام یا پانزده معصوم هستند که این نیز شاخصه مهمی در شناخت بطلان ادعاهای کذایی و کذب آنها است./1304/پ210/
ارسال نظرات
نظرات بینندگان
ناشناس
۱۷ بهمن ۱۴۰۰ - ۱۵:۲۳
چند سالی است که اخباری مبنی بر گسترش طرفداران یکی از فرقه‌های منحرف و جدید مذهبی در ایران و عراق به گوش می‌رسد. شاید این خبر در نگاه اول، زیاد مهم نباشد؛ چرا که از متن تشیع در دویست ساله اخیر فرقه‌های مختلفی منشعب شده‌اند و در یکی دو دهه اخیر نیز تفاسیر مختلفی به ویژه در بین علاقه‌مندان به گرایش‌های صوفی مآبانه (به قول خودشان عرفانی) متولد شده است. تقریباً وجه مشترک همه این فرقه‌ها و خرده‌فرهنگ‌ها، مخالفت نظری یا رفتاری با تفاسیر «جریان اصلی و رسمی» از دین است. اما این فرقه عراقی-ایرانی که خود را از متن تشیع و اصلاً «فرقه ناجیه تشیع» می‌داند و در سکوت رسانه‌های رسمی در حال گسترش سریع خود است، خصوصیت دیگری هم دارد و آن این که طرفداران خود را نه صرفاً از عامه مردم که از بین روحانیت شیعی نیز به دست می‌آورد. پرسشی که اینجا پیش رو داریم این است که فرقه‌های مذهبی رو به تزاید، نشانگر چه اتفاقی در تفاسیر چارچوب مند مذهب هستند؟ چرا یک فرقه مذهبی مخالف با جریان اصلی مذهب، می‌تواند مریدانی داشته باشد از دل روحانیتی که علی‌القاعده باید خبرگان آن مذهب باشند؟
پاسخ