کتابی از علامه شهیدی که هنوز به چاپ نرسیده است

محسن شهیدی فرزند علامه سیدجعفر شهیدی، در گفت و گو با خبرنگار خبرگزاری رسا در اهواز، با بیان این که بخش اولیه زندگی تحصیلی علامه شهیدی در نجف اشرف سپری شد اظهار داشت: شکل گیری شخصیت فردی و علمی علامه معطوف به تربیت طلبگی وی در نجف بود و روحیه اجتهادی  وی به عنوان مجتهد علوم دینی بر گرفته از همان دوران طلبگی است.

وی با اشاره به درجه اجتهاد علامه شهیدی در حوزه علوم دینی تصریح کرد: در تمام تحقیقات و پژوهش های مرحوم پدر از جمله تاریخ اسلام و مباحث ادبی هیچ گاه موضع یک مقلد را نداشته و از مقایسه و مطابقت متون مختلف به رأی و نظر شخصی خود می رسید و این اجتهاد شروعش از تعلیمات حوزوی علامه در جوانی و نوجوانی بود.

سخنان پدر در رفتار او منعکس بود

شهیدی در ادامه سخنان خود به روحیه تقوا و تعبد علامه اشاره کرد و گفت: پدر بزرگوار در رفتار با اعضای خانواده و دیگر مردم همواره بنا را بر حسن اعتماد گذاشته بود و در محیط خانواده در زمینه مسایل شرعی و عبادی در حد بیان تکلیف عمل کرده و همواره ما را در این زمینه تشویق و سپس راهنمایی می کرد.

فرزند علامه شهیدی در ادامه سخنان خود تصریح کرد: ما تمام سخنان پدر را در رفتار وی منعکس می دیدیم و بدون این که ضرورتی باشد در رابطه عاطفی با وی قبول این تکالیف سهل و قابل هضم می شد.

خاطره ای از علامه شهیدی از زبان فرزندش

محسن شهیدی با بیان خاطره ای از علامه شهیدی ابراز داشت: تمام زندگی علامه به نوعی خاطره محسوب می شود اما بنده برادری داشتم به نام احسان که در جریان جنگ تحمیلی به درجه رفیع شهادت نایل شد و بنده مأمور رساندن خبر فقدان برادر کوچک به پدر شدم.

 وی در ادامه بیان داشت: با توجه به این که جنازه برادرمان مفقود بود تصور می کردیم اسیر شده و در زندان های بعثی گرفتار است، از این رو هنوز امید برگشت برادرمان وجود داشت به همین دلیل بیان خبر شهادت احسان دشوار شده بود و بنده نگران عکس العمل پدر بودم.

شهیدی ابراز داشت: چیزی که سبب شگفتی من شده بود عکس العمل پدر در هنگام شنیدن خبر شهادت برادرم بود و پدر در آن لحظه هیچ واکنش عاطفی نداشته و با نگاهی صامت و ساکت که عمق دل شکستگی او را روایت می کرد با چند جمله کوتاه نه تنها نگرانی من و اطرافیان را برطرف کرد بلکه مایه دلگرمی خانواده نیز شد.

فرزند علامه شهیدی در پایان سخنان خود شرح دیوان خاقانی را آخرین نوشته علامه برشمرد و گفت: این کتاب هنوز به چاپ نرسیده و اواخر عمر وی به صورت دست نویس در اختیار انتشارات علمی و فرهنگی قرار گرفته بود./9464/ت302/ق