نگاهی به کتاب «شرحی بر مناجات حضرت امیر در مسجد کوفه»
به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، انتشارات دلیل ما کتاب «شرحی بر مناجات حضرت امیر علیه السلام در مسجد کوفه» به قلم فرشته بلوچی را منتشر کرده است.
بخش عمده‌ای از معارف دین اسلام از طریق دعاها، زیارت‌ها و مناجات‌های معصومین سلام الله علیهم در اختیار ما قرار گرفته است؛ و مناجات حضرت امیر علیه السلام در مسجد کوفه نیز یکی از آنهاست.
این کتاب در دو بخش با نام‌های «مناجات چیست؟» و «فرازهای مناجات» تنظیم شده است. نگارنده در بخش اول به تبیین مناجات و دعا و هدف از آن پرداخته و همچنین در بخش دوم 32 عبارت از مناجات حضرت امیر علیه السلام را در دو قسمت بررسی کرده و معنای لغوی و تفسیری و تأویل هر عبارت را توضیح داده است.
قسمت اول با عبارت «اللهم اسألک الأمان» شروع می‌شود و با استفاده از آیات قران، سختی‌ها و هراس‌های روز قیامت شرح داده شده است.
قسمت دوم با عبارت «مولای مولای» آغاز می‌شود که امام علیه السلام با بیان اسماء و صفات عالی خداوند به عجز و ناتوانی خود اشاره می‌کند.
نگارنده زیر عنوان «تفاوت مناجات و دعا» در بخش اول این کتاب آورده است:
«دعا یعنی خواستن و طلب کردن، اما مناجات نوعی سخن گفتن و درد دل کردن صمیمانه با رعایت ادب است و شاید در تعبیر بهتر بتوان گفت که مناجات نسب به دعا حالت غیر رسمی‌تری دارد.
مناجات غالباً دو طرفه بیان می‌شود؛ اما دعا یک طرفه است.
مناجات از کلمه «نجوی» به معنای گفتن اسرار و رازهای دل است و ممکن است این نجوا بین افراد معمولی، خویشاوندان و دوستان و یا حتی یک شخص با نقش خودش باشد. اما در «دعا» غالباً شخص متوجه موجودی برتر از خود است که از او تقاضا می‌کند تا حاجاتش برآورده شود.
می‌توان دعا را این‌گونه تعبیر کرد که اعلام نیاز به درگاه یک بینیازاست. هرچند در مناجات ممکن است خواسته‌ای مطرح شود، ولی اصل بر گفتن راز دل است، اما در دعا معمولاً درخواست بنده مطرح است.»
همچنین، نویسنده در شرح فراز «مولای یا مولای انت العزیز و انا الذلیل و هل یرحم الذلیل الا العزیز» در بخش دوم این کتاب، می‌نویسد:
«در این فراز، الله با صفت عزیز بیان شده است و عزیز از اسماء خداوند است؛ و به معنای نیرومندی است که دستوراتش غالب و جاری است و هرگز مقهور و مغلوب نمی‌شود. در آیاتی که صفت عزیز برای خداوند ذکر شده، صفتی دیگر نیز گفته شده است؛ ترکیب دو صفت ظاهراً برای فهماندن این حقیقت است که خدا عین عزت و توانایی، حکیم و مهربان و بخشنده و دانا است، و نباید از عزت پروردگار در هراس بود.
معانی دیگر نیز برای عزیز گفته شده است، از جمله شریف و بزرگوار و کمیاب و مورد احترام همگان. مهم‌ترین نکته درباره شخص عزیز و عزتمند این است که او هرگز کسی را که وی پناه بیاورد، ذلیل نخواهد کرد.
در ابن فراز، انسان با صفت ذلیل بیان شده که در مقابل عزت است و به معنای زبونی و خواری و سبکی و خضوع و نرمی و کوچک شدن در اثر فشار و ناراحتی است.باید توجه شود، عبارت ذلت در این فراز از مناجات اشاره به ذلیل بودن انسان در برابر عظمت و عزت پروردگار است، نه ذلیل بودن از لحاظ دین و دنیا؛ بلکه مؤمن (یعنی شیعه) در دنیا و آخرت با عزت و عزیز است.»
گفتنی است، نویسنده در نگارش این اثر از 85 منبع روایی و تاریخی بهره برده که «آداب حضور»، «بررسی مبانی قرآن و روایی دعای سمات»، «بلد الامین»، «علی و المناقب»، «عیون ااخبار الرضا علیه السلام»، «درر الاخبار» و «تفسیر اثنا عشری» از آپار استفاده شده در این کتاب است.
انتشارات دلیل ما کتاب شرحی بر مناجات حضرت امیر علیه السلام در مسجد کوفه را با شمارگان 1000 نسخه، در 139 صفحه و به قیمت 6 هزار تومان در سال 94 منتشر کرده است.
علاقه‌مندان برای تهیه این کتاب و دیگر آثار انتشارات دلیل ما می‌توانند به قم - بلوار معلم - مجتمع ناشران - طبقه همکف - واحد 9 مراجعه یا با تلفن‌های 02537744988 - 02537733413 تماس حاصل کنند./998/ ن602/ش