رقص‌درمانی و شراب‌درمانی!

به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، جواد جوادی محقق و پژوهشگر علوم دینی و حوزوی ضمن پاسخ به برخی شبهات مطرح در فضای مجازی و شبکه های اجتماعی به تبیین نوع مواجهه و مقابله ایران و غرب در برابر ویروس کرونا پرداخت و کارآمدی آنها را مورد واکاوی قرار داد.

متن یادداشت وی بدین شرح است:

بعد از شیوع بیماری کرونا شبهاتی مطرح شد که پاسخ‌های متفاوتی را به دنبال داشت.
یکی از شبهه‌ها این بود که «رقص» موجب شادی بیماران، پرستارها و کادر درمانی می‌شود و این شادی، «تسریع در بهبودی» برای بیمار و «استقامت» برای کادر درمانی را به دنبال دارد.

در جواب می توان گفت که اگر «رقص درمانی» نتیجه مذکور را داشت‌ باید در غرب نتایج بهتری در مقابله با کرونا می‌دیدیم و باید آمار آن را تایید می‌کرد.

در حالی که تعداد «بهبود یافته‌ها» (تا 30 فروردین ۱۳۹۹ و مطابق سایت worldometers.info) در آمریکا 63%، در اسپانیا 79%، در ایتالیا 65%، در فرانسه 65% اما در ایران ۹۲% است. پس «دلیل موفقیت ایران» را، باید در جایی دیگر جستجو کرد.

همین طور است استفاده از شراب برای مقابله با کرونا. اگر «شراب درمانی» نتیجه‌بخش بود غرب باید نتیجه بهتری در کرونا می‌داشت (چون هم شراب‌های خالص‌تری دارند و هم نوشیدن شراب، نزد آنها عادی است)

همین طور است «تقاضای دعا از حیوانات» برای رفع کرونا؛ اگر «تقاضای دعا» از حیوانات علت موفقیت بر کرونا بود، غرب تا به حال باید مشکل کرونا را پشت سر گذاشته باشد، چون نگهداری سگ و گربه در خانه، در غرب رایج‌ است.

نتیجه می گیریم که علت موفقیت «ایران» (که از هر سو تحریم شده) چیز دیگری است و باید آن را در «حکومت دینی» جستجو کرد.

آنچه باعث «کنترل بیماری» در ایران شده، «حاکمیت دینی» و «دینداری حاکمان و مردم» است که تلاش خستگی‌ناپذیر مسئولین، ایثار مردم و از خودگذشتگی روحانیت را به دنبال داشته است.

در پاسخ شبهه‌افکنان می‌توان پاسخ های استدلالی داد اما خدا ما را در «زمانی» قرار داده که به راحتی می‌توانیم‌ ناتوانی غرب را به چشم ببینیم و «بطلان ضد ارزش‌های حاکم در غرب» را با «کمترین زحمت» به مردم خودمان و سایر ملت‌ها نشان دهیم.

به سمت «پاسخ تهاجمی» برویم. کرونا (در کنار غم از دست دادن عزیزان‌مان) زمینه «دیدن» ناکارآمدی حکومت غربی را فراهم کرده، این فرصت را از دست ندهیم.